Just another WordPress.com weblog

Categorie archief: Homeopathie


door Een reactie plaatsen

Homeopatische verdunningen – vervolg –

De zwaartekracht is een natuurkundig fenomeen wat niemand in twijfel trekt of waarvan niemand zal beweren dat het veroorzaakt wordt door bovennatuurlijke of kwade krachten. Toch begrijpen we de zwaartekracht niet. Maar het is een constante kracht waar we eindeloos veel berekeningen op los kunnen laten. Iedereen leert er al jong rekening mee houden. Newton ‘ontdekte’ het bestaan van de zwaartekracht, naar verluidt, doordat hij, terwijl hij tegen de stam van een appelboom zat uit te rusten, een appel zag vallen. Observatie staat ook in deze, aan de wieg van alle berekeningen met behulp van de zwaartekracht.

De werking van homeopatisch bereidde middelen berust op een biofysica fenomeen waarvan we alle ins en outs ook nog (lang?) niet begrijpen. Maar dát maakt het nog niet tot bovennatuurlijk.

Er is een simpel experiment, ik kondigde dat al aan, waarmee je de werking van homeopatisch bereidde middelen kunt aantonen.

Er zijn homeopatische middelen gemaakt van lichaamseigen stoffen, zoals hormonen of neurotransmitters. Wanneer iemand ten onrechte (dus zonder deugdelijke indicatie) een homeopatische bereiding van bijvoorbeeld Adrenaline (ons stress hormoon) frequent inneemt dan zullen er na enige tijd verschijnselen optreden die kenmerkend zijn voor een overmatige adrenaline-activiteit. Zeg maar, de persoon gaat zich gestrest voelen op onlogische momenten. Wanneer de apotheker die het middel moet bereiden en toezenden volgens de regels van de kansberekening mag beslissen of hij de proefpersoon het echte middel Adrenalinum C30 stuurt of een placebo (onwerkzaam suikerpilletje), dan zul je verschil zien. De persoon die onwetend de placebo inneemt zal geen stereotiepe stress verschijnselen krijgen i.t.t. de persoon die wel Adrenalinum neemt.

Laten de critici op eigen verantwoordelijkheid deze test maar eens doen. Dan kun je er niet omheen dat homeopatische middelen een voorspelbaar effect hebben.

 


door 2 reacties

Homeopatische verdunningen

Er zijn globaal twee groepen mensen die grote moeite hebben met het gebruik van de zogenaamde “homeopatische verdunningen”.

De eerste groep bestaat uit mensen die krampachtig vasthouden aan het moleculaire paradigma. Dit mechanisme is al heel lang bekend en o.a. uitvoerig beschreven door Thomas Kuhn, Amerikaans natuurkundige en wetenschapsfilosoof.

Kort gezegd komt het hier om neer: wetenschap is een dynamisch bedrijf dat in de tijd groei doormaakt. Het oude gezegde “De wetenschap van vandaag is de leugen van morgen” reflecteert hieraan. Wikipedia beschrijft de term paradigma als volgt: “Paradigma is in de wetenschap en in de filosofie een samenhangend stelsel van modellen en theorieën die een denkkader vormen waarbinnen de ‘werkelijkheid’ geanalyseerd en beschreven wordt”.  Waarnemingen die buiten de kaders van het heersende paradigma vallen worden in eerste instantie ontkent en zelfs bestreden en de verschuiving naar een volgend paradigma, één met een bredere visie op de werkelijkheid, ook wel “Paradigm Shift” genoemd, gaat altijd gepaard met strijd. Strijd tussen de aanhangers van het oude en voorstanders van het nieuwe paradigma. Niets nieuws onder de zon, de voorbeelden in de wetenschapsgeschiedenis zijn legio.

Een bekend voorbeeld is de geschiedenis van de Hongaarse arts Ignaz Semmelwiess. In de tijd hadden we nog geen kennis over het bestaand van micro-organismen als bacteriën en hun rol bij het overbrengen van besmettelijke ziekten. De observatie van Semmelweis dat sterfte als gevolg van kraamvrouwenkoorts drastisch afnam als artsen eerst de handen ‘ontsmetten’ voordat ze naar de verloskamer gingen, leek dus nergens op gestoeld. Het duurde een kleine 50 jaar voordat zijn bevindingen serieus genomen werden. Een tragedie voor Semmelweis en de vele vrouwen die geheel ten onrechte overleden vanwege deze halsstarrige ontkenning van de observatie.

Nu twijfelt niemand meer aan het belang van goede hygiëne, zéker ook in ziekenhuizen.

Wij leven in een tijdperk waarin er een overgang gaande is van het moleculaire paradigma naar het informatie paradigma. Vooral de ontwikkelingen binnen de Biofysica zijn hier een duidelijke manifestatie van. Zij die krampachtig vasthouden aan het moleculaire denken, m.a.w. de werking van ‘iets’ is ten allen tijde terug te voeren op de werking van moleculen, worden langzaam aan ingehaald door de ontwikkelingen in de natuurwetenschappen. Het is een kwestie van tijd.

De tweede groep mensen bestaat uit Christenen die menen dat het homeopatisch gedachtegoed en alles wat dat heeft voortgebracht tot het Occultisme gerekend moet worden. En dan vooral de Godsdienstige betekenis van het woord zoals dat door Wikipedia wordt beschreven: “Vanuit het perspectief van sommige godsdiensten heeft het occulte betrekking op onverklaarbare, bovennatuurlijke fenomenen die niet door God zijn bewerkstelligd, waardoor ze niet anders dan het werk van een kwade macht kunnen zijn”.

Deze mensen veroordelen de homeopathie en dus ook homeopatische verdunningen, niet gehinderd door enige kennis van zaken. Niet inhoudelijke argumenten, een verstandelijke benadering is hier leidend maar bijgeloof en angst. Feitelijk hanteren deze mensen onbewust een volstrekt onhoudbare definitie van occultisme. Vele jaren geleden legde ik de kwestie eens voor aan een kritische predikant. Ik stelde hem de vraag of hij nog steeds van mening zou zijn dat homeopathie tot het occultisme gerekend moest worden wanneer er in de toekomst een situatie zou ontstaan waarin er consensus in de natuurwetenschappen zou komen over de werking van homeopatische verdunningen. Na enige aarzeling merkte hij op in die hypothetische situatie het predikaat ‘occult’ niet langer zou kunnen en willen gebruiken. En dáár wringt nu precies de schoen. Deze predikant gaf daarmee aan dat zijn onbewuste definitie van occultisme feitelijk was dat ‘iets occult is totdat wetenschappelijk is verklaard waarom en hoe iets werkt’. Dat is een definitie die door velen onbewust wordt gehanteerd, zonder dat men de consequenties ervan overziet of zelfs maar doordenkt. Daarnaast is het een schromelijke overschatting van onze wetenschappelijke kennis.

Deze Christenen lopen het risico zichzelf en hun geloofsrichting belachelijk te maken door het veroordelen van fenomenen alleen omdat ze deze niet begrijpen.

Ik zou mensen van beide groepen willen uitdagen om deel te nemen aan een wetenschappelijk experiment, opgezet volgens de strikte regels van de natuurwetenschappen. Een experiment opgezet volgens het “dubbelblind placebo gecontroleerde” protocol. Een experiment waaruit overduidelijk zal blijken dat homeopatische verdunningen een specifieke werking hebben die ze onderscheidt van de werking van placebo’s. Daarover de volgende keer meer.


door Een reactie plaatsen

Wat is waar?

Vanmorgen kon in de kranten worden gelezen dat een studie afkomstig van de Australische “Gezondheidsraad” zou aantonen dat homeopathische middelen bij tientallen ziektes en aandoeningen niet beter werken dan zogenaamde nepmiddelen.

Als contrast: In 2012 liet de Zwitserse overheid weten n.a.v. grondig onderzoek dat homeopatische behandeling zowel effectief als kostenverlagend is in de behandeling van zieke mensen. Het rapport meldde dat Zwitserse artsen die gespecialiseerd waren in homeopathie maar liefst een totale kostenreductie realiseerden van 15,4% in vergelijking met artsen die alleen reguliere geneeskunde of artsen die andere alternatieve therapieën (behalve homeopathie) toepasten.

Het bewijst maar weer eens dat het predikaat “wetenschappelijk” niet per definitie synoniem is voor “waarheidsvinding”.

Talloze bewijzen hebben de de laatste jaren laten zien dat wetenschappelijk onderzoek in veel gevallen niet waardevrij is. Ook daar komt belangenverstrengeling vaker voor dan we zouden wensen.

Daarom is het altijd van belang om kritisch te zijn over de bron waaruit een bepaalde publicatie komt. Ook is het van belang om altijd hoor en wederhoor te plegen, niet zelden zijn er ook binnen het terrein van de wetenschap volstrekt tegengestelde visies te horen terwijl beide kampen zich beweren te baseren op degelijk wetenschappelijk onderzoek.


door Een reactie plaatsen

Casuïstiek: “… een ander kind.”

Verhaal van een moeder:

Medio mei 2008 kwamen wij in contact met CCG voor onze zoon.

Aan de buitenkant gezien een “gezonde” knul van 8 jaar maar van binnen ongelukkig. Sam kon moeilijk met zijn emoties omgaan. Werd boos……heel erg boos en bleef in zijn emoties hangen. In onze ogen misschien kleine tegenslagen, tegenspraak, als het niet ging zoals hij het in zijn hoofd had etc. maar dit waren voor Sam aanleidingen voor een woede-aanval. Na een woede-aanval werd Sam zich bewust van zijn gedrag en ging zijn woede over in verdriet. Verdrietig omdat hij zijn emoties niet in bedwang kon houden. Zijn gedrag had invloed op zijn hele omgeving. Thuis draaide het alleen om Sam. Op school waren de leerkrachten hoofdzakelijk zijn sociale gedrag aan het corrigeren. Als moeder had ik sterk het gevoel dat zijn gedrag geen onwil was, maar dat er meer aan de hand was. Op 2,5 jarige leeftijd heeft Sam Meningokokken sepsis gehad. Heeft dat misschien invloed gehad op zijn gedrag? Allerlei vragen, twijfels waar je geen antwoord op kunt krijgen. Na het lezen van een persbericht over neurofeedback zijn wij in contact gekomen met CCG.

Voor ons was het een gevoel van thuiskomen. Wij werden begrepen en serieus genomen. Tijdens het kennismakingsgesprek gaf Wim Gelderblom aan dat wanneer wij zouden kiezen voor Neurofeedback in combinatie met vitaminenpreparaten en homeopatische medicatie, wij met 3 maanden een ander kind in huis zouden hebben. Die uitdaging zijn wij met z’n allen aangegaan. Al heel snel zagen wij positieve resultaten. Sam gaf aan dat hij lekkerder in zijn vel zat en dat hij niet meer zo vaak die steen op zijn buik voelde (zo noemde hij dat als hij een woedeaanval kreeg). Het neurofeedback programma is vrij intensief, maar omdat wij zo snel resultaat zagen bij Sam hebben we doorgezet. Twee maal in de week ging Sam, met veel plezier, naar de neurofeedbacksessie. Hij voelde zich helemaal daar op zijn gemak.

Wim heeft gelijk gekregen. Met 3 maanden hadden we inderdaad een ander kind in huis. Een gezonde knul van 8 jaar, die je met de dag gelukkiger zag worden. Dat was ons doel.


door 5 reacties

Casuïstiek: Begeleiding van bestraling vanwege strottenhoofdkanker

Verhaal van een patiënt:

Al maanden liep ik rond met keelklachten en heb daar 2 x een antibiotica kuur voor gekregen wat op dat moment wel even effect had. Maar in mei 2009 werden de klachten erger en kreeg ik tot mijn schrik ook last van gezwollen klieren in de hals. Weer naar de huisarts en deze stuurde mij direct door naar het ziekenhuis.

Tijdens dat eerste bezoek werd er in mijn keel gekeken en werd er verteld dat ik keelkanker had met waarschijnlijk uitzaaiing naar de hals. De wereld zakte onder mijn voeten weg. Ik werd daarop doorgestuurd naar het Erasmusziekenhuis in Rotterdam waar ik vele onderzoeken onderging, en een week later kwam de uiteindelijke uitslag: strottenhoofdkanker met uitzaaiing naar de halsklieren.

Daarna moest er overlegd worden welke behandeling er voor mij het beste zou zijn, er moest groot overleg komen, alleen bestralen of bestralen gecombineerd met chemotherapie. De uiteindelijke conclusie was bestralen, maar voor het zover was moest ik toch nog door een scan, het was inmiddels een week of 6 later. En daar zagen ze dat er ook aan de andere kant van de hals uitzaaiingen waren. Uiteindelijk kreeg ik van de radioloog het definitieve behandelingstraject te horen, ik moest breed bestraald worden, dat hield in dat allebei de kanten van de hals en het strottenhoofd bestraald zouden gaan worden, dit zou met 35 bestralingen gebeuren. Er moest een masker aangemeten worden waarmee ik op de bestralingstafel kon worden vast gemaakt. Er werd ook verteld wat de gevolgen van die bestralingen zouden zijn, en die waren niet mis te verstaan.

Ik zou verbrandingsverschijnselen krijgen op de plaatsen waar bestraald zou worden, geen speeksel meer hebben en dat zou hoogstwaarschijnlijk ook nooit meer terugkomen. Geen stem meer, ernstige slikklachten zo erg dat mijn vrouw er rekening mee moest houden dat zij zorgverlof op moest gaan nemen op haar werk. Ik zou zeker een sonde moeten omdat ik niet meer kon slikken. Gepaard met ernstige vermoeidheid. Er werd ook verteld dat dit met zekerheid zou gaan gebeuren en dat wij een zeer zware tijd in zouden gaan.

Daar sta je dan overgeleverd aan een genezingswijze die je misschien wel geneest maar waarvan je weet dat het ook heel veel kapot gaat maken in je lichaam.

En toen hebben wij contact opgenomen met Wim, waar wij in het verleden ook wel kwamen met de kinderen, en goede resultaten bij geboekt hadden. Maar ja dit was wel iets heel anders. Maar Wim was er van overtuigd dat hij de periode van bestralen op een goede manier kon ondersteunen. En heeft voor ons met spoed een afspraak ingepland. Wij hebben een consult gehad en gingen naar huis met veel vitamine’s en homeopatische korrels om het proces te ondersteunen. Al na een paar weken merkte ik dat wat mij voorspeld was over de gevolgen van de bestralingen nog steeds niet was begonnen. En dat ik er in verhouding met de andere patiënten eigenlijk wel heel goed doorkwam, soms leek het erop dat ik toch wat keelpijn e.d kreeg maar raar maar waar de volgende dag was het dan weer weg. Twee weken voor de laatste bestraling zou het op zijn ergst moeten zijn maar ook dat was niet het geval, in ieder geval niet op de manier die ons verteld was, ja ik raakte mijn smaak kwijt en mijn huid verbrande behoorlijk maar het viel nog steeds mee. Mijn speeksel ben ik nooit helemaal kwijtgeraakt.

En toen kwam de volgende klap een week voor de laatste bestraling heeft de radioloog in mijn keel gekeken en volgens hem was het niet helemaal weg! Maar die week erop zou hij een K&O arts erbij halen om mee te kijken, en dat gebeurde ook en deze zag niets. Maar dat was geen echte troost want er werd mij te verstaan gegeven dat de radioloog professor was en al 20 jaar dit werk deed en hij wist het zeker.  Er was maar 1 manier om er achter te komen en dat was een biopt laten doen. Het erge was, ik moest nog een week bestraald worden en de bestralingen werken nog 2 weken door en dan word je dit al verteld. Ik ben toen nog naar een andere K&O arts gegaan en ook die zag niets meer maar ook hij had veel vertrouwen in de radioloog doordat hij al zo lang ervaring had. Wel was het zo dat mijn hals nog steeds niet helemaal glad was, dat voelde ik zelf ook.

Weer contact met Wim gehad en gevraagd of hij niet iets wist wat de laatste power kon geven om te genezen. Dit ook omdat de optie die over bleef als het niet weg zou zijn een operatie zou zijn waarbij mijn strottenhoofd verwijderd zou worden en ik dat op dat moment absoluut niet zag zitten. Wim heeft  andere vitamine’s e.d. toegestuurd wat al de bedoeling was voor als de bestralingen achter de rug waren, en ik heb de biopt een paar weken verschoven. Volgens Wim was het ook van heel groot belang om het lichaam goed te reinigen, daarvoor had ik al Fulvinzuur gekregen dit moest ik verdund over de dag verdeeld drinken. Dit omdat het afval van de bestralingen zo snel mogelijk het lichaam weer uit moesten, omdat het een te grote belasting vormde.

Binnen een paar dagen knapte ik enorm op, ik kreeg een energie en voelde me zo goed, zo had ik mij in een jaar niet gevoeld. En dat terwijl ik op dat moment doodziek moest zijn volgens de voorspellingen.

En ja toen kwam de onvermijdelijke dag van de biopt, vrijdag 20 november om kwart over 8 in de morgen werd ik geholpen, er zou een kijkoperatie plaatsvinden met een biopt. Toen ik mijn ogen open deed stond de arts voor mij en stak zijn duim omhoog en vertelde dat hij geen kanker had gevonden, dus ook geen biopt had gedaan omdat er niets meer zat. Hij heeft tussen de operatie’s mijn vrouw opgezocht om ook haar dit te vertellen omdat hij niet zeker wist of ik het begrepen had daar ik aan het bijkomen was. De arts was er zelf ook heel blij mee.

Ook de hals is inmiddels glad, de tumor die toch vrij lang voelbaar was is ook weg. Natuurlijk ben ik er nog niet, in januari volgen er nog onderzoeken en dat zal voorlopig wel zo blijven. Maar dit zie ik als een absoluut geschenk waar ik niet meer op had durven hopen. Al de mensen om mij heen zijn er ook van overtuigd dat ik er zonder de behandeling van Wim er niet zo doorheen had gerold.

Ik schrijf dit omdat ik hoop dat ik er andere kankerpatiënten die dit lezen kan laten zien dat je ontzettend goede ondersteuning kan hebben met goede natuurlijke middelen bij bestralingen en  chemo’s die zoveel kapot maken dat je er in sommige gevallen levenslang last van kan houden.

FW Andriessen


door 1 reactie

Bijwerkingen Mexicaanse griep vaccin ‘vallen mee’

Dit bericht was gisteren te beluisteren op de journaals van de TV. Volgens het Nederlandse Bijwerkingencentrum Lareb vallen de bijwerkingen van de Mexicaanse griepprik erg mee. “Een blauwe plek, een zwelling of een pijnlijke arm, dat zijn wel zo’n beetje de bijwerkingen die optreden na vaccinatie met de prik tegen de Mexicaanse griep”. Een geruststellende gedachte? Nee, een te verwachten reactie die volledig past binnen de eerder door mij aangegeven definitie van ‘bijwerkingen’.

De meest bijwerkingen van de vaccins zullen niet optreden binnen de korte termijn waar het RIVM en nu dus ook het Lareb van uitgaan. Ook hier weer onvolledige en daarmee onjuiste informatie. De te verwachten bijwerkingen zullen in de maanden en jaren na de prik optreden en dan inmiddels al lang niet meer als bijwerking worden beschouwd. [Kijk ook eens naar de ‘Casuïstiek vaccinatieschade’ op 21/10]. Een ieder is gewaarschuwd, als er in de maanden of jaren na deze prik serieuze gezondheidsklachten ontstaan doet u er voor de kans op herstel goed aan om rekening mee te houden dat er een mogelijke relatie is met deze griep vaccinatie. Alleen homeopaten die ervaring hebben met het ontstoren van blokkades als gevolg van bijvoorbeeld vaccinaties kunnen u dan werkelijk helpen. Het homeopathisch middel dat gemaakt is van het Mexicaanse griep vaccin ligt al klaar dus we zijn er klaar voor. Ik gaf het al eerder aan, en voor de critici onder de lezers nogmaals. Het toedienen van een homeopatische bereiding (eigenlijk ‘Isopathisch’) van het vaccin is de enige manier om ondubbelzinnig aan te tonen dat er een door het vaccin veroorzaakte blokkade is (=diagnose). Met behulp van deze medicatie is de blokkade dan ook te elimineren, met alle gezondheidswinst van dien.


door 1 reactie

“Hechting begint ver voor de geboorte” (ND 291009)

Onder deze kop doet het ND verslag van een drukbezochte bijeenkomst van de Algemene landelijke vereniging voor Hechtingsstoornissen in Amersfoort. Op deze bijeenkomst sprak de Vlaamse babypsychotherapeut Rien Verdult. Hij stelt dat de klassieke hechtingstheorie, als zou hechting pas beginnen als het kind 6-8 maanden oud is, onjuist is. Overtuigende waarnemingen ondersteunen zijn stelling dat de hechting zich prenataal (=voor de geboorte) ontwikkelt. “Hechtingspatronen worden in de baarmoeder in aanleg geprogrammeerd op grond van concrete ervaringen met het lichaam en de psyche van de moeder.” Hij beweert zelfs dat de conceptie een “eerste en zeer fundamentele stap” is in het proces van hechting. Ook de bevalling is een kritisch moment in het hechtingsproces.

De visie van Verdult is ons uit het hart gegrepen. Binnen onze praktijk en binnen onze vakgroep zien we deze patronen al vele jaren. De ervaring leert, alle scepticisme ten spijt, dat correct toegepaste homeopathie zich bijzonder goed leent om dit soort hechtingsproblematiek op te lossen. Dit is des te overtuigender aangezien baby’s en zeer jonge kinderen niet gehinderd worden door auto-suggestie en dus het effect op het mentaal-emotionele functioneren van het kind als een objectieve reactie op de medicatie kan worden gezien, maar dit terzijde.

Er zijn zeer veel en markante behandelresultaten bereikt door de toestand van de moeder tijdens de zwangerschap en/of de bevalling als uitgangspunt te nemen voor de homeopathische beeldvorming. Homeopaten zijn gewend te denken in termen van patronen, en doorgaans is het voor hen niet moeilijk om parallellen te zien tussen het patroon dat de zijnstoestand van de moeder tijdens de zwangerschap typeert en het patroon dat herkenbaar is in het functioneren van de baby of het (kleine) kind.

Zo behandelde ik jaren geleden een jongen van 17 met zeer ernstige slaapstoornissen. Volgens zijn zeggen zou hij dat al vanaf z’n geboorte hebben. Voor ons is het dan normaal om de eerste 9 maanden van het leven (in de baarmoeder) bij de beeldvorming te betrekken. Navraag bij de moeder gaf aan dat ze in de 3e maand van de zwangerschap ernstig geschrokken was omdat haar man toen voor het eerst een epileptische aanval kreeg in de nacht. Ze zei zich ‘doodgeschroken’ te zijn, wat voorstelbaar is wanneer je eens een ‘Grand Mal’ epileptische aanval hebt meegemaakt. Dagenlang was ze van slag, zo vertelde ze later. Ik heb de jongen toen het homeopathisch middel (Opium) voorgeschreven, omdat ik dat middel gegeven zou hebben aan de moeder als ze destijds bij mij gekomen was. Z’n slaapprobleem was in no time over.

Dit is een extreem voorbeeld, maar er zijn talloze die deze ervaringen bevestigen. Ook allerlei vormen van hechtingsstoornissen zijn op een vergelijkbare manier uitstekend vroegtijdig op te lossen.

Dit onderstreept ook het belang van een rustige en emotioneel stabiele zwangerschap, indien mogelijk. Natuurlijk kunnen er ingrijpende dingen gebeuren in het leven van de a.s. ouders waardoor heftige emoties niet te vermijden zijn. In dat geval getuigt het van verantwoordelijkheidsgevoel en inzicht als de jonge ouders gewapend met deze kennis bij de eerste tekenen van disfunctioneren van hun baby deskundige hulp inroepen. Zo zouden onder andere contact- en angststoornissen, depressiviteit en ADHD voorkomen kunnen worden.


door 1 reactie

WHO keert zich tegen homeopathische middelen

Niets nieuws onder de zon. Er wordt weer eens een aanval gedaan op het bestaansrecht van de homeopathie. Welk een timing! Net nu er grote twijfels bestaan over het nut en vooral over het ‘niet-schadelijk zijn’ van het vaccin tegen de Mexicaanse griep komt een groep jonge wetenschappers op het briljante en originele idee om de homeopathie maar weer eens onder de publieke aandacht te brengen. Want, zo stellen zij, de toepassing van homeopathie op veel voorkomende infectieziekten in derde wereld landen kan veel mensenlevens in gevaar brengen. Wat een onverwachte zorg voor deze mensen, het is werkelijk aandoenlijk. En de WHO, al even aangedaan door al het lijden in minder bedeelde landen neemt de zorg over en vertaalt die in een officieel statement. En uiteraard, de pers neemt dat klakkeloos over. De geschiedenis herhaalt zich. Kom niet aan het heilige huisje van de reguliere geneeskunde, de vaccinaties!

De argumentatie van de jonge wetenschappers is verbluffend en getuigt van een ongekend staaltje creatief denkwerk. Hun leermeesters kunnen trots zijn, ze hebben het begrepen. “Er is namelijk geen enkel bewijs dat deze middelen kunnen helpen”. Geweldig, wat een vondst.

Ik heb wel een voorstel. Als we nu eens alles binnen de Reguliere Geneeskunde stopzetten wat onbewezen is. Zomaar, met onmiddellijke ingang. U maakt zich zorgen over wat er dan zou gebeuren? Het is bekend dat tijdens artsenstakingen het aantal sterfgevallen afneemt. Dus wie weet, misschien zullen we verrast zijn. En ook alle onderzoek wat gesponsord is door de Farmaceutische Industrie en dat louter een van te voren geregisseerd antwoord geeft op de onderzoeksvraag, wordt dan geschrapt. De bestelling door Minister Klink van het onbewezen Mexicaanse griepvaccin wordt geannuleerd en van het geld dat we zo overhouden (en dat zal onvoorstelbaar veel geld zijn) laten we een kritische maar eerlijke groep wetenschappers (ik ken ze, ze zijn er dus echt) het werk van een organisatie als Homeopaten Zonder Grenzen onderzoeken, uiteraard volgens de regels der kunst. En dan blijft er nog onvoorstelbaar veel geld over, want de homeopaten die binnen HZG periodiek naar Derde Wereld landen afreizen om lokaal gezondheidswerkers op te leiden in de schone kunst der homeopathie doen dat onbezoldigd, m.a.w. vrijwillig. En dat geld gaat dan naar ontwikkelingswerk voor schoon water enz.

Nu ben ik géén jonge wetenschapper en als ík dit kan bedenken dan moet deze internationale club begenadigde denkers met zoveel betere voorstellen kunnen komen. We wachten gespannen af.

Ondertussen adviseer ik de (jonge) collega’s van HZG gewoon door te gaan met hun geweldige werk. Misschien onbewezen, maar als geld niet de drijfveer is (en dat ís het niet) dan blijft er weinig anders over dan echte compassie. En daar hebben we, hoe dan ook, in deze wereld hard behoefte aan. Daar kunnen ze binnen het regulier-farmaceutische kamp nog een puntje aan zuigen.


door Een reactie plaatsen

“De zin en onzin over homeopathie”

In het blad Visie van de EO wordt weer eens een oud liedje gezongen. Het liedje gaat over homeopathie, dat had u al geraden. Ik had vroeger in Leiden een hoogleraar die zijn verontwaardiging uitsprak over mensen die ‘niet gehinderd door kennis van zaken’ hun mening gaven over tal van onderwerpen. Dit geldt ook hier. Het is keer op keer verbazingwekkend dat mensen zo graag hun eigen onkunde en onbenulligheid publiekelijk etaleren. De schrijfster haalt namelijk alleen veelvuldig gebruikte oude argumenten uit de kast, poetst ze even op en gebruikt ze met kennelijke overtuiging om de homeopathie in diskrediet te brengen. Waarom maken sommige Christenen niet alleen zichzelf maar ook het Christendom toch keer op keer weer belachelijk. Ik hoor al 25 jaar lang dezelfde onzin over homeopathie. Stuk voor stuk mensen die gedreven worden door angst, angst voor het onbekende en onbegrepene. Onwetend van alle ontwikkelingen in de wetenschap die veel van hun argumenten al lang onderuit hebben gehaald. Alleen zij die hardnekkig en dogmatisch vast blijven houden aan het verouderde idee dat werkzaamheid alleen een moleculaire grondslag kan hebben, zullen instemmend reageren. Dat de wetenschap inmiddels baanbrekend en overtuigend heeft aangetoond dat er in het vlak van informatie-uitwisseling binnen de natuur onnoemelijk veel meer plaats vindt dan de doorsnee mensen zich in hun stoutste dromen kunnen voorstellen blijft buiten de discussie.

Feitelijk hanteren al die mensen die homeopathie als occult bestempelen een onjuiste en onhoudbare definitie van occultisme. Voor hen is iets occult zolang niet wetenschappelijk is aangetoond dat het werkingsmechanisme ontrafeld is. Want geen van hen zal kunnen volhouden dat homeopathie occult is, wanneer wetenschappers consensus hebben over het werkingsmechanisme. En geloof me, die tijd komt.