Een 36 jarige vrouw komt op consult met de volgende klachten: een gehaast gevoel en moeite om rust te vinden. Verder diverse lichamelijke verschijnselen als kapotte mondhoeken, vaginale jeuk/droogte, broze nagels, kouden handen en voeten, spanning in nek en schouders, en “burnout gerelateerde klachten als hoge ademhaling, concentratieproblemen en moeite om te gaan met complexe situaties.

Na de geboorte van haar zoon een moeilijke tijd gehad met klachten als paniek, slecht kunnen slapen en heel onrustig voelen.

Ze heeft dankzij een psychotherapie traject gelkeerd beter grenzen aan te geven maar desondanks lukt het niet goed om een soort basisrust te vinden, zoals ze het zelf beschrijft.

De meerdaagse Firstbeat HRV meting leverde een duidelijk negatieve energiebalans op (te weinbig herstel in verhouding tot de activieve modus met een opvallend patroon dat ik HRV termen een ‘Delayed nighttime recovery’ wordt genoemd; het herstel start niet bij of kort na het naar bed gaan.

Waneer er zoals hier, sprake is van een sympaticus dominantie, d.w.z. de actieve modus van het autonome zenuwstelsel staat onevenredig veel in de dominante stand en daardoor is er te weinig herstel, dan kan dat twee verschillende oorzaken hebben. In het ene geval is dat vooral gedrag gerelateerd. Veelal zie je dan bij een meerdaagse meting dat er sommige etmalen zijn die er qua balans heel goed uitzien terwijl andere etmalen een uitgesproken slecht beeld laten zien. Alcoholgebruik in de avond is bijvoorbeeld een bekende factor met zeer negatief effect op zowel de hoeveelheid als de kwaliteit van het herstel.

De andere situatie is die waarbij er weinig of geen directe relatie met lifestyle (gedrag) gelegd kan worden. Vaak vertoont de meerdaagse HRV meting hier ook een meer constant negatief beeld. In dit laatste geval is het effect van gedragsveranderingen doorgaans ook maar beperkt. Er is een (neuro)fysiologische reden waarom het herstel niet voldoende is.

De HMA (Haarmineralen analyse) leverde bij haar het volgende beeld op (deel uit het rapport):

Er is veel meer over te zeggen, maar nu beperk ik mij even tot de duidelijk te hoge koperconcentratie die in het haarmonster is gemeten.

Het betreft hier vrij (d.w.z. niet gebonden aan kopertransporteiwitten) koper dat wordt gedeponeerd in diverse weefsels in het lichaam, waaronder de hersenen. Teveel koper in de hersenen geeft een blokkade van de GABA receptoren. GABA staat voor Gamma-Aminoboterzuur en dit is de belangrijkste remmende neurotransmitter in ons centrale zeunwstelsel. Er is dus te weinig GABA-effect, te weinig ‘remming’ wat zich op alle mogelijke manieren kan uiten maar o.a. ook in angst-paniek klachten, hoge spierspanning, onvermogen om goed te ontspannen, slaapproblemen etc, Daarnaast geeft koper in de hersenen een oxidatie van Serotonine, een andere remmende neurotransmitter en als voorloper voor melatonine ook nauw bij de slaap betrokken. Hierdoor kan er geen juist serotonine activiteit zijn, met alle gevolgen van dien.

We hebben hier te m aken met een ‘blokkade’ die hoog in de fysiologische hiërarchie zit en die erg bepalend is voor het hele functioneren. Iedere behandeling die voorbij gaat aan dit gegeven zal uitlopen op een teleurstelling.

Deze casus illustreert ook weer hoe belangrijk het is om vanuit samenhang naar klachten te kijken en om te bliojven denken vanuit de interne hiërarchie van het organisme.