Just another WordPress.com weblog

Categorie archief: Thiomerosal


door Een reactie plaatsen

Toxiciteit opnieuw bezien

Het begrip toxiciteit staat voor schadelijkheid, giftigheid van een stof. Het is een algemeen aanvaard idee dat toxiciteit alleen gekoppeld is aan de kwantiteit. Met andere woorden, iedere stof, hoe natuurlijk ook, kan giftig zijn voor de mens als je er maar genoeg van binnen krijgt (kwantiteit). Water is een levensnoodzakelijke stof maar wanneer iemand erin zou slagen om in korte tijd 6 liter weg te werken dan zal deze dosis dodelijk blijken te zijn.

In alle discussies omtrent de vermeende schadelijkheid van synthetische stoffen wordt dit argument altijd weer gebruikt. Of het nu gaat om chemische stoffen in ons leefmilieu (gewasbestrijdingsmiddelen), om kunstmatige toevoegingen in de voeding (E-nummers), het gebruik van synthetische suikervervangers (aspartaam e.a.) of de conserveermiddelen in vaccins (Thiomersal in het griepvaccin bijv.), altijd weer gebruiken de producenten en andere belanghebbenden deze regel om aan te geven dat de gebruikte doseringen dermate laag is dat er geen schadelijk effect te verwachten is. Men hanteert zogenaamde ‘veilige’ doseringen, hoeveelheden die blijven beneden de doseringen die geacht worden toxisch te zijn.

Nu staat of valt deze hele verdediging met de geldigheid van het uitgangspunt, nl. dat toxiciteit alleen een kwantitatief fenomeen is.

Een oud gezegde luidt: “De wetenschap van vandaag is de leugen van morgen”. Hiermee werd aangegeven dat het wetenschapsbedrijf een dynamische bezigheid is wat voortdurend voortschrijdend inzicht oplevert (als het goed is) waardoor eerdere beweringen blijken toch in een ander licht komen te staan. De term Paradigma verandering is hiervoor in de literatuur terug te vinden. De bekende Amerikaanse natuurkundige en wetenschapsfilosoof Thomas Kuhn schreef hierover in 1962 zijn “The Structure of Scientific Revolutions”. Kern van zijn analyse is dat vooruitgang in de wetenschap vaak gepaard gaat met enorme weerstand van het huidige wetenschappelijke establishment. Er zijn tal van schrijnende voorbeelden uit de geschiedenis waarvan de dramatische gebeurtenissen rond de Hongaarse medicus Ignaz Semmelweis tot de verbeelding spreekt. Hoezeer persoonlijke hygiëne vandaag de dag commen sense is, zozeer werd Semmelweis verguisd om zijn suggestie dat sterfte op de kraamafdeling van het ziekenhuis veroorzaakt werd doordat de artsen die kort daarvoor in lijken hadden staan snijden voor autopsie, verzuimden hun handen te wassen. Aangezien de kennis van micro-organismen nog niet voorhanden was, leek deze handeling volstrekt zinloos.

T.a.v. het genoemde uitgangspunt in de toxicologie bevinden we ons midden in zo’n paradigma verandering. De Nederlandse Toxicoloog Dr. Henk Tennekes heeft als een moderne Semmelweis aangetoond dat genoemd uitgangspunt niet klopt én dat de gevolgen van die misvatting eschatologisch zijn.

Dr. Tennekes heeft aangetoond dat de factor tijd in dit verband over het hoofd wordt gezien. Hij grijpt o.a. terug op de zogenaamde ‘regel van Haber’. De Duitse chemicus Fritz Haber deed in het begin van de 20e eeuw onderzoek naar de toxiciteit van zenuwgassen (WO I). Simpel gezegd komt deze regel hierop neer, dat de toxiciteit van een stof afhankelijk is van de concentratie (kwantitatief) én de tijdsduur dat de stof in het lichaam aanwezig is. De factor tijd wordt geïntroduceerd. Stoffen die dus heel lang (bv. een jaar) in het menselijk lichaam achterblijven kunnen een even schadelijk effect hebben op termijn in een aanzienlijk lagere dosering dan stoffen die dat effect op een heel korte termijn vertonen. Dat betekent dat de conclusie of iets wel of niet schadelijk is voor het menselijk lichaam, pas gemaakt kan worden als bekend is hoe het lichaam in de tijd met deze stof omgaat.

De implicaties van deze wetenschappelijke vooruitgang zijn immens. Dramatisch voor de ontdekker, want de tegenstand vanuit de heersende wetenschappelijke gemeenschap is enorm, schokkend voor onze gezondheid want talloze stoffen die nu geacht worden veilig te zijn, zouden dat wel eens niet meer kunnen blijken te zijn als de factor tijd in ogenschouw wordt genomen. De effecten voor de ecologie en voor de gezondheid van mens en dier zijn omvangrijk en roepen apocalyptische vergezichten op. Een terugblik naar het spraakmakende boek van Rachel Carson (Silent Spring, 1962) is op z’n plaats.

Voor wie geïnteresseerd is in de inzichten van Dr. Henk Tennekes adviseer ik zijn boek: “The systemic insecticides: a disaster in the making”.

 


door 2 reacties

Relatie tussen vaccinatie en autisme

Een onderwerp dat momenteel meer dan ooit in de publieke belangstelling staat vanwege  een toenemend bewustzijn onder de bevolking over de schaduwzijde van vaccinatie en het recente vaccinatie programma tegen baarmoederhalskanker en het huidige Mexicaanse griep programma. Een onderwerp ook met voorstanders en felle tegenstanders. Onder deze laatste groep worden door emoties gedreven de meest heftige uitspraken gedaan over de voorstanders. Doorgaans bestaat de eerste groep louter en alleen uit mensen die een mening hebben op basis van theoretische overwegingen, ze hebben nooit te maken gehad met de begeleiding en behandeling van autistische kinderen. De tweede groep daarentegen bestaat  vooral uit therapeuten die deze ervaring wel hebben en ouders c.q. familieleden van autistische kinderen die van nabij gezien hebben hoe deze kinderen enorm kunnen opknappen of zelfs herstellen nadat de blokkades ontstaan door geneesmiddelen gebruik, vaccinaties en synthetische voedingsadditieven, zijn verholpen. Dan krijgt het onderwerp een totaal andere betekenis.

De Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken heeft een uitstekend en goed onderbouwd stuk geschreven over de relatie tussen vaccinaties en autisme. Een aanrader voor mensen die niet vooringenomen en met een dosis gezonde nuchterheid kennis willen nemen van deze materie. Een afrader voor heethoofden die met de vooropgezette overtuiging dat de NVKP ‘toch alleen maar bestaat uit een club kwakzalvers’ het stuk vluchtig door willen lopen als voeding voor hun afweer. U bent gewaarschuwd.

Door op de volgende link te klikken komt u in het artikel.


Vaccinaties en Autisme.

Voor meer informatie verwijs ik naar de

Website van de NVKP


door 4 reacties

Volgens Minister Klink is het Griepvaccin veilig

Om dit bericht, dat vanmorgen in alle dagbladen verscheen, eerlijk te kunnen beoordelen is het van belang te weten wat de definitie is van ‘veilig’ zoals de minister dat gebruikt. De minister licht het zelf toe met de woorden: “Iets dat niet geregistreerd wordt, dat dus niet veilig is, komt niet op de markt”. De minister hanteert dus voor ‘veilig’ de definitie ‘ als het geregistreerd is, is het veilig’. Met andere woorden, ‘als wij afspreken dat het veilig is, dan is het veilig’. Dat lijkt me een boeiende stelling.

Laten we een recent voorbeeld nemen in de vorm van het inmiddels verboden geneesmiddel Vioxx. Dit geregistreerde geneesmiddel (=veilig dus, in de definitie van Klink) is in 2000 op de Nederlandse markt gekomen als ontstekingsremmer/pijnstiller bij reumatische aandoeningen. Inmiddels is het geneesmiddel wereldwijd van de markt gehaald en verboden vanwege het grote aantal sterfgevallen [wereldwijd naar schatting 60.000 doden!] als gevolg van het gebruik van deze medicijnen. Inmiddels is het moederbedrijf Merck  verwikkeld in het grootste medicijnenschandaal in de geschiedenis. Over de sterfte in Nederland door het gebruik van Vioxx doen inmiddels uiteenlopende cijfers de ronde. Op basis van een recente publicatie in het Britse medisch blad The Lancet schreef Trouw vorige week dat het aantal Nederlandse doden door Vioxx tussen de 750 en de 1200 kan liggen. Toch had dit geneesmiddel het predicaat ‘veilig’.

Hoe veilig is het vaccin tegen Mexicaanse griep?

De ingrediënten van het door Glaxo geproduceerde vaccin zijn volgens een internetbron:

BIOLOGICAL INDEX

chicken embryos (eggs)
influenza virus, H5N1
virus culture

CHEMICAL INDEX

alpha-tocopherol
aluminum adjuvant
AS03 adjuvant
Daronrix
disodium phosphate
formaldehyde
magnesium chloride
octoxynol 10
polysorbate 80 (Tween 80
potassium chloride
potassium dihydrogen phosphate
sodium chloride
sodium deoxycholate
squalene
thiomersal (thimerosol) (Kwik)
vitamin E

Hierbij vallen 3 ingrediënten in het bijzonder op:

Formaldehyde : een kankerverwekkende chemische stof die wordt gebruikt voor het conserveren van lijken

Squalene : zie hierover informatie elders op de weblog

Thiomersal : een kwikbevattend bestanddeel, een component dat schadelijk is voor de gezondheid en in verband wordt gebracht met de wereldwijde autisme-epedimie (sinds 1991, toen het aantal vaccins voor kinderen werd verdubbeld, steeg het aantal autismegevallen met 1500%) en waarvan recentelijk is vastgesteld (zie elders in de blog) dat het de kans op het krijgen van Alzheimer aanzienlijk verhoogd.

Nu mag u zelf beoordelen of u vindt dat het vaccin veilig is.


door 8 reacties

Griepspuit verhoogt kans op Ziekte van Alzheimer

De cijfers liegen er niet om, de ziekte van Alzheimer is bezig een wereldwijd probleem van ongekende omvang te worden. Een recent in de US uitgevoerde studie voorspeld dat in 2050 circa 8,8 miljoen mensen Alzheimer zullen hebben, tegen 3,1 miljoen nu.
Voor Europa komen de getallen neer op circa 7,2 miljoen nu en 16,5 miljoen in 2050.

Nu zullen de meeste ziekten een multicausale achtergrond hebben, wat betekent dat er meerdere factoren zijn die gezamenlijk zorg dragen voor het ontstaan van de ziekte. Er zal vast ook wel een genetische component aanwezig zijn.
Echter sommige factoren zijn te vermijden en toch wordt er maar weinig aandacht aan besteedt.

Dr. Hugh Fudenberg, een immuno-geneticus en behorende tot de 13 meest vooraanstaande biologen in onze tijd met meer dan 850 wetenschappelijke publicaties in gerenommeerde wetenschappelijke vakbladen, heeft onderzocht dat mensen die 5 achtereenvolgende jaren een griepspuit hebben gekregen in de periode 1970-1980 (onderzochte periode) maar liefst een 10x grotere kans hadden op het krijgen van Alzheimer op latere leeftijd in vergelijking met mensen die slechts 1 of 2 griepspuiten hadden gehad in die periode. Dr. Fudenberg heeft o.a. voor de WHO (World Health Organization) gewerkt maar werd in 1995 uit zijn ambt gezet vanwege ‘onethisch en onprofessioneel gedrag’, een lot wat veel klokkenluiders in de medische hoek beschoren is.

Wat kan een verklaring zijn voor het door Fudenberg aangetoonde verband? De griepspuit bevat Thiomerosal een organische kwikverbinding. Kwik is een voor het menselijk organisme zeer schadelijke stof. Dr. Boyd Haley, hoogleraar en voorzitter van het Departement of Chemistry aan de Universiteit van Kentuky, Lexington, heeft uitvoerig onderzoek gedaan inzake kwik vergiftiging en de hersenen.  Haley’s onderzoek heeft een mogelijk verband tussen kwikvergiftiging en ziekte van Alzheimer aangetoond. In een artikel dat hij samen met onderzoekers van de Universiteit van Calgary publiceerde stelde hij dat “zeven van de karakteristieke markers waar we naar zoeken om de diagnose Alzheimer te kunnen stellen, konden worden geproduceerd in normaal hersenweefsel, of celcultures van neuronen, door de toediening van extreem lage doseringen kwik.

Daarnaast zijn er serieuze twijfels over het nu van de griepspuit campagnes die ieder jaar weer grootschalig worden ingezet. In het British Medical Journal stond onlangs een artikel te lezen van Tom Jefferson, de coördinator op het gebied van vaccins bij de Cochrane Collaboration. Hij schreef dat het de hoogste tijd wordt om vaccinatiecampagnes te herevalueren aangezien de effectiviteit van de griepspuit nogal gehinderd wordt door het feit dat influenza virussen er door de frequente mutaties elk jaar anders uitzien. De griepsoorten van het vorig jaar, waarop het vaccin gebaseerd is, geven nou eenmaal geen immuniteit tegen de virussen die dit jaar de kop opsteken.

Een gewaarschuwd mens telt voor 2 en hier misschien wel voor meer. En dan te bedenken dat er een onschuldige variant is op de griepspuit, deze is gebasseerd op een homeopatische bereiding van hetzelfde vaccin en wordt via de mond ingenomen. Is zeker even effectief, geeft geen kwikbelasting en mensen ontwikkelen na de inname geen griep, wat veelal wél gebeurd met de griepspuit.