Het moge zo zijn dat de in het artikel genoemde studieresultaten een nieuw licht op het fenomeen wiegendood (in het Engels aangeduid als SIDS; Sudden Infant Death Syndrome) werpt, het is evenwel stuitend dat opnieuw zoveel ‘oud licht’ hardnekkig en stelselmatig genegeerd wordt. Hoeveel baby’s moeten er nog sterven, hoeveel jonge ouders geconfronteerd worden met het immense verdriet over het plotselinge verlies van hun baby, voordat er ook door wetenschappers en beleidsmakkers eens eerlijk over dit drama gesproken wordt? Oud licht? Ja, heel oud. Al in 1933 waren de eerste meldingen van het overlijden van baby’s nadat ze  waren gevaccineerd tegen kinkhoest.

In 1982 meldde de Amerikaanse wetenschapper William C. Torch na een uitvoerige studie van 70 gevallen van wiegendood: “DKT-vaccinatie zou weleens een over het algemeen niet-onderkende voorname oorzaak van SIDS en andere sterfgevallen op zeer jonge leeftijd kunnen zijn, zodat de mogelijke voordelen van immunisatie wellicht niet opwegen tegen de gevaren. Dit onderzoek wijst op de noodzaak tot herevaluatie en misschien ook herziening van de huidige vaccinatieprocedure.” Torch is hevig bekritiseerd vanwege zijn ondersoek en zijn conclusies. En het zal u niet ontgaan zijn dat zijn bevindingen en die van andere wetenschappers niet in het minst hebben geleid tot de aanbevolen herziening. In Japan is het verschijnsel wiegendood geheel verdwenen nadat zowel de volle-celvaccins als de acellulaire vaccins werden uitgesteld tot na het tweede levensjaar. Een gegeven dat niet genegeerd kan worden. Maar er is meer wetenschappelijk bewijs. Er zijn glasheldere observaties gedaan met behulp van de Cotwatch ademmonitor. Een technische vinding waarmee het ademhalingspatroon van baby’s geregistreerd en vastgelegd kan worden. Deze onderzoeken leverden objectieve en volstrekt wetenschappelijk bewijzen op over de oorzakelijke relatie tussen DKT (Difterie-Kinkhoest-Tetanus) en DT (Difterie-Tetanus) vaccinaties en wiegendood. Deze ademhalingsregistraties die zorgden voor een non-stop registratie van de ademhaling gedurende de slaapperioden, lieten zien dat er na de vaccinaties een uitgesproken verandering optrad in het patroon en de duur van de verandering van de ademhaling. Bestudering van de gevallen van wiegendood binnen de onderzochte populatie baby’s rechtvaardigden de conclusie dat ‘de dood ten gevolge van blootstelling aan het aspecifieke stresssyndroom’ was opgetreden. Het onderzoek toonde aan dat zich bij baby’s ook lang na 48 uur of 7 dagen na de DKT-vaccinatie nog episodes van sterk door stress beïnvloede ademhaling voordoen.

Ik twijfel er niet aan dat vervolgens secundair invloed denkbaar is van de slaapomstandigheden. In situaties van een ontregeling van het ademhalingspatroon als gevolg van het aspecifieke stresssyndroom is het goed voorstel baar dat buikligging van de baby bepaald ongunstiger is dan rugligging. Maar het is wetenschappelijk bepaald onzorgvuldig te noemen dat er voorbijgegaan wordt aan zoveel wetenschappelijke bewijslast die aangeeft dat de oorzakelijke factor net één stap eerder gezocht moet worden. Wat je niet wilt zien, zie je ook niet.