Just another WordPress.com weblog


Een reactie plaatsen

Licht is leven

Als amateur natuurfotograaf heeft licht een bijzondere betekenis voor mij. Uiteindelijk betekent fotografie ‘schrijven met licht’. Wie bij natuurlijk licht fotografeert weet hoezeer een goede foto afhankelijk is van het juiste licht. Maar dat terzijde. De betekenis van licht is zondermeer heel veel breder dan dit.
‘Licht is leven’ dat weten we allemaal. De invloed van licht op onze stemmingen is voor veel mensen een realiteit waar we niet omheen kunnen, zeker in een land als Nederland. Licht heeft een enorme invloed op onze stofwisseling. De Wake-up lamp i.p.v. de traditionele wekker is daar een mooie praktische toepassing van.

Daarnaast is licht in de natuur ook een belangrijk communicatiemiddel. In het maart nummer van de Nederlands/Belgische uitgave van National Geographic staat een prachtig artikel over dit fenomeen onder de titel “Lichtspel in de natuur”. Wist u bijvoorbeeld dat er ruim negentig soorten schimmels zijn die ’s avonds licht geven? Licht als communicatiemiddel in de diepzee levert fascinerende en onwerkelijke beelden op. En wie kent er niet het Vuurvliegje of de Zeevonk, een lichtgevende algen soort die in de zomer de golven in de branding schitterend kunnen doen oplichten.

Maar er is meer. Dat licht ook een belangrijk communicatiemiddel is in het lichaam van mens en dier is voor de meesten nieuw. Dit is geen licht dat we met ons blote oog of met eenvoudige optische hulpmiddelen kunnen zien. Het is “ultra zwak licht” dat alleen met hoogwaardige technologie en dankzij computers waarneembaar gemaakt kan worden.

In de natuurkunde stelt men dat licht is opgebouwd uit fotonen, zogenaamde ‘lichtdeeltjes’. Onderwerp apart waarom hier van ‘deeltjes’ gesproken wordt, maar dat laten we maar even rusten.

De hoeveelheid energie in een foton bepaalt wat voor soort licht we hebben. Zo spreken we bijvoorbeeld van ultraviolet licht, infrarood licht etc. Om met de woorden van de Nederlander dr. Roel van Wijk, wereldwijd bekend vanwege zijn baanbrekend werk op het vlak van licht in levende systemen, te spreken: “Als het mogelijk zou zijn om in de dichte levende massa te kunnen kijken zouden we een voortdurende flikkering kunnen waarnemen.

Het licht dat in levende systemen bestaat en daaruit ook kan ontsnappen wordt aangeduid met de term biofotonen. Het zijn fotonen waarin informatie van de bron, het levende systeem, voorkomt.”

En juist die informatie is zo belangwekkend. Hoewel het aantal onderzoekers dat zich wereldwijd met dit opwindende fenomeen bezighouden beperkt is wordt er belangrijke vooruitgang geboekt. Er is steeds meer onderzoek naar de invloed van stress, evenwichtigheid, harmonie en gezondheid op deze licht-informatie van het organisme. En de uitkomsten zijn veelbelovend.

Er is in deze tijd een groeiend besef bij overheden en beleidsmakers maar ook bij de bevolking, dat je in gezondheid moet investeren door voldoende beweging, ontspanning, de juiste voeding, voldoende slaap etc. Maar om te weten of de inspanningen ook echt zinvol zijn, d.w.z. in het individuele geval leiden tot een toename van gezondheid is betrouwbaar meten een voorwaarde. Fotonenmeting heeft daarin de toekomst.

(Eerder gepubliceerd in “Blik op Zeewolde” maart 2015)


Een reactie plaatsen

Jodium 24uurs urine test nu voor publiek beschikbaar!

Lab

Jodium tekort is een wijdverbreid probleem. Op deze weblog is daar al meer dan eens over geschreven.

Vanaf heden is de Jodium 24uurs urine test ook voor gezonde mensen beschikbaar. De betekenis van jodium binnen het terrein van de gezondheidsbevordering en de ziektepreventie is groot. Derhalve is het voor veel mensen bijzonder nuttig om te laten bepalen hoe het er met hun jodium depot voor staat.

Via de website www.biocoherence.eu kunt u de jodium test, alsmede andere op het verbeteren van de gezondheid gerichte testen, aanvragen.


Een reactie plaatsen

Kinderen vaker ziek door bezoek crèche

Volgens een promotieonderzoek van Remko Enserink (Universiteit Utrecht) zouden kinderen die naar de crèche gaan twee keer zo vaak ziek zijn als kinderen die thuis blijven. Ook bezoek aan de huisarts zou twee keer zo hoog liggen en er zouden twee keer zo vaak gezondheid complicaties optreden waardoor de kinderen opgenomen moeten worden in het ziekenhuis. Qua kosten komt dit neer op een slordige 100 miljoen extra kosten.

Op zich een interessante analyse waar we niet omheen kunnen. Er kunnen evenwel heel verschillende conclusies uit deze observatie getrokken worden.

De promovendus legt de bal kennelijk bij de kinderopvangverblijven en bepleit de invoering van een keurmerk. Hoe hygiënischer de opvang en hoe nadrukkelijker de preventieve maatregelen, hoe beter. Op zich een loffelijk streven maar het betoog gaat voorbij aan de werkelijke oorzaak. Die ligt namelijk niet op de crèches maar bij de weerstand van de kinderen zelf. Een hele generatie kinderen worden al zeer vroeg opgezadeld met een slecht functionerend immuunsysteem en vervolgens vinden we het dan gek dat ze elkaar aansteken als we ze op een ‘kluitje’ bij elkaar brengen.

Het vaccinatie bombardement dat al vanaf de 2e levensmaand begint, samen met andere factoren als kunstvoeding i.p.v. borstvoeding, stress e.d. leiden ertoe dat heel veel kinderen al op zeer jonge leeftijd te kampen hebben met een verminderde weerstand. Het zou beter zijn als daar meer aandacht aan werd besteedt. Dat zou uiteindelijk een besparing op kunnen leveren die een veelvoud is van de genoemde 100 miljoen.


Een reactie plaatsen

Reguliere kanker behandeling, en dan…..?

Regelmatig krijg ik vragen van mensen die een reguliere kanker behandeling achter de rug hebben en zich afvragen wat ze dan kunnen doen. Daarna komen ze als regel in een periodiek controle traject met alle onzekerheden van dien.

Een heel terechte vraag. Het beantwoorden van deze vraag hangt natuurlijk direct samen met de visie op kanker. Doordat de reguliere kanker behandeling zich uitsluitend richt op de tumor en niet op de mogelijke oorzaken is hun vervolgtraject ook uitsluitend gericht op het zo vroeg mogelijk traceren van nieuwe tumor activiteit. Maar dát wil je nu juist zo graag zien te voorkomen, dat er weer tumor activiteit ontstaat.

Voor ons is de tumor het ‘product’ van een diepere ontregeling, verstoring in het organisme. Lees hiervoor mijn eerdere serie blogs over kanker. De reguliere kanker behandeling richt zich op de tumor maar niet op het onderliggende probleem. Dit probleem blijft derhalve volledig bestaan na de afronding van de chemo en/of bestraling. Om nog maar te zwijgen over de reële mogelijkheid dat deze voor het lichaam agressieve behandelmethoden de oorzaken alleen maar verder versterken.

Er is dus alles voor te zeggen om juist bij deze groep patiënten na afloop van de reguliere therapie een grondig preventie programma te starten. Een traject waarin de oorzaken in beeld worden gebracht en gericht worden aangepakt teneinde de kans op een herhaling van de tumor activiteit in de toekomst te minimaliseren.

Hoezeer ik ook begrijp dat veel kankerpatiënten na afloop van een vaak loodzwaar regulier traject behandel-moe zijn en nu eindelijk eens het gevoel willen hebben ‘niet meer ziek te zijn’. Toch moet ik hiervoor waarschuwen. Gerichte preventie is meer noodzaak dan ooit juist in deze fase. Zie het ook niet als een bevestiging dat u ‘toch nog ziek’ bent, maar als een gerichte investering in uw gezondheid.


Een reactie plaatsen

Symptomen en Gezondheid

Moderne auto’s zijn uitgerust met een groot aantal zogenaamde waarschuwingssystemen. Lampjes op het dashboard informeren de berijder over oliepeil, temperatuur van de motor en in bepaalde gevallen zelfs bandenspanning of wanneer het tijd is voor een onderhoudsbeurt. Dit alles om te helpen de auto zo lang mogelijk in een zo goed mogelijke conditie te houden.

Geen weldenkend mens zal dan ook ingaan op een aanbod om een nieuwe auto aan te schaffen waarbij deze waarschuwingssystemen achterwege gelaten zijn, ook al zou dat een flinke korting opleveren.

Stel, u komt bij de garage met de vraag wat een knipperend lampje op het dashboard betekent. De monteur stelt u gerust, de auto rijdt immers nog gewoon en u hoort ook geen gekke geluiden. ”Gewoon door blijven rijden” is het advies en om onnodige stress te vermijden wordt met een klein stickertje het knipperende lampje aan het gezicht onttrokken. Er wordt en passant nog opgemerkt dat u gerust kunt bellen als u met de auto mocht stranden.

Het is met de mens feitelijk niet anders. Symptomen en klachten zijn evenzovele signalen die waarschuwen dat het intern dreigt mis te gaan of reeds mis gaat. Symptomen kunnen lastig zijn, maar dienen vooral niet genegeerd of zelfs onderdrukt te worden.

Wanneer symptomen alleen maar onderdrukt worden, omdat we geen energie, geld en tijd willen stoppen in de vraagstelling naar het hoe en waarom, dan negeren we de belangrijke signalen van het lichaam en daar krijgen we vroeg of laat de rekening voor gepresenteerd.

Wanneer een vrouw maandelijks klachten heeft rondom de menstruatie is het symptoom- onderdrukking in optima forma om ’dan maar aan de pil’ te gaan. Het zou net zo onzinnig zijn om iemand met hardnekkige klachten aan de voet, voor te stellen om de voet dan maar te amputeren.

Slecht slapen heeft een reden of meerdere redenen. Gebruik van een slaappil kan op korte termijn even functioneel zijn, maar is op termijn geen oplossing omdat het de oorzaak niet aanpakt. Slecht slapen is een symptoom, een signaal dat verwijst naar een oorzaak c.q. oorzaken en die kunnen divers zijn. In veel gevallen is een deskundige nodig om die oorzaken op te sporen en aan te pakken. Tenslotte hebben de meeste mensen voor hun auto ook een vakgarage nodig.

Veel schildklierproblemen ontstaan door serieuze tekorten van de mineralen jodium, selenium, magnesium en zink. Waarom dan een leven lang synthetische hormonen slikken in plaats van de oorzaak aanpakken.

Het is geweldig nieuws dat er een initiatief is gestart voor een nieuw soort verzekering: een ‘Gezondheidsverzekering’. We moeten weer leren denken en handelen vanuit gezondheid en dat veronderstelt een oorzakelijke aanpak, preventie en gezondheidsbevordering. Voor wie dat wil, ga naar: http://www.gzvz.nl.

(Eerder gepubliceerd in “Blik op Zeewolde”, aug. 2014)


Een reactie plaatsen

Wat mag een extra levensjaar kosten?

Er is al veel over geschreven de laatste maanden. Wat mag een extra levensjaar bij een chronisch ziekte patiënt nog kosten? De vraag dringt zich op, volgens de medische specialisten, vanwege de nog steeds stijgende kosten in de gezondheidszorg.

Het lijkt een bizarre vraagstelling. Hoe kun je een levensjaar van een mens uitdrukken in economische grootheden? Zijn we al zo diep gezonken? Voor ieder die het verlies van een innig geliefd persoon heeft ondervonden moet dit als een gruwel klinken. In onze beleving is een extra jaar met onze geliefde, met ons chronisch zieke kind of onze chronisch zieke ouder, onbetaalbaar. Niet in geld uit te drukken.

Dat de discussie opduikt hoeft ons aan de ene kant niet te verrassen. Al jaren worstelt de overheid met onbeheersbare kostenoverschrijdingen in onze moderne gezondheidszorg. Daar komt de toenemende vergrijzing bij en alles met elkaar vraagt dat om bepaalde maatregelen teneinde verdere stijging van de toch al draconische kosten te vermijden.

Aan de andere kant wordt er één wezenlijke kant van de medaille consequent niet belicht. En daar gaat deze column over.

De oplossing ligt namelijk heel ergens anders. Niet bij het beknibbelen op behandel- en zorgkosten voor ernstig zieken mensen. Maar bij datgene wat de basis van ons gezondheidszorg stelsel zou moeten zijn, maar het niet is: gezondheidsbevordering en ziektepreventie. En denk nou niet dat dit een nog onontgonnen terrein is. Er is onnoemelijk veel wetenschappelijke kennis voorhanden om dit vorm te geven, alleen wordt het beleidsmatig geen ruimte gegund.

Honderden miljoenen zijn er te besparen, om nog maar te zwijgen over het voorkomen van menselijk lijden, door educatie, vroegtijdige screening van de mineralen- en vitamine toestand van ons lichaam, door tijdig aanvulling van tekorten, door terugdringen van de ziekmakende invloed van de voedingsindustrie. Het aan banden leggen van het gebruik van chemicaliën in onze leefomgeving. Het verbieden van reclame en advertenties die ziekmakende gewoonten aanprijzen en stimuleren. Door extra belastingheffing voor al die bedrijven die winstmaximalisatie jaar in jaar uit als eerste prioriteit zien en hun werknemers constant overbelasten.

De tomeloze drang naar meer, die zo kenmerkend is voor onze westerse wereld, levert als ongewenst bijverschijnsel ook een enorme toename van meer ongewenste gevolgen met zich mee.

Onze gezondheidszorg zou zelf, na een grondige diagnose, blootgesteld dienen te worden aan een ingrijpende operatie. Pas wanneer de gezondheidszorg weer wordt opgezet zoals het hoort, vanaf de basis, dus vanaf gezondheid. Pas dan kan er in het dure topsegment immens veel bespaard worden zónder dat er discussies hoeven te ontstaan als de huidige.

De platteland dokters in het oude China werden door de dorpelingen, waarvoor ze verantwoordelijk waren, betaald zoláng ze gezond waren. Als iemand ziek werd stopte de bijdrage. De arts had derhalve alleen maar belang bij gezonde mensen. Dát is pas wijsheid.

(Eerder gepubliceerd in “Blik op Zeewolde” sept. 2014)


1 reactie

Wat mag een extra levensjaar kosten?

Er is al veel over geschreven de laatste maanden. Wat mag een extra levensjaar bij een chronisch ziekte patiënt nog kosten? De vraag dringt zich op, volgens de medische specialisten, vanwege de nog steeds stijgende kosten in de gezondheidszorg.

Het lijkt een bizarre vraagstelling. Hoe kun je een levensjaar van een mens uitdrukken in economische grootheden? Zijn we al zo diep gezonken? Voor ieder die het verlies van een innig geliefd persoon heeft ondervonden moet dit als een gruwel klinken. In onze beleving is een extra jaar met onze geliefde, met ons chronisch zieke kind of onze chronisch zieke ouder, onbetaalbaar. Niet in geld uit te drukken.

Dat de discussie opduikt hoeft ons aan de ene kant niet te verrassen. Al jaren worstelt de overheid met onbeheersbare kostenoverschrijdingen in onze moderne gezondheidszorg. Daar komt de toenemende vergrijzing bij en alles met elkaar vraagt dat om bepaalde maatregelen teneinde verdere stijging van de toch al draconische kosten te vermijden.

Aan de andere kant wordt er één wezenlijke kant van de medaille consequent niet belicht. En daar gaat deze column over.

De oplossing ligt namelijk heel ergens anders. Niet bij het beknibbelen op behandel- en zorgkosten voor ernstig zieken mensen. Maar bij datgene wat de basis van ons gezondheidszorg stelsel zou moeten zijn, maar het niet is: gezondheidsbevordering en ziektepreventie. En denk nou niet dat dit een nog onontgonnen terrein is. Er is onnoemelijk veel wetenschappelijke kennis voorhanden om dit vorm te geven, alleen wordt het beleidsmatig geen ruimte gegund.

Honderden miljoenen zijn er te besparen, om nog maar te zwijgen over het voorkomen van menselijk lijden, door educatie, vroegtijdige screening van de mineralen- en vitamine toestand van ons lichaam, door tijdig aanvulling van tekorten, door terugdringen van de ziekmakende invloed van de voedingsindustrie. Het aan banden leggen van het gebruik van chemicaliën in onze leefomgeving. Het verbieden van reclame en advertenties die ziekmakende gewoonten aanprijzen en stimuleren. Door extra belastingheffing voor al die bedrijven die winstmaximalisatie jaar in jaar uit als eerste prioriteit zien en hun werknemers constant overbelasten.

De tomeloze drang naar meer, die zo kenmerkend is voor onze westerse wereld, levert als ongewenst bijverschijnsel ook een enorme toename van meer ongewenste gevolgen met zich mee.

Onze gezondheidszorg zou zelf, na een grondige diagnose, blootgesteld dienen te worden aan een ingrijpende operatie. Pas wanneer de gezondheidszorg weer wordt opgezet zoals het hoort, vanaf de basis, dus vanaf gezondheid. Pas dan kan er in het dure topsegment immens veel bespaard worden zónder dat er discussies hoeven te ontstaan als de huidige.

De platteland dokters in het oude China werden door de dorpelingen, waarvoor ze verantwoordelijk waren, betaald zoláng ze gezond waren. Als iemand ziek werd stopte de bijdrage. De arts had derhalve alleen maar belang bij gezonde mensen. Dát is pas wijsheid.

(Deze Column is eerder gepubliceerd in “Blik op Zeewolde”, sept. 2014)


Een reactie plaatsen

Meer vraag naar hart- en vaatmedicijnen

Volgens het ANP zouden ruim 1 op de 4 mensen in Nederland medicijnen gebruiken om hart- en vaatziekten te voorkomen.

Een lucratieve business, dat moge duidelijk zijn. Het addertje onder het gras zit ‘m in het gebruik van de term “voorkomen”. Hiermee wordt de indruk gewekt dat het om een vorm van ziektepreventie gaat en dat is het beslist niet.

Er is overweldigend veel wetenschappelijk onderzoek voorhanden waaruit blijkt wat de werkelijke oorzaken zijn van veel hart- en vaataandoeningen. Factoren die liggen op het vlak van lifestyle, voeding, stressbeheersing etc. Geen van de interventies die in het ANP bericht worden bedoeld hebben in de verste verte maar iets te maken met deze oorzakelijke factoren. Het gaat om medicijnen die onderdrukkend werken op klachten die verband houden met zich ontwikkelende hart- en vaatziekten. Daarbij neemt de groep cholesterolverlagers een grote plaats in terwijl juist de wetenschappelijke onderbouwing van deze groep ‘genees’middelen uitermate dubieus is.

De overheid zou échte maatregelen kunnen nemen om hart- en vaatziekten m.b.v. de mensen zelf terug te dringen, maar dat vraagt om ándere stappen. Maatregelen die niet met gejuich zullen worden ontvangen door de grote farmaceutische bedrijven, om het maar eens eufemistisch uit te drukken.

Het simpele gegeven dat reeds meer dan 25% van de bevolking voor deze bedenkelijke actie in aanmerking komt, geeft wel aan hoe groot de noodzaak is om het roer eens écht om te gooien.

Het wordt tijd voor gezondheidsbevordering en hoe spijtig ook, daar speelt Big Pharma geen enkele rol.


Een reactie plaatsen

Kankerpreventie (1)

In een systeembenadering van de werkelijkheid is “samenhang” een kernbegrip. Grote denkers als Bohm, Penrose en Laszlo hebben zich, naast vele anderen, vanuit een natuurwetenschappelijke en filosofische invalshoek bezig gehouden met deze samenhang in de werkelijkheid waar we deel van uitmaken.

Deze benadering wordt nogal eens geïllustreerd aan de hand van het ‘holografisch principe’.  Het hologram is een bijzonder optisch fenomeen. Hier gaat het me vooral even om de volgende eigenschap van een hologram: “Omdat ieder deel van het opgenomen beeld het gehele beeld van het hologram in zich draagt is die naam holografie gekozen”.

Ook binnen een systeembenadering van de werkelijkheid gaat men er van uit dat patronen op alle niveau’s in het systeem terugkomen. Een illustratie is bv. het boek van Roy Porter “De zin van waanzin”, waarin hij beschrijft dat iedere maatschappij zijn eigen ‘waanzinnigen’ heeft. Ook andere auteurs hebben benadrukt dat er een relatie is tussen de tijd en de ziektes die in die tijd vooral actueel zijn. Een prachtig voorbeeld en voor iedereen aan te raden is het dunne boekje van de Duits/Koreaanse filosoof Byung-Chul Han “De Vermoeide Samenleving” (Uitg. Van Gennep Amsterdam, ISBN 9789461640710). De achterflap begint met de zin: “Ieder tijdperk heeft zijn ziekten”.

Tegen deze achtergrond wil ik een aantal blogs schrijven over de ziekte kanker. Een ziekte die in onze tijd schrikbarend veel voorkomt en, volgens deskundigen, z’n piek nog niet heeft bereikt. Ik hoop uit te leggen waarom zéker voor deze ziekte geldt dat voorkomen beter is als genezen. En verder zal ik informatie delen die fundamenteel is voor een effectieve kankerpreventie. Tegen de achtergrond van het voorgaande zou het interessant kunnen zijn naar de eventuele relatie tussen de tijd waarin we leven en deze ziekte te kijken. Zonder ook maar in het minst de pretentie te hebben hier bij benadering volledig in te kunnen zijn, wil ik een aantal gedachten met u delen.