De informatieverstrekking over de Mexicaanse griep de de behandeling daarvan is een studie op zich. Voor miljoenen aan belastinggeld heeft de overheid een bekend regulier anti-virus middel ingekocht en is geïnvesteerd in vaccins die naar verwachting later dit jaar beschikbaar komen. De bezwaren en de beperkingen van het niet nader te noemen anti-virale middel zijn breed uitgemeten in de pers, evenals de groto risico’s van een niet grondig getest vaccin. Ik ga dat niet nog een keer doen. Nu blijkt ook nog eens dat de virulentie van de Mexicaanse griep niet veel sterker te zijn dan de normale seizoensgriep, volgens de berichten in de pers. Wie het nog snapt mag het zeggen. Het is al net als in de natuur, de jonge vogeltjes die het hardst schreeuwen en de grootse bek hebben worden het meest gevoerd en hebben daarvoor de beste overlevingskansen. Oftwel, naar menselijke maatstaven vertaald, de brutalen hebben de halve wereld (en vermoedelijk wel meer dan de helft).

Ik heb het in een eerder bericht al gemeld, er is een uiterst effectief natuurlijk antiviraal middel: CHD-FA. Deze natuurlijke substantie is al getest op alle mogelijke en onmogelijke schadelijke virussen, bacteriën en schimmels, met altijd weer dezelfde opmerkelijke hoge effectiviteit. Maar laten we ons even tot virussen beperken. Een virus is een bijzonder organisme dat gastheercellen nodig heeft om zich te vermenigvuldigen. Dat betekent concreet dat de virus de lichaamscel van de mens moet zien binnen te dringen om ziekteverschijnselen te kunnen geven. Het bijzondere van CHD-FA is dat het dit binnendringen verhinderd. Het maakt dat het uiterst effectief is en geen ongewenste bijwerkingen heeft. De volgende casus die met toestemming van de ouders is geplaatst, mag daarvan een mooie illustratie zijn.

Het betreft Sam Eilers, geboren 24-02-2007. Sam is geboren met een zeldzame erfelijke stofwisselingsziekte waardoor er al op zeer jonge leeftijd nier- en leverschade is opgetreden. Voor de mensen die een Hyves toegang hebben, ze kunnen het levensverhaal van Sam en zijn ouders lezen op sameilers.hyves.nl.

Vorig jaar heeft Sam een lever/nier transplantatie ondergaan. Een ongelofelijke ingreep voor zowel Sam als zijn ouders. Zoals alle transplantatie patiënten krijgt ook Sam vanaf dat moment immuunonderdrukkende  middelen om te voorkomen dat het eigen immuunsysteem de getransplanteerde organen gaat afstoten. Het impliceert onvermijdelijk dat daarmee de natuurlijke afweer tegen ongewenste ziekteverwekkers sterk is afgenomen. Dat is een lastig dilemma wat bekend is in dit soort situaties. Bij Sam resulteerde dit o.a. in een enorme belasting met het Epstein-Barr Virus (EBV). Behalve de bekende ziekte van Pfeiffer kan dit virus ook het Burkitt-Lymfoom veroorzaken, een soort lymfeklierkanker (non-Hodgkin-Lymfoom). Er is dus alles aan gelegen om de EBV belasting zo laag mogelijk te houden. Vermindering van de immuunonderdrukkende medicatie bleek, zoals verwacht, geen optie omdat dan direct de afstotingsreacties op gang komen. Sam gebruikt nu CHD-FA dagelijks. In de eerste maand gaf dat een halvering van de EBV belasting van 60.000 naar 30.000. Inmiddels zijn we aan het uitzoeken wat de meest optimale dosering is om de schommelingen verder terug te kunnen dringen en de infectie op een aanvaardbaar laag nivo te krijgen terwijl de immuunonderdrukkende medicijnen in hun werking niet worden tegengewerkt.

Ook bij tal van HIV positieve patiënten of bij de zo beruchte ‘ziekenhuis bacterie’ (MRSA) en andere bacteriële infecties zijn vergelijkbare resultaten behaald. Maar ook minder bedreigende virale infecties zoals bijvoorbeeld bij koortslip (Herpes virus infectie) zijn de resultaten, zelfs bij uitwendige locale toepassing spectaculair.

Voor meer informatie over CHD-FA kunt u mailen naar ccgwim@me.com