Just another WordPress.com weblog

Maandelijks archief: november 2009


door Een reactie plaatsen

Het ingezonden dat het ND toch maar niet plaatste:

Onderstaand bericht was opgestuurd als ‘Ingezonden’ naar het Nederlands Dagblad. Maar de prioriteiten liggen kennelijk elders, waardoor er geen plaatsing volgde. Voor wie geïnteresseerd is volgt hieronder de tekst:

Mexicaanse griep vaccinatie

De overheid en in haar kielzog de producenten van de vaccins kunnen tevreden zijn, er is grootschalig gehoor gegeven aan de oproep tot massale vaccinatie tegen de Mexicaanse griep. De griep die volgens de officials niet kwaadaardiger is dan de normale seizoensgriep, maar die desondanks wel draconische maatregelen rechtvaardigde.
De marketing machine heeft gewerkt, en hóe!
Kritische geluiden werden in de krant en voor de TV steevast afgedaan met ‘spookverhalen’, daarmee de absurde complottheorieën op één hoop vegend met de serieuze kritiek.
Laatst merkte iemand fijntjes op dat de officials misschien zelf wel de complottheorieën in het leven hadden geroepen. Maar nee, ik wil niet de verspreider zijn van de zoveelste complottheorie. Hoewel niet ontkent kan worden dat de officials het meest belang hebben bij de verspreiding van de onzinverhalen. Het geeft ze immers een geweldige ‘stok’ in handen om de serieuze kritiek mee om de oren te slaan en vanuit marketingoogpunt zou dat een strategisch uiterst slimme zet zijn. Maar nee, die kant moeten we maar niet op.

Blijf ik evenwel met één lastige kwestie zitten. In 2006 verscheen er een publicatie in het gerenommeerde British Medical Journal onder de titel: “Influenza vaccination: policy versus evidence” [Griep vaccinatie: beleid versus bewijs]. Niet zomaar een studie maar een review artikel [zeg maar een soort wetenschappelijke recensie] van het prestigieuze instituut The Cochrane Collaboration, een in Engeland geregistreerde wetenschappelijke non-profit organisatie, die up-to-date informatie verschaft over de effecten van interventies in de gezondheidszorg. Cochrane reviews worden beschouwd als de gouden standaard voor het bepalen van de effectiviteit van interventies in de gezondheidszorg.

In deze review werd vanuit een grondig wetenschappelijke optiek gekeken naar de literatuur die er is over de effectiviteit van massale griepvaccinatie programma’s en naar het gevoerde beleid rond deze programma’s. Kort gezegd komen de conclusies van deze studie erop neer dat er weinig of geen bewezen effectiviteit is van deze programma’s. Dat de studies die steeds aangehaald worden als rechtvaardiging van deze programma’s wetenschappelijk slecht zijn uitgevoerd, en dat er weinig vergelijkend bewijs is inzake de veiligheid van deze vaccins. Als reden waarom er kennelijk zo’n discrepantie bestaat tussen de visie van beleidsmakers en de werkelijke wetenschappelijke onderbouwing vallen in de conclusies van deze studie suggesties als ‘tegenstrijdige belangen’ en ‘optimisme-bias’ [d.i. een onterecht geloof in de werkzaamheid van interventies].

De Medische slang bijt zichzelf in de staart. Hoe komt het toch dat deze grondige literatuuranalyse niet voor het voetlicht wordt gebracht? Dat eerlijke journalistiek hiermee niet op de proppen komt om de mensen zelf een eerlijke en afgewogen beslissing te laten nemen. Nee, gemakkelijker is het kennelijk om deze wetenschappelijk betrouwbare literatuur dood te zwijgen in het belang van de beoogde doelstellingen. Misschien hadden de mensen van de Cochrane Collaboration wel meer gelijk dan ze zelf konden beseffen in hun conclusie.

Om met de woorden van Nassim Nicholas Taleb (“De Zwarte Zwaan”) te besluiten: “Mensen laten zich nu eenmaal verblinden door kennis – we zitten zo in elkaar dat we leiders volgen die in staat zijn mensen te binden omdat de voordelen van een groep ruimschoots opwegen tegen die van alleen zijn”.

Wim Gelderblom


door 5 reacties

Casuïstiek: Begeleiding van bestraling vanwege strottenhoofdkanker

Verhaal van een patiënt:

Al maanden liep ik rond met keelklachten en heb daar 2 x een antibiotica kuur voor gekregen wat op dat moment wel even effect had. Maar in mei 2009 werden de klachten erger en kreeg ik tot mijn schrik ook last van gezwollen klieren in de hals. Weer naar de huisarts en deze stuurde mij direct door naar het ziekenhuis.

Tijdens dat eerste bezoek werd er in mijn keel gekeken en werd er verteld dat ik keelkanker had met waarschijnlijk uitzaaiing naar de hals. De wereld zakte onder mijn voeten weg. Ik werd daarop doorgestuurd naar het Erasmusziekenhuis in Rotterdam waar ik vele onderzoeken onderging, en een week later kwam de uiteindelijke uitslag: strottenhoofdkanker met uitzaaiing naar de halsklieren.

Daarna moest er overlegd worden welke behandeling er voor mij het beste zou zijn, er moest groot overleg komen, alleen bestralen of bestralen gecombineerd met chemotherapie. De uiteindelijke conclusie was bestralen, maar voor het zover was moest ik toch nog door een scan, het was inmiddels een week of 6 later. En daar zagen ze dat er ook aan de andere kant van de hals uitzaaiingen waren. Uiteindelijk kreeg ik van de radioloog het definitieve behandelingstraject te horen, ik moest breed bestraald worden, dat hield in dat allebei de kanten van de hals en het strottenhoofd bestraald zouden gaan worden, dit zou met 35 bestralingen gebeuren. Er moest een masker aangemeten worden waarmee ik op de bestralingstafel kon worden vast gemaakt. Er werd ook verteld wat de gevolgen van die bestralingen zouden zijn, en die waren niet mis te verstaan.

Ik zou verbrandingsverschijnselen krijgen op de plaatsen waar bestraald zou worden, geen speeksel meer hebben en dat zou hoogstwaarschijnlijk ook nooit meer terugkomen. Geen stem meer, ernstige slikklachten zo erg dat mijn vrouw er rekening mee moest houden dat zij zorgverlof op moest gaan nemen op haar werk. Ik zou zeker een sonde moeten omdat ik niet meer kon slikken. Gepaard met ernstige vermoeidheid. Er werd ook verteld dat dit met zekerheid zou gaan gebeuren en dat wij een zeer zware tijd in zouden gaan.

Daar sta je dan overgeleverd aan een genezingswijze die je misschien wel geneest maar waarvan je weet dat het ook heel veel kapot gaat maken in je lichaam.

En toen hebben wij contact opgenomen met Wim, waar wij in het verleden ook wel kwamen met de kinderen, en goede resultaten bij geboekt hadden. Maar ja dit was wel iets heel anders. Maar Wim was er van overtuigd dat hij de periode van bestralen op een goede manier kon ondersteunen. En heeft voor ons met spoed een afspraak ingepland. Wij hebben een consult gehad en gingen naar huis met veel vitamine’s en homeopatische korrels om het proces te ondersteunen. Al na een paar weken merkte ik dat wat mij voorspeld was over de gevolgen van de bestralingen nog steeds niet was begonnen. En dat ik er in verhouding met de andere patiënten eigenlijk wel heel goed doorkwam, soms leek het erop dat ik toch wat keelpijn e.d kreeg maar raar maar waar de volgende dag was het dan weer weg. Twee weken voor de laatste bestraling zou het op zijn ergst moeten zijn maar ook dat was niet het geval, in ieder geval niet op de manier die ons verteld was, ja ik raakte mijn smaak kwijt en mijn huid verbrande behoorlijk maar het viel nog steeds mee. Mijn speeksel ben ik nooit helemaal kwijtgeraakt.

En toen kwam de volgende klap een week voor de laatste bestraling heeft de radioloog in mijn keel gekeken en volgens hem was het niet helemaal weg! Maar die week erop zou hij een K&O arts erbij halen om mee te kijken, en dat gebeurde ook en deze zag niets. Maar dat was geen echte troost want er werd mij te verstaan gegeven dat de radioloog professor was en al 20 jaar dit werk deed en hij wist het zeker.  Er was maar 1 manier om er achter te komen en dat was een biopt laten doen. Het erge was, ik moest nog een week bestraald worden en de bestralingen werken nog 2 weken door en dan word je dit al verteld. Ik ben toen nog naar een andere K&O arts gegaan en ook die zag niets meer maar ook hij had veel vertrouwen in de radioloog doordat hij al zo lang ervaring had. Wel was het zo dat mijn hals nog steeds niet helemaal glad was, dat voelde ik zelf ook.

Weer contact met Wim gehad en gevraagd of hij niet iets wist wat de laatste power kon geven om te genezen. Dit ook omdat de optie die over bleef als het niet weg zou zijn een operatie zou zijn waarbij mijn strottenhoofd verwijderd zou worden en ik dat op dat moment absoluut niet zag zitten. Wim heeft  andere vitamine’s e.d. toegestuurd wat al de bedoeling was voor als de bestralingen achter de rug waren, en ik heb de biopt een paar weken verschoven. Volgens Wim was het ook van heel groot belang om het lichaam goed te reinigen, daarvoor had ik al Fulvinzuur gekregen dit moest ik verdund over de dag verdeeld drinken. Dit omdat het afval van de bestralingen zo snel mogelijk het lichaam weer uit moesten, omdat het een te grote belasting vormde.

Binnen een paar dagen knapte ik enorm op, ik kreeg een energie en voelde me zo goed, zo had ik mij in een jaar niet gevoeld. En dat terwijl ik op dat moment doodziek moest zijn volgens de voorspellingen.

En ja toen kwam de onvermijdelijke dag van de biopt, vrijdag 20 november om kwart over 8 in de morgen werd ik geholpen, er zou een kijkoperatie plaatsvinden met een biopt. Toen ik mijn ogen open deed stond de arts voor mij en stak zijn duim omhoog en vertelde dat hij geen kanker had gevonden, dus ook geen biopt had gedaan omdat er niets meer zat. Hij heeft tussen de operatie’s mijn vrouw opgezocht om ook haar dit te vertellen omdat hij niet zeker wist of ik het begrepen had daar ik aan het bijkomen was. De arts was er zelf ook heel blij mee.

Ook de hals is inmiddels glad, de tumor die toch vrij lang voelbaar was is ook weg. Natuurlijk ben ik er nog niet, in januari volgen er nog onderzoeken en dat zal voorlopig wel zo blijven. Maar dit zie ik als een absoluut geschenk waar ik niet meer op had durven hopen. Al de mensen om mij heen zijn er ook van overtuigd dat ik er zonder de behandeling van Wim er niet zo doorheen had gerold.

Ik schrijf dit omdat ik hoop dat ik er andere kankerpatiënten die dit lezen kan laten zien dat je ontzettend goede ondersteuning kan hebben met goede natuurlijke middelen bij bestralingen en  chemo’s die zoveel kapot maken dat je er in sommige gevallen levenslang last van kan houden.

FW Andriessen


door Een reactie plaatsen

Mammografie voor vrouwen onder de 50, meer kwaad dan goed

De US Preventive Services Task Force heeft een degelijke kijk op de wetenschap en is tot de conclusie gekomen dat mammografie veel meer vrouwen schade berokkent dan dat ze voordeel oplevert (voor vrouwen onder de 50 jaar). Ze hebben aangekondigd dat wat hun betreft de nieuwe aanbeveling is dat vrouwen onder de 50 jaar mammogrammen moeten vermijden – en vrouwen die ouder dan 50 jaar zijn zouden ze alleen eens per twee jaar moeten ondergaan.

WORDT VERVOLGD.


door 1 reactie

Pilotstudie toont aan: Prenatale blootstelling aan plastic weekmakers leidt tot minder mannelijke spelletjes bij jongens.

Een studie, uitgevoerd onder 145 kleuters, geeft aan dat wanneer de concentraties van twee algemeen voorkomende ftalaten (=plasticweekmakers) in de prenatale urine van de moeder verhoogd waren, hun zonen minder geneigd waren tot spelen met typisch jongensachtig speelgoed en spelletjes, zoals spelen met vrachtwagens en vechten.

Deze studie is uitgevoerd door het University of Rochester Medical Centre en gepubliceerd in The International Journal of Andrology.

Omdat testosteron het mannelijke brein produceert, zijn onderzoekers bezorgd dat foetale blootstelling aan anti-androgenen, zoals ftalaten – die alomtegenwoordig zijn in onze leefomgeving – het potentieel hebben om mannelijke ontwikkeling van de hersenen te veranderen, zegt hoofdauteur H. Shanna Swan, Ph.D., hoogleraar Verloskunde en Gynaecologie, directeur van het Centrum voor Reproductieve URMC Epidemiologie, en een expert in ftalaten.

“Onze resultaten moeten worden bevestigd, maar zijn intrigerende op meerdere fronten,” zei Swan. “Niet alleen zijn ze in overeenstemming met onze eerdere bevindingen die aangeven dat ftalaten tot veranderde mannelijke genitale ontwikkeling leiden, maar zij zijn ook compatibel met de huidige kennis over hoe hormonen sekseverschillen in de hersenen vorm geven, en daarmee gedrag. Er zal meer studie gedaan moeten worden, maar de gevolgen zijn potentieel verregaand.”

Ftalaten zijn chemische stoffen die worden gebruikt om kunststoffen te verzachten. Recente studies hebben aangetoond dat de belangrijkste bron van menselijke blootstelling aan de twee meest zorgwekkende ftalaten (DEHP, DBP) via de voeding is. Deze ftalaten worden hoofdzakelijk gebruikt in polyvinylchloride (PVC), zodat alle stappen in de verwerking, verpakking, opslag of verwarming van levensmiddelen die gebruik maken van PVC-bevattende producten ze kunnen introduceren in de voedselketen.

Ftalaten zijn chemische stoffen die worden gebruikt om kunststoffen te verzachten. Recente studies hebben aangetoond dat de belangrijkste bron van menselijke blootstelling aan de twee meest zorgwekkende ftalaten (DEHP, DBP) via de voeding is. Deze ftalaten worden hoofdzakelijk gebruikt in polyvinylchloride (PVC), zodat alle stappen in de verwerking, verpakking, opslag of verwarming van levensmiddelen die gebruik maken van PVC-bevattende producten ze kunnen introduceren in de voedselketen.

In studie  van Swan, werden hogere concentraties van de metabolieten van twee ftalaten, di (2-ethylhexyl) ftalaat (DEHP), en dibutylftalaat (DBP), geassocieerd met minder man-typische gedrag in het spelen bij jongens, gemeten met een standaard vragenlijst. Geen andere ftalaat metabolieten die waren gemeten in-utero waren gekoppeld aan het minder mannelijk gedrag. Spelgedrag bij meisjes werd niet geassocieerd met ftalaten niveaus in hun moeders urine, concludeerde de studie.

Swan’s hypothese luidt dat ftalaten foetale testosteron productie kunnen verlagen tijdens een kritieke fase in de ontwikkeling – ergens tussen de 8 tot 24 weken zwangerschap, wanneer de testikels beginnen te functioneren – hetgeen tot een wijziging van de seksuele differentiatie van de hersenen kan leiden.

Eerdere studies van Swan en anderen hebben aangetoond dat blootstelling aan ftalaten tijdens de zwangerschap de ontwikkeling van de geslachtsdelen van zowel mannelijke knaagdieren en baby jongens zou kunnen beïnvloeden. Wetenschappers noemen dit cluster van genitale veranderingen als de “ftalaat syndroom” en onderzoek aan knaagdieren pups, suggereert dat het syndroom nadelige gevolgen kan hebben voor later seksuele ontwikkeling.

Als stoffen die de hormoonhuishouding ontregelen, zoals ftalaten genitale ontwikkeling en de hormoon niveaus in het lichaam kunnen aantasten, zoals deze studie heeft aangetoond, dan is diepgaand onderzoek over hoe deze chemische stoffen het effect van de hersenen beïnvloeden gerechtvaardigd.

Voor bepaling of er bij uw kind sprake is van een verstoring als gevolg van plastic weekmakers is er in de homeopathie een methode beschikbaar. Met deze zelfde methode kunnen de schadelijke effecten van het gebruik van plastic weekmakers als regel worden opgelost.


door Een reactie plaatsen

“Onbetwistbare feiten”

In de discussie tussen voor en tegenstanders van het huidige vaccinatie beleid wordt doorgaans geput uit verschillende referentiekaders. Wat zijn nu eigenlijk ‘onbetwistbare feiten’?

Om e.e.a. in een wat ander licht te plaatsen wil ik u attenderen op één van de beste boeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen: “De Zwarte Zwaan – de impact van het hoogst onwaarschijnlijke” geschreven door Nassim Nicholas Taleb, filosoof, essayist en hoogleer onzekerheidskunde aan de Universiteit van Massachusetts. Ja, u leest het goed, hoogleraar “Onzekerheidskunde”.

ISBN9789057122675, Uitgeverij Nieuwezijds.

Ik wil een klein stukje citeren uit zijn Inleiding:

“Voor de ontdekking van Australië waren de mensen in de Oude Wereld er van overtuigd dat alle zwanen wit waren. In hun ogen was dit een onbetwistbaar feit aangezien het geheel bevestigd werd door empirische bewijzen. De waarneming van de eerste zwarte zwaan was voor ornithologen (en anderen met grote belangstelling voor de kleur van vogels) wellicht een interessante verrassing, maar daarin ligt niet het belang van dit verhaal. Het illustreert hoe beperkt en fragiel onze op observaties en ervaring gestoelde kennis is. Een algemeen aanvaarde bewering op basis van duizenden jaren van bevestigende waarnemingen van miljoenen witte zwanen kan namelijk door één enkele waarneming ontkracht worden. Het enige wat daarvoor nodig is, is één enkele (en, zo is mij verteld, vrij lelijke) zwarte vogel.”

Dit boek is een absolute aanrader. Ik wil deze blog afsluiten met een citaat uit het slot van de Inleiding. Misschien prikkelt het u om in de december maand dit boek op uw verlanglijstje te zetten. Misschien kiest u er liever voor te blijven denken dat zwarte zwanen niet bestaan, in dat geval raad ik u aan het boek dicht te laten.

“Samengevat: in dit (persoonlijke) essay steek ik mijn nek uit door, tegen veel van onze denkgewoonten in, te beweren dat onze wereld wordt gedomineerd door het extreme, het onbekende en het zeer onwaarschijnlijke  (onwaarschijnlijk volgens onze huidige kennis), en dat we elkaar ondertussen loze praat verkopen door ons te fixeren op wat bekend is en vaak niet of wel gebeurt. Verder doe ik de boudere (en irritantere) bewering dat de toekomst in toenemende mate minder voorspelbaar zal zijn, ondanks onze vooruitgang en de groei in kennis, of misschien wel vanwege deze vooruitgang en groei, en dat de menselijke natuur en de ‘sociale’ wetenschappen lijken samen te spannen om dit idee voor ons verborgen te houden.”


door 6 reacties

Casuïstiek: vaccinatieschade

Verslag van een moeder:

Zomaar vaccineren? Denk effe na!!

Ruim 8 jaar geleden ben ik, als onervaren moeder, met mijn oudste dochter het vaccinatie programma begonnen zoals voorgeschoteld via het RIVM. Eigenlijk, heel naïef, dacht ik er goed aan te doen door haar alle benodigde vaccinaties op tijd en volgens het boekje te laten geven. Onze dochter was als baby gezond geboren en haar ontwikkeling verliep voorspoedig.

Maar toen Daphne 8 maanden was, zag ik dat ze licht schokkende beweginkjes maakte. Haar ogen rolden weg en haar armpjes bewogen heen en weer. Toen ze eenmaal goed kon zitten viel ze, tijdens een aanval, met haar hoofdje voorover op de grond. Via het consultatiebureau, huisarts en kinderarts zijn we uiteindelijk terecht gekomen bij de kinderneuroloog in het VU van Amsterdam.

De uitslagen van de eerste  EEG’s gaven aan dat het om epileptische aanvallen ging. In haar hersenen  vertoonden zich epileptische activiteiten. Al snel werd er door de kinderneuroloog diazepam voorgeschreven. Een middel wat op Daphne een apathische uitwerking had. Ze ondernam geen enkel activiteit meer en werd erg suf. Haar ontwikkeling stond stil. Er kwam geen verbetering en de aanvallen werden steeds heftiger.

Ondertussen werden wij benaderd door Wim Gelderblom, klassiek homeopaat. Hij startte een behandeling waarbij de eerder verkregen vaccinaties werden ontstoord. Met name op de ontstoring van de K-vaccinatie (kinkhoest) reageerde Daphne positief middels koorts. Echter de aanvallen hielden aan. Onder intensieve begeleiding van Wim zijn wij gestart met een ander homeopathisch medicijn. Een aantal weken later kreeg Daphne ineens hele hoge koorts en de aanvallen volgden elkaar op. Een dag lang heb ik met haar op schoot gezeten. Onzeker en bang. ’s Avonds kreeg ze zwarte ontlasting en de koorts verdween. Vanaf dat moment zijn de epileptische aanvallen tot op de dag van vandaag weggebleven.

Het is nu acht jaar later. Omdat haar ontwikkeling gedurende een half jaar heeft stilgestaaan, heeft deze gebeurtenis wel een stempel gedrukt op haar gehele welzijn. Nu zoveel jaar later kunnen we vaststellen dat haar ontwikkeling het niveau heeft bereikt adequaat voor haar leeftijd. Het gaat nu erg goed met haar.

De vaccinatie voor de kinkhoest is nooit meer gegeven. De overige vaccinaties worden niet meer tegelijkertijd gegeven (zogenoemde cocktails). Bovendien worden de benodigde vaccinaties homeopatisch voorbereid middels een profylaxe (korreltjes onder de tong). Het lichaam en het afweersysteem wordt voorbereid op de vaccinatie en hierdoor zijn de bijwerkingen nihil.

Voor onze jongste dochter (bijna 2 jaar) stonden wij opnieuw voor de keuze voor het wel of niet vaccineren tegen de Mexicaanse griep. Persoonlijk vind ik de door de overheid gegeven informatie erg summier, de samenstelling van het vaccin verontrustend en daardoor de risico’s voor het kind te groot. In overleg met Wim zijn wij een alternatieve behandeling gestart wat preventief werkt en bescherming biedt tegen de Mexicaanse griep. Al onze 4 kinderen zijn nu gestart met deze behandeling.

Op dag 2 van de profylaxe kreeg Daphne ineens hele hoge koorts, +40 graden.  Ook de volgende dag bleef de hoge koorts aanhouden, haar hals was gezwollen en klaagde ze over pijn in haar keel. We hebben direct contact opgenomen met Wim. Volgens Wim kon dat niet komen van de profylaxe, er zou mogelijk sprake kunnen zijn van griep. Hij adviseerde ons om haar elke twee uur te laten stomen met fulvinezuur en een paar druppels eucalyptus. We hebben dit middel direct bij hem opgehaald en haar laten stomen. De volgende ochtend, nauwelijks 12 uur later, was de koorts gezakt en was de pijn in haar keel verdwenen. Gedurende twee dagen hebben we Daphne nog laten stomen. Na drie dagen is de koorts weggebleven en voelde ze zich weer helemaal beter.

Met mijn verhaal heb ik willen neerzetten dat er méér is dan zomaar vaccineren. Met de juiste middelen en goede alternatieven kan onder intensieve, deskundige begeleiding, het juiste doel worden bereikt: De gezondheid van je kind!!

Dus…..zomaar vaccineren? Denke effe na!!

Sonja Gelderblom-van de Ven


door Een reactie plaatsen

Effectiviteit griepvaccinaties; feit of fictie?

Het is ongetwijfeld niemand ontgaan dat er veel onrust en onzekerheid heerst t.a.v. de Mexicaanse griepvaccinatie. Onduidelijke informatie, schijnbaar tegenstrijdige informatie (niet gevaarlijker dan de jaarlijkse griep maar wel veel meer maatregelen), steeds meer groepen die zich roeren en een overheid die te midden van al dat rumoer met behulp van de media probeert haar doelstellingen te bereiken.

Dat de informatieverstrekking selectief is en dat daarmee de betrouwbaarheid van de informatie ernstig aan waarde inboet moge blijken uit het feit dat nergens melding wordt gemaakt van een in 2006 gepubliceerde studie in het gerenommeerde British Medical Journal onder de titel “Influenza vaccination: policy versus evidence” [“Griep vaccinatie: beleid versus bewijs”].

Deze studie is uitgevoerd door de prestigieuze Cochrane Collaboration. De Cochrane Collaboration is een internationale non-profit organisatie, die up-to-date informatie verschaft over de effecten van interventies in de gezondheidszorg. Cochrane reviews [soort wetenschappelijke recensies] worden beschouwd als de gouden standaard voor het bepalen van de effectiviteit van interventies in de gezondheidszorg.

Enkele van de niet mis te verstane conclusies van de Cochrane Collaboration in deze publicatie zijn:

“Systematische reviews tonen aan dat geïnactiveerde vaccins weinig of geen effect hebben op de gemeten effecten”.

“De meeste studies zijn van slechte methodologische kwaliteit [wetenschappelijk slecht uitgevoerd] en de invloed van confounders [factoren die invloed hebben op de gemeten variabelen en niet expliciet worden meegenomen in de studie] is hoog”.

“Er is weinig vergelijkend bewijs over de veiligheid van deze vaccins”.

De studie eindigt met de volgende woorden: “De optimistische en zelfverzekerde toon van sommige voorspellingen over de circulatie van virussen en over de impact van geïnactiveerde vaccins, die in strijd zijn met de beschikbare bewijzen, is opvallend.

De redenen zijn waarschijnlijk complex en kunnen gepaard gaan met “een rommelige mix van waarheidsconflicten en tegenstrijdige belangen waardoor het moeilijk is om discussies over feiten te scheiden van discussies over waarden of een vorm van optimisme-bias (een onterechte geloof in de werkzaamheid van interventies).


door Een reactie plaatsen

Wetenschappelijke studies falen in het aantonen van de veiligheid en doeltreffendheid van het influenza (Griep) vaccin bij kinderen en volwassenen.

Een onafhankelijke analyse door de internationaal gerenommeerde Cochrane Collaboration van wereldwijd onderzoek inzake het griepvaccin, gepubliceerd in het British Medical Journal op 28 oktober 2006, geeft aan dat er weinig wetenschappelijk bewijs is dat het geïnactiveerde influenzavaccin veilig en effectief is voor kinderen en volwassenen.

Met verwijzing naar zowel de conclusies van de Cochrane Collaboration als de  methodologische tekortkomingen in een “kind griepvaccin” studie die op 25 oktober jl. gepubliceerd is in het Journal of the American Medical Association (JAMA), roept het National Vaccine Information Center in de VS, de Centers for Disease Control (CDC) op om te stoppen met de aanbeveling van de jaarlijkse griepprik voor alle zuigelingen en kinderen, tot er methodologisch verantwoorde studies zijn uitgevoerd. “Er is een grote kloof tussen het beleid ter bevordering van de jaarlijkse griepvaccinaties voor de meeste kinderen en volwassenen en de ondersteuning van wetenschappelijk bewijs”, zegt epidemioloog Tom Jefferson, Cochrane Vaccines Field, Rome, Italië, die de uitgebreide analyse voor de prestigieuze Cochrane Collaboration heeft gecoördineerd. “Gezien de aanzienlijke kosten die samenhangen met de jaarlijkse campagnes voor massavaccinatie tegen influenza, is er dringend behoefte aan een nieuwe evaluatie van deze strategieën.”

Voor wie er niet bekend mee is, de Cochrane Collaboration (http://www.cochrane.org), die de Cochrane Bibliotheek onderhoudt, is de grootste producent ter wereld van systematische reviews van wetenschappelijke informatie over de gezondheidszorg. Het is een Brits geregistreerd internationale wetenschappelijke non-profit organisatie. Cochrane reviews [overzichtsartikelen, soort wetenschappelijke recensies] worden beschouwd als de gouden standaard voor het bepalen van de effectiviteit van interventies in de gezondheidszorg.

Voor wie het Engels machtig is, volgt hier een link naar het originele artikel: BMJ 281009

Een opzienbarende publicatie die 3 jaar geleden al is verschenen, maar kennelijk ‘afwezig’ in een tijd dat de wereld op z’n kop lijkt te staan over de gevaren van de Mexicaanse griep en waarin beleidsmakers en producenten de massa willen doen geloven dat de jaarlijks griepvaccin en het recent geproduceerde Mexicaanse griepvaccin veilig en effectief zijn. Zolang de media maar zwijgt over studies zoals deze van de Cochrane Collaboration, kan ze de illusie levend houden.


door Een reactie plaatsen

Angst voor de Mexicaanse Griep

Een definitie die ik vaak hanteer voor ‘Angst’ is “alles wat er zou kunnen gebeuren waar je geen controle op hebt”. Immers wanneer je het idee hebt gewoon controle te hebben op iets dat zou kunnen gebeuren, dan roept het geen angst op. Naarmate de behoefte aan controle toeneemt is het risico van angst des te groter.

Als je aan tien willekeurige mensen vraagt of ze liever in een auto stappen of in een vliegtuig, dan schat ik in dat zeker 80% zal zeggen ‘in een auto’. En dát terwijl de kans om te overlijden als gevolg van een auto-ongeluk vele malen groter is dan te overlijden door een vliegtuigongeval. Ik heb het wel eens voorgelegd aan mensen met een vliegangst en het antwoord wat ik dan steeds kreeg was een variatie op: “in een vliegtuig heb ik zelf nergens controle op en in een auto wel”. Dat is de illusie die deze mensen rust geeft in de auto en angstig maakt om het vliegtuig in te stappen. Maar een illusie is het. Want zij die wel eens betrokken zijn geweest bij een auto-ongeluk en het hebben overleefd zullen unaniem kunnen bevestigen dat er nauwelijks of geen sprake was van ook maar de minste controle, anders had men het wel voorkomen. Wat is meer risicovol, met uw kind een autoritje maken in Nederland of uw kind in deze periode géén vaccinatie geven met het Mexicaanse griepvaccin? Kansberekening is een machtig middel om angst te creëren, het werkt namelijk op uw voorstellingsvermogen, het roept een primair emotionele reactie op en geeft u het gevoel dat u er alles aan moet doen om het voorgestelde scenario te vermijden. Gaat u maar eens praten met productontwikkelaars bij de grote Verzekeringsbedrijven, zij floreren bij dit soort mechanismen.

Als ik aan de doorsnee Nederlander zou vragen “Wat heeft een groter risico, de Mexicaanse griep of regelmatig een aspirine gebruiken”, dan zullen de meeste voor het eerste kiezen. Toch is dat vreemd omdat cijfers in de VS aantonen dat de kans om te sterven als gevolg van het gebruik van aspirine (en andere NSAID =Non-Steroïd Anti Inflammatory Drugs) zo’n slordige 400% hoger is dan te sterven aan de Mexicaanse griep. Het gebruik van aspirine en andere NSAID’s is in de VS de 15e meest voorkomende doodsoorzaak volgens een artikel in het gerenommeerde New England Journal of Medicine (  NSAID’s en sterfte ), waarbij dan niet eens rekening is gehouden met sterfte als gevolg van deze medicijnen die in de vrije handel (dus níet per recept voorgeschreven) worden gekocht. Alleen al in de VS circa 16.500 sterfgevallen ieder jaar in de groep met reumatoïde artritis en osteoartritis die NSAID’s gebruiken.

In de VS sterven jaarlijks ongeveer 100.000 mensen als gevolg van de bijwerkingen van door de overheid goedgekeurde reguliere medicijnen. Als het klopt dat er momenteel in de VS 4000 mensen zijn overleden aan de Mexicaanse griep dan betekent dat een 25x grotere kans om te overlijden als gevolg van medicijngebruik. Waarom zijn er geen grootscheepse media campagnes om de mensen te waarschuwen tegen de pandemische risico’s van het gebruik van reguliere medicijnen? Omdat we dankzij zorgvuldig opgezette en dure marketing campagnes opgroeien met de illusie dat reguliere geneesmiddelen weliswaar bijwerkingen kunnen hebben, maar verder bewezen ‘veilig’ zijn, ‘anders waren ze door de officiële instanties niet toegelaten tot de markt’ zo sluit zich de cirkelredenering.

De reacties die diverse bewuste jonge moeders van de assistente van de huisarts naar het hoofd geslingerd kregen toen ze aangaven dat ze hun kleine kinderen niet zouden laten vaccineren, heeft niets met inhoudelijke argumenten te maken, het heeft alles te maken met het krampachtig in stand willen houden van de geregisseerde illusie, uiteindelijk weet de doorsnee assistente ook van toeten nog blazen en wordt ze geïnformeerd door het systeem. Maar schokkend is het wel. De wereld op z’n kop. Hoe ver zouden we nog af zijn van een wettelijke verplichting om te ondergaan wat de overheid in haar ongekende wijsheid goed acht voor haar onderdanen?

Jaarlijks sterven er in Nederland circa 1000 mensen als gevolg van de seizoensgriep, volgens de officiële berichten. Ik kan me niet herinneren dat dit iedere herfst en winter dagelijks wordt gemeld in het journaal of dat de kranten de actuele score op de voorpagina’s vermelden. Nu wordt ieder sterfte geval breed uitgemeten. Ik sprak deze week een verpleegkundige die me toevertrouwde dat de meeste kinderen die met griepverschijnselen in het ziekenhuis worden opgenomen bij testing blijken géén Mexicaanse griep te hebben. De huidige massahysterie over Mexicaanse griep is nauwkeurig geregisseerd en uiterst functioneel voor beleidsmakers en farmaceutisch belanghebbenden. Aan u de keus of u zich ‘gek laat maken’ door tendentieuze en suggestieve informatie.


door Een reactie plaatsen

Wiegendood door vaccinaties; vervolg

De weblog ‘Nieuws Checkers – Leidse studenten controleren de feiten‘ komt met een uitvoerige reactie op het feit dat het Nederlandse Dagblad op 16 oktober jl. een stuk tekst van mij heeft geplaatst op de opiniepagina over de relatie Wiegendood en vaccinaties. Brechtje Zwanenburg is verantwoordelijk voor dit stuk tekst. Alleen de intro al is in hoge mate boeiend te noemen. Ze sluit deze af met de volgende vraag (of is het een retorische vraag?) “Zijn er grenzen aan de vrijheid van meningsuiting?”

Hier ligt een bijzondere vraag voor het voetlicht die mogelijk zelfs Freudiaans geduid kan worden. Voor wie die term niet begrijpt, onder ‘Freudiaans’ wordt verstaan dat men (onbewust) iets prijsgeeft wat men eigenlijk verborgen wil houden. Zijn we in Nederland zover weg gezakt dat we alleen beleidsbevestigende artikelen als ‘toegestaan’ bestempelen? Of bestaat ons landje inmiddels voor het grootste deel uit simpele zielen die elk onderscheidingsvermogen zijn kwijt geraakt en die door de mensen die het ‘weten’ beschermd moeten worden tegen iedere informatie die mogelijk zou kunnen leiden tot onzekerheid en twijfel over de zuivere bedoelingen van de machthebbers? De inspanningen van de Leidse studenten ten spijt maar ik vraag me zeer af of ze werkelijk op zoek zijn naar feiten. Wie bepaald er wat de feiten zijn? Ik zal een praktisch en illustratief voorbeeld noemen.

Sommige mensen blijken spontaan te genezen van kanker. Er is in de wetenschap aardig wat geschreven over dit onderwerp. De officiële definitie van SRK (=Spontane Regressie van Kanker) luidt als volgt (“Spontane regressie van kanker” door Johannes Nicolaas Schilder): “In navolging van Stewart is SRK door Everson en Cole [1956] gedefinieerd als de volledige of gedeeltelijke verdwijning van een maligne neoplasma [=kanker] in de afwezigheid van elke behandeling óf [en nu komt het!] in de aanwezigheid van behandeling die niet geacht kan worden significante invloed te hebben op tumorgroei”. Kijk dit is nou wat ik bedoel. De heren wetenschappers hebben onderling afgesproken wat wel en wat niet ‘geacht wordt significante invloed op tumorgroei te hebben’ en dan heb je de zaak mooi dichtgetimmerd.

De definitie van wiegendood (SIDS) is nog steeds “sudden infant death of unknown origin” [plotselinge kindersterfte met onbekende oorzaak]. Als men de oorzaak dan niet weet hoe kan men dan zo stellig beweren dat het vooral niet door de vaccinaties komt? Prof. Harris L. Coulter heeft in 1985 al samen met Barbara Loe Fisher een boek geschreven onder de titel “DTP, a shot in de dark” waarin hij met wetenschappelijke grondigheid het thema vaccinatieschade aan de orde brengt. Ik heb een Engelstalig artikel van zijn hand over de relatie wiegendood en vaccinaties. Ik heb momenteel geen tijd om het te vertalen maar voor wie het Engels machtig is, is het lezen van dit stukje tekst zeer de moeite waard. Klik op de volgende link: SIDS and Vaccins

Wat mij betreft: wordt vervolgd.