In mei 2015 besteedde ik in een blog aandacht aan de observatie dat het resetten van de Oxytocine receptoren (=hypothese) succesvol was bij de behandeling van een vrouw met hechtingsproblematiek terwijl ze níet met behulp van weeënopwekkers geboren was. Inmiddels meer dan een jaar verder heb ik tientallen andere gevallen gehad waarbij dit effect nadrukkelijk bevestigd is. Kennelijk, zo is mijn conclusie, zijn omstandigheden tijdens de zwangerschap, rond de geboorte en in de eerste levensfase van het jonge leven cruciaal voor een optimale functie van o.a. het Oxytocine systeem. Tegelijk geven deze observaties meer grond voor de overtuiging dat de fysiologische component óók binnen de psychologie eigenlijk nooit buiten beschouwing zou mogen blijven.

Mijn voorlopige conclusie op basis van genoemde observaties is dat een vorm van “onveilige start” (en ik zal zo uitleggen wat ik daarmee bedoel) in het leven gecombineerd met een bepaalde gevoeligheid in staat is tot een levenslange verstoring van regelsystemen in het menselijk lichaam, waaronder het zo belangrijke Oxytocine.

In een eerdere blog heb ik de effecten van Oxytocine getracht te visualiseren aan de hand van de foto van een tevreden drinkende baby aan de moederborst. Los van het feit dat dit een situatie is die normaal gesproken zowel bij moeder als bij kind een toename van de Oxytocine productie geeft, representeert dit plaatje m.i. alle aspecten die samenhangen met het effect van Oxytocine.

In sommige gevallen bleek de “onveiligheid” nadrukkelijk aan te wijzen te zijn, zoals bij die casus waarbij de ouders tijdens de zwangerschap met de dood bedreigd werden. Of in het geval van de baby die verwekt werd terwijl de ouders in hevige onmin leefden en vanwege de ongeplande zwangerschap besloten nog bij elkaar te blijven, wat zeer zeker geen succes was. Maar ook een emotioneel afwezige moeder door PND of een werkelijk afwezige moeder door hospitalisatie kan dit soort effecten hebben. Maar er zijn ook gevallen geweest waar de “onveiligheid” niet te benoemen viel maar waar er wel een positieve reactie was op de Oxytocine-behandeling.

Maar het beperkt zich zeker niet tot Oxytocine. In de wetenschap is de term “Early Life Stress (ELS)” gangbaar om de effecten van stress in de vroege fase van het leven op het functioneren in de rest van het leven te bestuderen. Zo zijn er ook  studies die aantonen dat er een invloed is van ELS op het Endocannabinoïd systeem (daarover een volgende keer mer).