Just another WordPress.com weblog


Een reactie plaatsen

Lyme patiënten vragen aandacht in de kamer

Het is steeds weer verbazend hoe zeer de opvattingen over Lyme, zelfs binnen de patiënten verenigingen, afwijkt van wat er in de wetenschap aan informatie beschikbaar is. Zo hebben de organisaties van Lyme patiënten afgelopen woensdagmiddag in de Tweede Kamer gepleit voor een betere diagnostiek en behandeling van deze steeds vaker voorkomende ziekte. Waar het de diagnose betreft sluit ik me van harte bij hen aan. De in Nederland gangbare laboratorium-testen die door huisartsen en specialisten gebruikt worden, zijn erg onbetrouwbaar. Geen positieve uitslag wil daarom bepaald nog niet zeggen dat er ook geen sprake is van een Borrelia infectie.

De behandeling echter is een ander ding. De focus op langere antibiotica behandelingen vind ik in het licht van de bevindingen in de wetenschap een wonderlijk streven. Hét grote probleem met Borrelia is namelijk dat het micro-organisme een fabelachtig vermogen bezit om zich in de lichaamscellen te verschansen. Daar blijft het onbereikbaar voor het eigen immuunsysteem en ook antibiotica gebruik, zelfs langdurig gebruik kan daar in de regel maar weinig aan veranderen. Vanuit deze verschanste positie kunnen ze het lichaam zeer langdurig bestoken en tot uiterst hardnekkige chronische klachten leiden.

Voorwaarde voor een effectieve behandeling van Lyme is de aanpak van de Intracellulaire Borrelia infectie. Daar is een prachtig en effectief natuurlijk middel voor, namelijk CHD-FA (Carbohydrate Derived Fulvic Acid). Deze 100% zuivere vorm van Fulvinezuur (de énige die niet vervuild is met zware metalen en pesticiden) is een bijzondere substantie die antibacterieel en antiviraal werkt tegen een groot aantal pathogene micro-organismen, waaronder de Borrelia. Zowel inter- als intracellulaire infecties worden er door aangepakt. Het meest bijzondere daarbij is misschien nog wel dat het geen resistentie oproept bij de micro-organismen. Een alom en steeds omvangrijker probleem dat antibiotica vergezeld.

De inmiddels meer dan 10 jaar ervaring die ik heb met deze stof hebben overtuigend geïllustreerd wat de enorme potentie van deze stof is en dat terwijl het lichaam Fulvinezuur probleemloos verdraagt, zelfs over zeer lange perioden, mocht dat nodig zijn.


3 reacties

“Alarm RIVM over resistente bacterie” kopt het ND vandaag

“Bij steeds meer mensen hebben antibiotica niet het gewenste resultaat omdat ze zijn besmet met een bacterie die resistent is tegen antibiotica”, aldus het ND. Een terechte zorg, want wanneer er op grote schaal resistente bacteriestammen komen dan zijn de problemen niet te overzien.

Het is in dit verband alleen te betreuren dat er geen aandacht besteed wordt aan natuurlijke oplossingen van dit probleem. De in het berichtje genoemde beruchte ziekenhuisbacterie, de MRSA bacterie, is namelijk niet resistent tegen het eerder in deze blog genoemde Fulvinezuur. En het bijzondere van Fulvinezuur is dat het ook geen resistentie veroorzaakt. De meeste pathogene (=ziekte verwekkende) bacteriën en virussen zijn inmiddels onderzocht in relatie tot Fulvinezuur en het opmerkelijke is dat ze geen van allen bestand zijn tegen deze natuurlijke substantie. Ook in onze praktijk hebben we deze ervaringen. Het zou goed zijn als de beleidsmakers daar eens kennis van zouden nemen.


5 reacties

Casuïstiek: Begeleiding van bestraling vanwege strottenhoofdkanker

Verhaal van een patiënt:

Al maanden liep ik rond met keelklachten en heb daar 2 x een antibiotica kuur voor gekregen wat op dat moment wel even effect had. Maar in mei 2009 werden de klachten erger en kreeg ik tot mijn schrik ook last van gezwollen klieren in de hals. Weer naar de huisarts en deze stuurde mij direct door naar het ziekenhuis.

Tijdens dat eerste bezoek werd er in mijn keel gekeken en werd er verteld dat ik keelkanker had met waarschijnlijk uitzaaiing naar de hals. De wereld zakte onder mijn voeten weg. Ik werd daarop doorgestuurd naar het Erasmusziekenhuis in Rotterdam waar ik vele onderzoeken onderging, en een week later kwam de uiteindelijke uitslag: strottenhoofdkanker met uitzaaiing naar de halsklieren.

Daarna moest er overlegd worden welke behandeling er voor mij het beste zou zijn, er moest groot overleg komen, alleen bestralen of bestralen gecombineerd met chemotherapie. De uiteindelijke conclusie was bestralen, maar voor het zover was moest ik toch nog door een scan, het was inmiddels een week of 6 later. En daar zagen ze dat er ook aan de andere kant van de hals uitzaaiingen waren. Uiteindelijk kreeg ik van de radioloog het definitieve behandelingstraject te horen, ik moest breed bestraald worden, dat hield in dat allebei de kanten van de hals en het strottenhoofd bestraald zouden gaan worden, dit zou met 35 bestralingen gebeuren. Er moest een masker aangemeten worden waarmee ik op de bestralingstafel kon worden vast gemaakt. Er werd ook verteld wat de gevolgen van die bestralingen zouden zijn, en die waren niet mis te verstaan.

Ik zou verbrandingsverschijnselen krijgen op de plaatsen waar bestraald zou worden, geen speeksel meer hebben en dat zou hoogstwaarschijnlijk ook nooit meer terugkomen. Geen stem meer, ernstige slikklachten zo erg dat mijn vrouw er rekening mee moest houden dat zij zorgverlof op moest gaan nemen op haar werk. Ik zou zeker een sonde moeten omdat ik niet meer kon slikken. Gepaard met ernstige vermoeidheid. Er werd ook verteld dat dit met zekerheid zou gaan gebeuren en dat wij een zeer zware tijd in zouden gaan.

Daar sta je dan overgeleverd aan een genezingswijze die je misschien wel geneest maar waarvan je weet dat het ook heel veel kapot gaat maken in je lichaam.

En toen hebben wij contact opgenomen met Wim, waar wij in het verleden ook wel kwamen met de kinderen, en goede resultaten bij geboekt hadden. Maar ja dit was wel iets heel anders. Maar Wim was er van overtuigd dat hij de periode van bestralen op een goede manier kon ondersteunen. En heeft voor ons met spoed een afspraak ingepland. Wij hebben een consult gehad en gingen naar huis met veel vitamine’s en homeopatische korrels om het proces te ondersteunen. Al na een paar weken merkte ik dat wat mij voorspeld was over de gevolgen van de bestralingen nog steeds niet was begonnen. En dat ik er in verhouding met de andere patiënten eigenlijk wel heel goed doorkwam, soms leek het erop dat ik toch wat keelpijn e.d kreeg maar raar maar waar de volgende dag was het dan weer weg. Twee weken voor de laatste bestraling zou het op zijn ergst moeten zijn maar ook dat was niet het geval, in ieder geval niet op de manier die ons verteld was, ja ik raakte mijn smaak kwijt en mijn huid verbrande behoorlijk maar het viel nog steeds mee. Mijn speeksel ben ik nooit helemaal kwijtgeraakt.

En toen kwam de volgende klap een week voor de laatste bestraling heeft de radioloog in mijn keel gekeken en volgens hem was het niet helemaal weg! Maar die week erop zou hij een K&O arts erbij halen om mee te kijken, en dat gebeurde ook en deze zag niets. Maar dat was geen echte troost want er werd mij te verstaan gegeven dat de radioloog professor was en al 20 jaar dit werk deed en hij wist het zeker.  Er was maar 1 manier om er achter te komen en dat was een biopt laten doen. Het erge was, ik moest nog een week bestraald worden en de bestralingen werken nog 2 weken door en dan word je dit al verteld. Ik ben toen nog naar een andere K&O arts gegaan en ook die zag niets meer maar ook hij had veel vertrouwen in de radioloog doordat hij al zo lang ervaring had. Wel was het zo dat mijn hals nog steeds niet helemaal glad was, dat voelde ik zelf ook.

Weer contact met Wim gehad en gevraagd of hij niet iets wist wat de laatste power kon geven om te genezen. Dit ook omdat de optie die over bleef als het niet weg zou zijn een operatie zou zijn waarbij mijn strottenhoofd verwijderd zou worden en ik dat op dat moment absoluut niet zag zitten. Wim heeft  andere vitamine’s e.d. toegestuurd wat al de bedoeling was voor als de bestralingen achter de rug waren, en ik heb de biopt een paar weken verschoven. Volgens Wim was het ook van heel groot belang om het lichaam goed te reinigen, daarvoor had ik al Fulvinzuur gekregen dit moest ik verdund over de dag verdeeld drinken. Dit omdat het afval van de bestralingen zo snel mogelijk het lichaam weer uit moesten, omdat het een te grote belasting vormde.

Binnen een paar dagen knapte ik enorm op, ik kreeg een energie en voelde me zo goed, zo had ik mij in een jaar niet gevoeld. En dat terwijl ik op dat moment doodziek moest zijn volgens de voorspellingen.

En ja toen kwam de onvermijdelijke dag van de biopt, vrijdag 20 november om kwart over 8 in de morgen werd ik geholpen, er zou een kijkoperatie plaatsvinden met een biopt. Toen ik mijn ogen open deed stond de arts voor mij en stak zijn duim omhoog en vertelde dat hij geen kanker had gevonden, dus ook geen biopt had gedaan omdat er niets meer zat. Hij heeft tussen de operatie’s mijn vrouw opgezocht om ook haar dit te vertellen omdat hij niet zeker wist of ik het begrepen had daar ik aan het bijkomen was. De arts was er zelf ook heel blij mee.

Ook de hals is inmiddels glad, de tumor die toch vrij lang voelbaar was is ook weg. Natuurlijk ben ik er nog niet, in januari volgen er nog onderzoeken en dat zal voorlopig wel zo blijven. Maar dit zie ik als een absoluut geschenk waar ik niet meer op had durven hopen. Al de mensen om mij heen zijn er ook van overtuigd dat ik er zonder de behandeling van Wim er niet zo doorheen had gerold.

Ik schrijf dit omdat ik hoop dat ik er andere kankerpatiënten die dit lezen kan laten zien dat je ontzettend goede ondersteuning kan hebben met goede natuurlijke middelen bij bestralingen en  chemo’s die zoveel kapot maken dat je er in sommige gevallen levenslang last van kan houden.

FW Andriessen


6 reacties

Casuïstiek: vaccinatieschade

Verslag van een moeder:

Zomaar vaccineren? Denk effe na!!

Ruim 8 jaar geleden ben ik, als onervaren moeder, met mijn oudste dochter het vaccinatie programma begonnen zoals voorgeschoteld via het RIVM. Eigenlijk, heel naïef, dacht ik er goed aan te doen door haar alle benodigde vaccinaties op tijd en volgens het boekje te laten geven. Onze dochter was als baby gezond geboren en haar ontwikkeling verliep voorspoedig.

Maar toen Daphne 8 maanden was, zag ik dat ze licht schokkende beweginkjes maakte. Haar ogen rolden weg en haar armpjes bewogen heen en weer. Toen ze eenmaal goed kon zitten viel ze, tijdens een aanval, met haar hoofdje voorover op de grond. Via het consultatiebureau, huisarts en kinderarts zijn we uiteindelijk terecht gekomen bij de kinderneuroloog in het VU van Amsterdam.

De uitslagen van de eerste  EEG’s gaven aan dat het om epileptische aanvallen ging. In haar hersenen  vertoonden zich epileptische activiteiten. Al snel werd er door de kinderneuroloog diazepam voorgeschreven. Een middel wat op Daphne een apathische uitwerking had. Ze ondernam geen enkel activiteit meer en werd erg suf. Haar ontwikkeling stond stil. Er kwam geen verbetering en de aanvallen werden steeds heftiger.

Ondertussen werden wij benaderd door Wim Gelderblom, klassiek homeopaat. Hij startte een behandeling waarbij de eerder verkregen vaccinaties werden ontstoord. Met name op de ontstoring van de K-vaccinatie (kinkhoest) reageerde Daphne positief middels koorts. Echter de aanvallen hielden aan. Onder intensieve begeleiding van Wim zijn wij gestart met een ander homeopathisch medicijn. Een aantal weken later kreeg Daphne ineens hele hoge koorts en de aanvallen volgden elkaar op. Een dag lang heb ik met haar op schoot gezeten. Onzeker en bang. ’s Avonds kreeg ze zwarte ontlasting en de koorts verdween. Vanaf dat moment zijn de epileptische aanvallen tot op de dag van vandaag weggebleven.

Het is nu acht jaar later. Omdat haar ontwikkeling gedurende een half jaar heeft stilgestaaan, heeft deze gebeurtenis wel een stempel gedrukt op haar gehele welzijn. Nu zoveel jaar later kunnen we vaststellen dat haar ontwikkeling het niveau heeft bereikt adequaat voor haar leeftijd. Het gaat nu erg goed met haar.

De vaccinatie voor de kinkhoest is nooit meer gegeven. De overige vaccinaties worden niet meer tegelijkertijd gegeven (zogenoemde cocktails). Bovendien worden de benodigde vaccinaties homeopatisch voorbereid middels een profylaxe (korreltjes onder de tong). Het lichaam en het afweersysteem wordt voorbereid op de vaccinatie en hierdoor zijn de bijwerkingen nihil.

Voor onze jongste dochter (bijna 2 jaar) stonden wij opnieuw voor de keuze voor het wel of niet vaccineren tegen de Mexicaanse griep. Persoonlijk vind ik de door de overheid gegeven informatie erg summier, de samenstelling van het vaccin verontrustend en daardoor de risico’s voor het kind te groot. In overleg met Wim zijn wij een alternatieve behandeling gestart wat preventief werkt en bescherming biedt tegen de Mexicaanse griep. Al onze 4 kinderen zijn nu gestart met deze behandeling.

Op dag 2 van de profylaxe kreeg Daphne ineens hele hoge koorts, +40 graden.  Ook de volgende dag bleef de hoge koorts aanhouden, haar hals was gezwollen en klaagde ze over pijn in haar keel. We hebben direct contact opgenomen met Wim. Volgens Wim kon dat niet komen van de profylaxe, er zou mogelijk sprake kunnen zijn van griep. Hij adviseerde ons om haar elke twee uur te laten stomen met fulvinezuur en een paar druppels eucalyptus. We hebben dit middel direct bij hem opgehaald en haar laten stomen. De volgende ochtend, nauwelijks 12 uur later, was de koorts gezakt en was de pijn in haar keel verdwenen. Gedurende twee dagen hebben we Daphne nog laten stomen. Na drie dagen is de koorts weggebleven en voelde ze zich weer helemaal beter.

Met mijn verhaal heb ik willen neerzetten dat er méér is dan zomaar vaccineren. Met de juiste middelen en goede alternatieven kan onder intensieve, deskundige begeleiding, het juiste doel worden bereikt: De gezondheid van je kind!!

Dus…..zomaar vaccineren? Denke effe na!!

Sonja Gelderblom-van de Ven


5 reacties

Casuïstiek: Mexicaanse Griep

Al eerder is er op deze weblog melding gemaakt van de opvallende effectiviteit van Fulvinezuur (CHD-FA; Carbohydrate Dirived Fulvic Acid) tegen pathogene (=ziekteverwekkende) bacteriën, virussen en schimmels. Ook tegen het Mexicaanse griepvirus is deze 100% natuurlijke substantie verrassend effectief.

Donderdag jl. werd ik gebeld door een cliënt die aangaf dat hij de diagnose Mexicaanse Griep had gekregen. Alle verschijnselen wezen daar ook op. Het betrof een musicus die vandaag (zaterdag) ergens als dirigent moest optreden, maar hij zag dat niet doorgaan op deze manier. Hij vroeg me of wij er misschien een oplossing voor hadden. Hij is diezelfde middag begonnen met stomen met Fulvinezuur. We maken daarvoor gebruik van een inhalator waarin Fulvinezuur samen met wat heet water en wat eucalyptus wordt gemengd. Om de 2-3 uur enkele minuten stomen, dat is alles. Al na de eerste keer stomen, zo vertelde hij me gisterenmiddag, was er een verbetering merkbaar. Die verbetering zette door en de volgende ochtend was hij koortsvrij. Het hoesten was al veel minder. Nog wel moe, maar zodanig opgeknapt dat hij vandaag gewoon naar z’n uitvoering kon gaan.

Een spectaculaire verbetering in nog geen 24 uur. Dit is een geweldige illustratie van de effectiviteit van Fulvinezuur bij de behandeling van (luchtweg)infecties, inclusief de Mexicaanse griep.

Follow-up maandag 09-11-09:

Het gaat heel goed, zaterdag een prima uitvoering gehad. Geen terugslag gehad zondag. Energie heeft zich hersteld, voelt zich energiek. Slijmvliezen geven nog wat lichte uitscheiding. Advies: nog even doorgaan met 2x daags stomen totdat slijmvliezen helemaal rustig zijn.