Just another WordPress.com weblog

Categorie archief: Complementaire geneeskunde


door Een reactie plaatsen

René Bernards II

Deze blog is een vervolg op die van gisteren inzake het bedenkelijke optreden van prof. René Bernards in DWDD.

De opmerkzame kijker zal gezien hebben dat er een forse emotionele lading zat achter het betoog van René Bernards. Ook de presentator Matthijs van Nieuwkerk ontging dit niet toen hij beaamde te zien dat het deze hooggeleerde heer al heel lang dwars zat.

Waarom zijn de tegenstanders van de Complementaire Geneeskunde zo geëmotioneerd in hun strijd. Dat heeft vooral te maken met het feit dat de huidige monopolie positie van de reguliere geneeskunde een politiek-economisch maar niet wetenschappelijke fundering heeft. Als het puur wetenschappelijk was dan ging het om inhoud en dat kun je rationeel verdedigen. Als het politiek-economisch van aard is dan gaat het ten diepste om macht en dan spelen hele andere wetmatigheden.

Een kleine illustratie: de Cochrane Collaboration is een wetenschappelijk elite instituut dat medische reviews uitbrengt. Algemeen wordt dit als de gouden standaard in de geneeskunde gezien. In 2006 schreven ze een review over het gebrek aan een goede wetenschappelijke onderbouwing van de griepprik die ieder seizoen weer wordt aangeprezen. Wanneer het om inhoud zou gaan dan zou de reguliere geneeskunde op basis van dit gegeven de griepprik uit het programma halen. Dat gebeurt niet. Wetenschappelijk is daar geen enkele grond voor. Politiek-economisch wel. Ook de politiek neemt in deze niet haar verantwoordelijkheid. Dit voorbeeld is met talloze uit te breiden. En omdat de illusie dat de reguliere geneeskunde alleen gefundeerd is in haar wetenschappelijke basis de laatste jaren steeds meer deuken oploopt ontstaat er een emotionele opwinding die niets met de inhoud heeft uit te staan. Talloze berichten over de omvang van frauduleuze praktijken gesponsord door de Big Pharma zijn hier mede debet aan. Het wordt tijd dat de reguliere geneeskunde haar ivoren toren verlaat en een meer nederige positie inneemt. Vanuit die positie kunnen de enorme verdiensten van dit systeem gecombineerd worden met die van andere (al veel oudere) benaderingen om zo gezamenlijk te komen tot een integrale geneeskunde die het belang van de patiënt/consument voorop heeft staan.


door 3 reacties

De wereld draait door…..en René Bernards ook.

Op 21 nov. werden we tijdens de uitzending van het programma “De Wereld Draait Door” vergast op een onversneden staaltje ‘cirkel redenering’. Volgens Wikipedia: Een cirkelredenering of petitio principii (ook wel aangeduid als “circulus in probando” of het Engelse “Begging the question”) is een drogreden die volgt uit een manier van redeneren waarbij al als juist wordt aangenomen wat nog bewezen moet worden, of waarbij feiten gebruikt of aangehaald worden waarvan de spreker/schrijver verkeerdelijk veronderstelt dat ze al bestaan of verwezenlijkt zijn.

Het betoog werd gevoerd door de in zijn vak gelauwerde professor René Bernards, moleculair oncoloog. Dat juist hij zich door emoties gedreven, liet verleiden tot een volstrekte onzinredenering over ‘Complementaire Geneeskunde’ bewijst een aantal zaken. Om te beginnen illustreert het op treffende wijze dat genialiteit op het ene gebied (laten we daar maar gewoon vanuit gaan) nog niet betekent dat iemand op andere terreinen ook in staat is om zinnige woorden te spreken. Sterker nog ‘wijsheid’ heeft niets met scholing te maken. Maar dat terzijde. Daarnaast toont het hoezeer emoties iemands rationele denktrant kunnen vertroebelen. Ik waag me niet aan een speculatie over de bron van deze emoties. Maar doorgaans zegt het vooral iets over de spreker zelf.

Laten we het gesproken eens in detail bekijken:

Presentator Matthijs van Nieuwkerk had enkele prominenten aan tafel die een woord mochten noemen dat ze graag afgeschaft wilden hebben.

Professor Bernards zegt het volgende: “Ik houd het dicht bij huis, ik houd het op “Complementaire Geneeskunde”. Daar hebben we al een woord voor en dat is ‘kwakzalverij’, dat is wat het is. En door het Complementaire Geneeskunde te noemen suggereer je 2 dingen die het niet is. Het is geen geneeskunde want het werkt niet en het complementaire suggereert dat het iets toegevoegt en dat doet het ook niet want het werkt niet. Dus het is op twee manieren een onjuist benaming. En het suggereert dus van alles maar het is niks want het is onbewezen geneeskunde. En dan zeggen de conplementaire geneeskunidgen: ja, maar het werkt. Ja, als het echt bewezen werkzaam was, was het reguliere geneeskunde. Daar hebben we ook een naam voor. Dat doemt men nl. de ‘echte geneeskunde’. Dus het is niks, het wordt niks en het zal ook nooit iets worden. Dus het woord hebben we ook niet meer nodig.
Matthijs van Nieuwkerk vraagt vervolgens: Hoelang ergert u zich al aan dit woord? Professor Bernards antwoord: Heel lang. Matthijs: Ja, dat merk ik.

Tot zover het gesprek.

Je hoeft geen colleges logica te volgen om deze redeneertrant direct als volstrekt onzinnig van de hand te kunnen wijzen. Deze redeneertrant is een wetenschapper onwaardig. Des te meer is dit een tragische manifestatie van tunnelvisie en hoogmoed daar de bewijslijst binnen de zogenaamde reguliere geneeskunde volgens officiële bronnen ergens tussen de 3 en de 12% ligt (zie mijn blog over Evidence Based Medicine). Professor Barnards draait door, door eigen roem verblind trekt hij een veel te grote broek aan.

De cirkelredenering die hij gebruikt is feitelijk de volgende: De reguliere geneeskunde houdt zich bezig met alles wat bewezen is in de geneeskunde. Als iets niet gebruikt wordt in de reguliere geneeskunde kan het dus nooit bewezen zijn. Dat is hoogmoed ten top. In de tijd dat de voorouders van Bernards nog in dierenvellen rondliepen en elkaar met knuppels de hersens insloegen vanwege een meningsverschil waren er al culturen met een hoogstaande en effectieve geneeskunde. Inzichten die we anno 2013 nog steeds niet zullen tegenkomen binnen de reguliere geneeskunde. Het is de ontkenning van alles wat je niet kent of begrijpt. Geeft vast een veilig gevoel, soort struisvogel gedrag (althans afgaand op de mythe die er rondom dit dier hangt), maar van een échte wetenschapper zou je deze onzin niet verwachten en mogen verwachten. De Nederlandse Academie van Wetenschappen zou zich moeten schamen dat één van haar leden zich op deze onwaardige manier gedraagt.


door Een reactie plaatsen

Evidence based medicine

Het laatste nummer van Medisch Dossier, journalistiek gezien een must voor iedereen die belang hecht aan eerlijke informatie over het complexe veld van de geneeskunde, opent met een onthullend hoofdartikel over de claim ‘Evidence Based Medicine’. De reguliere geneeskunde schermt tegenwoordig met deze term om haar dominante positie te rechtvaardigen en kennis en werkwijze binnen het veld van de complementaire geneeskunde te diskwalificeren. ‘Evidence Based’ betekent dan dat het geneeskundige handelingen betreffen die gebaseerd zijn op betrouwbaar wetenschappelijk onderzoek.

Het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift British Medical Journal (BMJ) geeft jaarlijks de actuele stand van zaken weer in een Clinical Evidence Handbook. Dit betrouwbare standaardwerk laat een schokkende werkelijkheid zien. Wanneer we er van uitgaan dat alle wetenschappelijke studie zorgvuldig en eerlijk zijn uitgevoerd kan nog maar 12% van de handelingen en medicijnen binnen de reguliere geneeskunde bogen op een Evidence Based grondslag. De aanname van zuiver wetenschappelijk onderzoek is daarbij overigens niet juist, want er blijkt een verontrustend groot aantal publicaties gebaseerd te zijn op frauduleuze praktijken. Wanneer we schattingen daarover verdisconteren in de cijfers dan komen we niet verder dan een slordige 3% die met goede wetenschappelijke gronden ‘Evidence Based’ kunnen noemen. Als zo’n geneeskundig systeem de complementaire geneeskunde mét dit criterium de maat wil nemen dan trekt ze beslist een veel te grote broek aan. Bescheidenheid siert de mens, geldt ook voor medici.


door 1 reactie

Zembla: Alternatieve Geneeskunde

Misschien heeft u het programma gezien, gisterenavond. Jammer dat ook hier journalistiek gezien sprake is van een gemiste kans. Natuurlijk werkt het goed om mensen voor het voetlicht brengen die onherstelbare schade hebben opgelopen van een chiropractische behandeling aan de nek. En natuurlijk, laten we daar duidelijk over zijn, iedere vermijdbare dode in de geneeskunde is ernstig en verdient alle aandacht. Behandelingen dienen te worden geëvalueerd en zo nodig worden bijgesteld zodat de patiënt zo min mogelijk kans op schade loopt. Maar het is bepaald wrang te noemen dat hier de indruk gewekt wordt dat u beter af bent binnen de reguliere, gevestigde geneeskunde, want dat is wel de onderliggende boodschap van de uitzending. Want de reguliere geneeskunde is ‘wetenschappelijk’.

Wel daar is veel op af te dingen. Daarnaast behoort sterfte als gevolg van regulier medisch handelen in de VS tot de eerste drie belangrijkste doodsoorzaken. Het zal in Europa vermoedelijk niet veel anders liggen. Dat zou de programmamakers bescheiden moeten maken. Men kan beter energie stoppen in het integreren van het beste van twee stromingen. Immers, als het goed is hebben beiden een gemeenschappelijk belang en dat is het welzijn van de patiënt.

Misschien goed om nog eens op de website van het IOCOB te kijken, dan krijgt u een eerlijk beeld van de geneeskunde in de breedste zin des woords, dus regulier en complementair.


door Een reactie plaatsen

Wetenschappelijk of niet-wetenschappelijk?

Het is erg gebruikelijk om in de discussie tussen reguliere en niet-reguliere, zeg maar ‘complementaire’, geneeskunde te schermen met de veronderstelling als zou de reguliere geneeskunde synoniem zijn met de wetenschappelijke geneeskunde en de complementaire geneeskunde met de niet-wetenschappelijke geneeskunde. Uiteraard zijn het met name de voorstanders van de gevestigde medische orde die deze tegenstelling graag in de strijd gooien. Er is zelfs een niet nader te noemen maar alom bekende vereniging die haar bestaansrecht aan deze tegenstelling ontleent en hierin een rechtvaardiging vindt om een fundamentalistisch aandoende kruistocht tegen alles wat niet regulier is te voeren.

Hoe juist is deze tegenstelling? In z’n algemeenheid gesproken is deze tegenstelling onjuist. De belangen zijn evident. Het is als de grote kerel die in de kerk tijdens de dienst een harde scheet (vergeef me de uitdrukking) laat en direct verontwaardigd omkijkt naar het kleine jochie dat achter hem zit, die vervolgens een hoog rode kleur krijgt vanwege de gecreëerde insinuatie en z’n onvermogen om de werkelijkheid te benadrukken. De collectieve indruk van de andere gelovigen laat zich raden en de man in kwestie kan tevreden zijn onbeschadigde reputatie in de gemeenschap blijven innemen. Het jochie is geschokt.

Er is heel veel, ik benadruk, heel veel wetenschappelijk materiaal voor handen ter onderbouwing van complementaire behandelingen. Er ontbreekt ook nog heel veel. Net zo als in de reguliere geneeskunde, het is daar niet anders. Een tijdschrift dat dit gegeven als vertrekpunt neemt en dat alleen daarom al het lezen meer dan waard is, is het door de internationaal bekende Engelse journaliste Lynne McTaggert in het leven geroepen “Medisch Dossier” (Nederlandse versie) dat wordt uitgegeven bij Uitgeverij Ode. Het is een Nederlandse vertaling van het Britse maandblad “What Doctors Don’t Tell You” (“Wat artsen je niet vertellen”), naar het gelijknamige boek dat Lynne een aantal jaren geleden heeft geschreven. Een reden om een abonnement op dit blad te nemen zou alleen al het artikel in het februari nummer van dit jaar moeten zijn onder de titel: “Risico’s van het baarmoederhalskanker vaccin”. Onthutsend en verhelderend tegelijkertijd. Niet gebaseerd op vooronderstellingen en theorieën maar op feiten. Lees het zelf, zou ik zeggen. Zéker wanneer u jonge dochters hebt en de intentie hebt om ze bloot te stellen aan deze risicovolle sponsoring van de Pharmaceutische industrie. Als u dan per se wilt sponsoren, stort het bedrag dan direct op hun rekening maar waag daar niet de gezondheid van uw dochter(s) aan.