Just another WordPress.com weblog


Een reactie plaatsen

Gebruik insecticide bedreigt de gezondheid van onze (klein)kinderen

Chloorpyrifos

Wellicht heeft u een berichtje in de krant gezien over het advies van de EFSA (Het Europees Agentschap voor de Voedselveiligheid) aan de EU om de vergunning voor het gebruik van het insecticide chloorpyrifos niet te verlengen. Genoemde stof is nu ca. 60 jaar op de markt en valt onder de veel grotere categorie van de Organothiofosfaten. Het middel doodt alle insectensoorten en wordt daarom veelvuldig ingezet o.a. in de groenten- en fruitteelt. Een onderzoek uit 2016 toonde aan dat de stof in 5,5 % van de in Europa gekweekte groenten en fruit voorkwam. In een Deens onderzoek werd het insecticide in de urine en het bloed van 9 op de 10 kinderen aangetroffen; in Wallonië (België) werd het in 100%  van de urinemonsters van een groep van 258 kinderen gevonden (leeftijd 9-12 jaar). In een recente studie in Californië legden de onderzoekers een verband tussen blootstelling aan deze pesticide gedurende zwangerschap en de vroege kinderfase en autisme en hersenschade. Wetschapp[ers zijn stellig van mening dat er géén veiligde dosis is van deze stof.

Kwetsbare levensfase

Uit het voorgaande blijkt wel dat het om een omvangrijk probleem gaat. Toch is het probleem nog veel ernstiger dan doorgaans wordt aangegeven. Dat heeft te maken met het volgende:

  • De perinatale periode (periode tussen conceptie, geboorte en grofweg het eerste levensjaar) is een bijzonder kwetsbare periode voor de effecten van chemische verbindingen op het zenuwstelsel van mensen. Er is zelfs een wetenschappelijke hypothese die op grond hiervan meent te kunnen stellen dat de gezondheid van een mens primair in deze periode bepaald wordt. De effecten zijn dan dus letterlijk levenslang.
  • Al heel snel treden er in deze levensfase onherstelbare veranderingen op in de fysiologie van de hersenen van de ongeboren of nog jonge kinderen. Met onherstelbaar bedoel ik ook letterlijk dat die veranderingen in veel gevallen levenslang zijn. Het is zelfs nog erger, deze veranderingen, die ook wel epigenetische veranderingen genoemd worden, zijn in veel gevallen zelfs door te geven aan het nageslacht.
  • Alle organofosfaten ontlenen hun werking aan een interactie met de acetylcholine stofwisseling. Acetylcholine is een uiterst belangrijke signaalstofje, neurotransmitter genoemd, in het zenuwstelsel van o.a. de mens.  Betrokken o.a. bij de cognitieve fuincties, maar ook bij de prikkeloverdracht van zenuwen naar spieren e.d. Niet voor niets zijn er relaties aangetoond met ADHD en autisme.
  • Bij de schadelijkheid van pesticiden en andere milieutoxines wordt nog steeds te gemakkelijk vastgehouden aan de kwantatieve aspecten van de stof. Met andere woorden, welke dosering levert acute verschijnselen op, hoe groot is de kans dat je die dosering binnen krijgt en dus, wat is een zogenaamd ‘veilige dosis’. Zo kan het zijn dat de WHO speekt van een matig gevaarlijke pesticide voor de mens terwijl andere spreken van de ‘meest gevaarlijke pesticide waarvan je ooit gehoord hebt’ (Staffan Dahllof in EU-observer).

Better Babies

De Australische Jan Roberts vecht al jaren voor een gezondere generatie kinderen door zeer terecht aandacht te vragen voor factoren die de gezondheid beïnvloeden vóór conceptie, tijdens de zwangerschap en de kinderfase. Gezien het feit dat toxische milieubelasting de no.1 biologische stressfactor genoemd wordt door toonaangevende wetenschappers én het gegeven dat de perinatale periode een levensfase is met een sterk verhoogde gevoeligheid voor de schadelijke effecten van zelfs minimale doseringen van dit soort stoffen, verdient bewustzijn op dit punt de allergrootste prioriteit. Het eten van biologische landbouw producten is geen elitaire liefhebberij voor welgestelden maar bittere noodzaak en zéker voor allen die een kinderwens hebben of reeds zwanger zijn.

De verstoring resetten

Los van bovenstaande, want ook hier geldt dat voorkomen beter is als genezen, is er een beproefde methode waarbij we de gevolgen van dit soort verstorende invloeden in veel gevallen kunnen resetten. Omwille van de Nederlandse wetgeving kunnen we hier niet uitwijden over deze methode maar mocht u nadere informatie willen dan kunt u een e-mail sturen naar wim@ccgforum.com

Het eten van biologische landbouw producten is geen elitaire liefhebberij voor welgestelden maar bittere noodzaak en zéker voor allen die een kinderwens hebben of reeds zwanger zijn.


Een reactie plaatsen

Zwanger en roken

U heeft het vast gelezen, de Rijksoverheid start een campagne tegen roken tijdens de zwangerschap. De campagne heet “een rookvrije start voor alle kinderen”. Lovenswaardig initiatief, dat moet gezegd. Want de gevolgen van roken tijdens de zwangerschap zijn nog veel groter en ingrijpender dan doorgaans wordt voorgesteld. Laten we weer even de complexe biochemie van het lichaam bekijken. We beperken ons gemakshalve even tot nicotine, de andere talloze schadelijke stoffen als cadmium, arseen, e.a. parkeren we even. Nicotine is een zogenaamde neurotoxische stof, schadelijk voor het zenuwstelsel dus. Waarin zit die schadelijkheid? Wel, de mens heeft in het lichaam tal van belangrijke signaalstofjes, we hadden het daar al eens eerder over op deze plaats. In de hersenen zijn dat bijvoorbeeld de neurotransmitters. Het effect van deze stoffen is afhankelijk van bijpassende receptoren. Van belang is o.a. dat die receptoren de juiste gevoeligheid hebben. Nicotine hecht vast aan receptoren van Acetylcholine. Daarom werden die receptoren na ontdekking ook de acetylcholine-nicotine receptoren genoemd, ter onderscheiding van een andere soort. Nicotine wordt ook wel een acetylcholine agonist genoemd. Het bootst acetylcholine na qua effect. De gevolgen zijn complex. Laten we ons even beperken tot de gevolgen voor de ongeboren vrucht wanneer de aanstaande moeder rookt.

smoking-baby-990x530

Daarvoor moeten we weer naar de hier al eerder genoemde Hongaarse wetenschapper prof. György Csaba. Hij heeft gedurende decennialang onderzoek naar de eigenschappen van receptoren, samen met zijn team, aangetoond dat overprikkeling van receptoren, zéker als dit in een kwetsbare periode als de zwangerschap plaats vindt, leidt tot een blijvende afname van gevoeligheid. Blijvend, inderdaad, het herstelt zich niet meer spontaan gedurende de rest van het leven. De baby wordt dus geboren met een verlaagde gevoeligheid van bepaalde acetylcholine receptoren. Is dat erg? Ja dat is erg, als je bedenkt hoe vreselijk belangrijk een optimale acetylcholine functie is. Dit stofje is o.a. essentieel voor de werking van het geheugen en tal van cognitieve functies. Verminderde acetylcholine werking kan leiden tot leer- en gedragsstoornissen en autisme, om maar iets te noemen. Maar het stofje is bij heel veel processen betrokken en speelt een rol bij tal van ziekten o.a. van het zenuwstelsel. Dé acetylcholine ziekte van deze tijd is Alzheimer.

Dus ja, de overheid heeft alle reden om het ongeboren leven te willen beschermen tegen deze desastreuze invloeden.

Tegelijk is deze actie ook bijzonder hypocriet. Waarom? Wel, het aantal rokende zwangere vrouwen is beperkt. Er zijn andere factoren die een veel groter aantal ongeboren kinderen met vergelijkbare pre-natale schade opzadelen, met medeweten van onze overheid. Het zijn veel gebruikte pesticiden, die een vergelijkbaar of erger effect hebben op de receptoren van acetylcholine en andere neurotransmitters van ongeboren baby’s. Een groep heet zelfs de neo-nicoteïnen. Inderdaad, ze lijken op en zijn afgeleid van nicotine. Een Japanse studie heeft inzichtelijk gemaakt dat er verband is tussen de toename van deze aandoeningen en groeicijfers van de productie van deze pesticiden. U begrijpt de hypocrisie. Benieuwd of het in verkiezingstijd over écht wezenlijke zaken zal gaan.

Deze tekst is eerder gepubliceerd geweest in “Blik op Zeewolde”, maart 2017


Een reactie plaatsen

Merlijn (2)

Moeder:

Na het nemen van de Adenosine behandeling reageert hij als volgt:
Vrolijk, heeft hij een open houding, maakt hij makkelijk contact er verteld hij veel verhalen over wat hij heeft beleeft gedurende de dag, maakt hij makkelijk contact met anderen, komt ontspannen en zelfverzekerd over, is hij gemotiveerd en beter geconcentreerd op school, is hij emotioneel stabiel, komt hij fit en fris over en neemt hij zelf initiatief.

Na het nemen van Acetylcholine behandeling reageert hij als volgt:
Iets neerslachtiger en voelt hij zich snel ‘slachtoffer’, komt hij onzeker over en is hij ‘snel’ uit zijn doen. (huilen als iemand iets onaardigs tegen hem heeft gezegd op school, ook al is het al een jaar geleden) Hij is snel afgeleid in de klas en heeft moeite om mee te komen met de rest. Hij ging in de afgelopen week  huilend naar school na het krijgen van Acetylcholine. Voorheen reageerde hij beduidend beter op dit middel. (*1)

Na het nemen van Oxytocine behandeling reageert hij als volgt:
Vrolijk, nog wel snel afgeleid, maar gehoorzaam. Gemotiveerd, maar werkt traag en lijkt hij sneller vermoeid. Verder is hij op deze dagen aanhankelijker, zoekt gezelligheid en is knuffelig. Daarnaast zegt hij op deze dagen meer dan andere dagen hoeveel hij van ons houdt.

Hij heeft met regelmaat wel last van zijn maag. Naar zijn eigen zeggen heeft hij geen last meer van een vol hoofd en ook zijn hoofdpijnen lijken verdwenen te zijn. Merlijn zit over het algemeen graag op zijn kamertje om mine craft te spelen op zijn ‘zelf-gespaarde’ tablet. (een spelletje waar hij met verschillende materialen huizen, gebouwen en tuinen bouwt) Hij speelt wel eens buiten, maar over het algemeen is hij het meest op zijn kamer te vinden.

Wim

De achtergrond van de behandeling van Merlijn is dat ons gedrag in belangrijke mate mede afhankelijk is van het functioneren van onze hersenen en daarmee van de meest dynamische schakel: de neurotransmitters. Zoals elders in de weblog beschreven, is een optimale neurotransmitter (-en hormoon-) functie mede afhankelijk van de aanwezigheid van voldoende receptoren en vooral ook een juiste gevoeligheid van die receptoren. De behandeling van Merlijn is erop gericht om de verschillende neurotransmitters/hormonen die gelinkt lijken aan zijn gedrag c.q. functioneren, weer te optimaliseren. 

De keuze voor de verschillende te behandelen factoren, bij Merlijn respectievelijk Adenosine, Acetylcholine en Oxytocine wordt bepaald aan de hand van de probleembeschrijving en de bestaande kennis over de relatie van neurotransmitters/hormonen en gedrag. Hier worden uiteraard aannames gemaakt en de praktijk kan uitwijzen dat die aannames niet of niet helemaal juist zijn. Dan wordt aan de hand van de reactie op de behandeling het programma aangepast. Het is maatwerk en soms is er wat meer tijd nodig om de juiste aanpak te vinden. In de volgende blog meer over de betekenis van de respectievelijke componenten die bij Merlijn worden behandeld.

Wat er gebeurd bij Acetylcholine ((*1) is kernachtig. Als een aanvankelijk juist gekozen middel, in dit geval gericht op de Acetylcholine werking, niet langer nodig is ontstaat er een ‘verslechtering’ of een averechtse reactie. Doorgaans betekent dit dat de herstellende actie gestopt dient te worden omdat de functie reeds is hersteld.

 


Een reactie plaatsen

ADHD en Methylfenidaat

Vaak krijg ik de vraag voorgelegd hoe het nu kan dat een kind met hyperactieve stoornis als ADHD baat kan hebben bij een middel dat op zich ook weer stimulerend is (Methylfenidaat). Dit reguliere middel valt onder een amfetaminen en moet inderdaad als een stimulerende drug gezien worden. Het roept des te meer verbazing op omdat algemeen wordt aangenomen dat ADHD primair een Dopamine stoornis is. En Dopamine is een belangrijke activerende neurotransmitter (signaalstofje in ons zenuwstelsel).

De vraag wordt terecht gesteld want de gangbare opvatting klopt niet. Dit is wetenschappelijk ondubbelzinnig aangetoond in 1999 door onderzoekers aan de  Howard Hughes Medical Institute aan de Duke University (VS). Zij hebben namelijk na grondig en goed uitgevoerd onderzoek aangetoond dat Methylfenidaat niet op Dopamine maar op Serotonine werkt. En verder dat kinderen met ADHD primair een tekort aan Serotonine effect hebben waardoor de zo belangrijke Serotonine-Dopamine balans doorslaat in het ‘voordeel’ van Dopamine. Serotonine fungeert hier a.h.w. als de rem en Dopamine als het gas. Wanneer Serotonine onvoldoende kan remmen schiet de Dopamine activiteit door en kan dat leiden tot ADHD verschijnselen.

Bovenstaande constatering klopt en wordt binnen onze praktijk met grote regelmaat bevestigd. Niet door het gebruik van Methylfenidaat maar door de functie van Serotonine en Dopamine te optimaliseren. Hoe? Daar komt ik binnenkort uitgebreider op terug.

Hier wil ik nog benadrukken dat er feitelijk verschillende subtypes zijn van ADHD. Er is onder deskundigen wat verschil van mening of we nu van 4 of van 5 zogenaamde primaire neurotransmitters moeten uitgaan. Zij die voor 4 kiezen gaan er van uit dat Dopamine, Acetylcholine, Serotonine en Gamma-aminoboterzuur hiërarchisch gezien de belangrijkste neurotransmitters zijn. Zelf sluit ik mij aan bij de groep die van 5 primaire neurotransmitters uitgaat en zij voegen Beta-endorfinen aan de rij toe.

Alle 5 de genoemde neurotransmitters kunnen een dominante rol spelen binnen het ADHD profiel. Alleen door zicht op het geheel en de samenhang kan een duurzaam herstel van deze vervelende stoornis worden gerealiseerd.