Just another WordPress.com weblog


Een reactie plaatsen

Reguliere kanker behandeling, en dan…..?

Regelmatig krijg ik vragen van mensen die een reguliere kanker behandeling achter de rug hebben en zich afvragen wat ze dan kunnen doen. Daarna komen ze als regel in een periodiek controle traject met alle onzekerheden van dien.

Een heel terechte vraag. Het beantwoorden van deze vraag hangt natuurlijk direct samen met de visie op kanker. Doordat de reguliere kanker behandeling zich uitsluitend richt op de tumor en niet op de mogelijke oorzaken is hun vervolgtraject ook uitsluitend gericht op het zo vroeg mogelijk traceren van nieuwe tumor activiteit. Maar dát wil je nu juist zo graag zien te voorkomen, dat er weer tumor activiteit ontstaat.

Voor ons is de tumor het ‘product’ van een diepere ontregeling, verstoring in het organisme. Lees hiervoor mijn eerdere serie blogs over kanker. De reguliere kanker behandeling richt zich op de tumor maar niet op het onderliggende probleem. Dit probleem blijft derhalve volledig bestaan na de afronding van de chemo en/of bestraling. Om nog maar te zwijgen over de reële mogelijkheid dat deze voor het lichaam agressieve behandelmethoden de oorzaken alleen maar verder versterken.

Er is dus alles voor te zeggen om juist bij deze groep patiënten na afloop van de reguliere therapie een grondig preventie programma te starten. Een traject waarin de oorzaken in beeld worden gebracht en gericht worden aangepakt teneinde de kans op een herhaling van de tumor activiteit in de toekomst te minimaliseren.

Hoezeer ik ook begrijp dat veel kankerpatiënten na afloop van een vaak loodzwaar regulier traject behandel-moe zijn en nu eindelijk eens het gevoel willen hebben ‘niet meer ziek te zijn’. Toch moet ik hiervoor waarschuwen. Gerichte preventie is meer noodzaak dan ooit juist in deze fase. Zie het ook niet als een bevestiging dat u ‘toch nog ziek’ bent, maar als een gerichte investering in uw gezondheid.


5 reacties

Casuïstiek: Begeleiding van bestraling vanwege strottenhoofdkanker

Verhaal van een patiënt:

Al maanden liep ik rond met keelklachten en heb daar 2 x een antibiotica kuur voor gekregen wat op dat moment wel even effect had. Maar in mei 2009 werden de klachten erger en kreeg ik tot mijn schrik ook last van gezwollen klieren in de hals. Weer naar de huisarts en deze stuurde mij direct door naar het ziekenhuis.

Tijdens dat eerste bezoek werd er in mijn keel gekeken en werd er verteld dat ik keelkanker had met waarschijnlijk uitzaaiing naar de hals. De wereld zakte onder mijn voeten weg. Ik werd daarop doorgestuurd naar het Erasmusziekenhuis in Rotterdam waar ik vele onderzoeken onderging, en een week later kwam de uiteindelijke uitslag: strottenhoofdkanker met uitzaaiing naar de halsklieren.

Daarna moest er overlegd worden welke behandeling er voor mij het beste zou zijn, er moest groot overleg komen, alleen bestralen of bestralen gecombineerd met chemotherapie. De uiteindelijke conclusie was bestralen, maar voor het zover was moest ik toch nog door een scan, het was inmiddels een week of 6 later. En daar zagen ze dat er ook aan de andere kant van de hals uitzaaiingen waren. Uiteindelijk kreeg ik van de radioloog het definitieve behandelingstraject te horen, ik moest breed bestraald worden, dat hield in dat allebei de kanten van de hals en het strottenhoofd bestraald zouden gaan worden, dit zou met 35 bestralingen gebeuren. Er moest een masker aangemeten worden waarmee ik op de bestralingstafel kon worden vast gemaakt. Er werd ook verteld wat de gevolgen van die bestralingen zouden zijn, en die waren niet mis te verstaan.

Ik zou verbrandingsverschijnselen krijgen op de plaatsen waar bestraald zou worden, geen speeksel meer hebben en dat zou hoogstwaarschijnlijk ook nooit meer terugkomen. Geen stem meer, ernstige slikklachten zo erg dat mijn vrouw er rekening mee moest houden dat zij zorgverlof op moest gaan nemen op haar werk. Ik zou zeker een sonde moeten omdat ik niet meer kon slikken. Gepaard met ernstige vermoeidheid. Er werd ook verteld dat dit met zekerheid zou gaan gebeuren en dat wij een zeer zware tijd in zouden gaan.

Daar sta je dan overgeleverd aan een genezingswijze die je misschien wel geneest maar waarvan je weet dat het ook heel veel kapot gaat maken in je lichaam.

En toen hebben wij contact opgenomen met Wim, waar wij in het verleden ook wel kwamen met de kinderen, en goede resultaten bij geboekt hadden. Maar ja dit was wel iets heel anders. Maar Wim was er van overtuigd dat hij de periode van bestralen op een goede manier kon ondersteunen. En heeft voor ons met spoed een afspraak ingepland. Wij hebben een consult gehad en gingen naar huis met veel vitamine’s en homeopatische korrels om het proces te ondersteunen. Al na een paar weken merkte ik dat wat mij voorspeld was over de gevolgen van de bestralingen nog steeds niet was begonnen. En dat ik er in verhouding met de andere patiënten eigenlijk wel heel goed doorkwam, soms leek het erop dat ik toch wat keelpijn e.d kreeg maar raar maar waar de volgende dag was het dan weer weg. Twee weken voor de laatste bestraling zou het op zijn ergst moeten zijn maar ook dat was niet het geval, in ieder geval niet op de manier die ons verteld was, ja ik raakte mijn smaak kwijt en mijn huid verbrande behoorlijk maar het viel nog steeds mee. Mijn speeksel ben ik nooit helemaal kwijtgeraakt.

En toen kwam de volgende klap een week voor de laatste bestraling heeft de radioloog in mijn keel gekeken en volgens hem was het niet helemaal weg! Maar die week erop zou hij een K&O arts erbij halen om mee te kijken, en dat gebeurde ook en deze zag niets. Maar dat was geen echte troost want er werd mij te verstaan gegeven dat de radioloog professor was en al 20 jaar dit werk deed en hij wist het zeker.  Er was maar 1 manier om er achter te komen en dat was een biopt laten doen. Het erge was, ik moest nog een week bestraald worden en de bestralingen werken nog 2 weken door en dan word je dit al verteld. Ik ben toen nog naar een andere K&O arts gegaan en ook die zag niets meer maar ook hij had veel vertrouwen in de radioloog doordat hij al zo lang ervaring had. Wel was het zo dat mijn hals nog steeds niet helemaal glad was, dat voelde ik zelf ook.

Weer contact met Wim gehad en gevraagd of hij niet iets wist wat de laatste power kon geven om te genezen. Dit ook omdat de optie die over bleef als het niet weg zou zijn een operatie zou zijn waarbij mijn strottenhoofd verwijderd zou worden en ik dat op dat moment absoluut niet zag zitten. Wim heeft  andere vitamine’s e.d. toegestuurd wat al de bedoeling was voor als de bestralingen achter de rug waren, en ik heb de biopt een paar weken verschoven. Volgens Wim was het ook van heel groot belang om het lichaam goed te reinigen, daarvoor had ik al Fulvinzuur gekregen dit moest ik verdund over de dag verdeeld drinken. Dit omdat het afval van de bestralingen zo snel mogelijk het lichaam weer uit moesten, omdat het een te grote belasting vormde.

Binnen een paar dagen knapte ik enorm op, ik kreeg een energie en voelde me zo goed, zo had ik mij in een jaar niet gevoeld. En dat terwijl ik op dat moment doodziek moest zijn volgens de voorspellingen.

En ja toen kwam de onvermijdelijke dag van de biopt, vrijdag 20 november om kwart over 8 in de morgen werd ik geholpen, er zou een kijkoperatie plaatsvinden met een biopt. Toen ik mijn ogen open deed stond de arts voor mij en stak zijn duim omhoog en vertelde dat hij geen kanker had gevonden, dus ook geen biopt had gedaan omdat er niets meer zat. Hij heeft tussen de operatie’s mijn vrouw opgezocht om ook haar dit te vertellen omdat hij niet zeker wist of ik het begrepen had daar ik aan het bijkomen was. De arts was er zelf ook heel blij mee.

Ook de hals is inmiddels glad, de tumor die toch vrij lang voelbaar was is ook weg. Natuurlijk ben ik er nog niet, in januari volgen er nog onderzoeken en dat zal voorlopig wel zo blijven. Maar dit zie ik als een absoluut geschenk waar ik niet meer op had durven hopen. Al de mensen om mij heen zijn er ook van overtuigd dat ik er zonder de behandeling van Wim er niet zo doorheen had gerold.

Ik schrijf dit omdat ik hoop dat ik er andere kankerpatiënten die dit lezen kan laten zien dat je ontzettend goede ondersteuning kan hebben met goede natuurlijke middelen bij bestralingen en  chemo’s die zoveel kapot maken dat je er in sommige gevallen levenslang last van kan houden.

FW Andriessen