Al vaker schreef ik op deze blog over de dubieuze marketing strategieën en het twijfelachtige nut van veel vaccinaties.
Voor wie zelf kritisch wil blijven nadenken en dan weloverwogen keuzes wil maken, adviseer ik de website van de Stichting Vaccinvrij!
De discussie over de verjonging van de leeftijd waarop het vaccin tegen baarmoederhalskanker moet worden gegeven is een onzindelijke discussie omdat het voorbij gaat aan de eerste en belangrijkste vraag, namelijk of het vaccin wel effectief is. Er is nog steeds geen wetenschappelijke onderbouwing van de effectiviteit van het vaccin. Deze vraag wordt bewust genegeerd en door de discussie over de leeftijd naar voren te brengen wordt ten onrechte de suggestie gewekt dat het bewijs van effectiviteit een gepasseerd station is.
Eén van de hoofdonderzoekers die betrokken is bij de ontwikkeling van het veel besproken baarmoederhalskanker vaccin heeft uit de school geklapt. Het is uitermate ongebruikelijk dat één van de mensen die binnen Big Pharma zelf betrokken is bij de ontwikkeling van vaccins c.q. geneesmiddelen zo’n openheid van zaken geeft. Het betreft Mw. Dr. Diane Harper die in een exclusief interview met de Sunday Express aangaf dat het vaccin niet werkzaam is. ” Het vaccin zal géén daling van het aantal baarmoederhalskanker gevallen te zien geven” zo stelt zij.
Dr. Harper benadrukte de rol van Marketing in de promotie van dit vaccin en vond dat ouders gewaarschuwd moeten worden tegen de mogelijke bijwerkingen van dit vaccin. Zij concludeerde dat het vaccin veel gevaarlijker is dan de ziekte die het claimt te voorkomen.
Schokkend nieuws en zeker voor al die ouders die zich hebben laten leiden door de immense marketing campagnes en nu bevestigd krijgen dat ze hun dochters aan grote risico’s hebben bloot gesteld.
Het is opvallend dat in de Nederlandse pers regelmatig deskundigen en vertegenwoordigers van een instituut als het RIVM aan het woord komen die bagatelliserend spreken over de ‘vermeende bijwerkingen’ van het vaccin. Hiermee proberen ze de enorme twijfels die bij veel mensen bestaan over de veiligheid van het vaccin weg te nemen. Ten slotte wordt de campagne met slechts 60% dekkingsgraad als ‘niet geslaagd’ beschouwd. Hoewel er twee vaccins in omloop zijn, Gardasil (VS) en Cervarix (NL) is er geen enkele reden om aan te nemen dat Cervarix veiliger is dan Gardasil.
Hoe zijn de feiten, of anders gezegd, de ‘vermeende bijwerkingen”? Ik citeer de doorgaans uitstekend geïnformeerde en gedocumenteerde Engelse wetenschapsjournaliste Lynne McTaggert in Medisch Dossier:
Hoe effectief is het vaccin?
Bij een klinisch onderzoek voorafgaand aan de lancering, uitgevoerd door de Dartmouth Medical School in New Hampshire en gesponsord door GlaxoSmithKline, werd beweerd dat het HPV-vaccin 100 procent effectief een hardnekkige HPV-infectie van de types 16 en 18 kan stoppen. Maar de hele trial had maar twee jaar en drie maanden geduurd. De resultaten van langere onderzoeken (gemiddeld drie jaar) werden pas gepubliceerd toen het vaccin al was toegelaten. Deze trials heten de FUTURE I en II: Females United To Unilaterally Reduce Endo-ectocervical Disease. Ze werden tegelijk gepubliceerd in het New England Journal of Medicine van 10 mei 2007.
Uit FUTURE I bleek dat de effectiviteit slechts 20 procent was, voornamelijk in stadium CIN1, het stadium dat gewoonlijk uit zichzelf overgaat. In FUTURE II waren vier placebogecontroleerde onderzoeken gedaan met in totaal 20.583 vrouwen die het vaccin hadden gekregen tegen vier HPV-stammen, tegen twee stammen of een placebo. Hoewel het onderzoek meldde dat het vaccin in 99 procent van de gevallen werkte, werd het aantal keren dat de stadia 2 en 3 en het stadium van baarmoederhalskanker voorkwamen, slechts met 18 procent teruggedrongen. In FUTURE II werd zelfs vrijwel geen bewijs gevonden dat het vaccin een substantiële bescherming bood tegen CIN3: het stadium met de meeste kans dat het doorgroeit tot kanker. Het vaccin voorkomt alleen een klein percentage van de afwijkingen in stadium CIN2, die maar voor 5 procent van de gevallen van kwaadaardige kanker verantwoordelijk zijn. Bij nog een onderzoek, waaraan meer centra deelnamen, het HPV PATRICIA (Papilloma Trial against Cancer in Young Adults), was de werkzaamheid niet significant tegen HPV-1811.
Wanneer deze gegevens bekend zijn, is het van belang even goed te rekenen. Als het vaccin alleen met succes die afwijkingen voorkomt die maar voor 5 procent van de gevallen van kanker verantwoordelijk zijn, en er zijn per jaar 11.020 ziektegevallen en 3177 sterfgevallen, voorkomt het vaccin op z’n best 553,5 ziektegevallen en 159 sterfgevallen per jaar in Amerika. Die winst weegt bij lange na niet op tegen de ‘verliezen’ bij jonge meisjes. Van hen krijgen er namelijk minstens 4500 ernstige bijwerkingen waaronder tien met dodelijke afloop.
Misschien beschouwen de officials en de commerciële jongens achter de schermen het als een ‘niet geslaagde’ campagne, het is feitelijk een mijlpaal in de Nederlandse geschiedenis. Nog nimmer gaf de Nederlandse bevolking blijk van een zo massaal groeiend besef van verantwoordelijkheid en kritisch denkvermogen waar het regulier medisch handelen betreft. Een opmerkelijke daad van zelfbewustzijn, een hoopvol teken voor de toekomst.
Het is erg gebruikelijk om in de discussie tussen reguliere en niet-reguliere, zeg maar ‘complementaire’, geneeskunde te schermen met de veronderstelling als zou de reguliere geneeskunde synoniem zijn met de wetenschappelijke geneeskunde en de complementaire geneeskunde met de niet-wetenschappelijke geneeskunde. Uiteraard zijn het met name de voorstanders van de gevestigde medische orde die deze tegenstelling graag in de strijd gooien. Er is zelfs een niet nader te noemen maar alom bekende vereniging die haar bestaansrecht aan deze tegenstelling ontleent en hierin een rechtvaardiging vindt om een fundamentalistisch aandoende kruistocht tegen alles wat niet regulier is te voeren.
Hoe juist is deze tegenstelling? In z’n algemeenheid gesproken is deze tegenstelling onjuist. De belangen zijn evident. Het is als de grote kerel die in de kerk tijdens de dienst een harde scheet (vergeef me de uitdrukking) laat en direct verontwaardigd omkijkt naar het kleine jochie dat achter hem zit, die vervolgens een hoog rode kleur krijgt vanwege de gecreëerde insinuatie en z’n onvermogen om de werkelijkheid te benadrukken. De collectieve indruk van de andere gelovigen laat zich raden en de man in kwestie kan tevreden zijn onbeschadigde reputatie in de gemeenschap blijven innemen. Het jochie is geschokt.
Er is heel veel, ik benadruk, heel veel wetenschappelijk materiaal voor handen ter onderbouwing van complementaire behandelingen. Er ontbreekt ook nog heel veel. Net zo als in de reguliere geneeskunde, het is daar niet anders. Een tijdschrift dat dit gegeven als vertrekpunt neemt en dat alleen daarom al het lezen meer dan waard is, is het door de internationaal bekende Engelse journaliste Lynne McTaggert in het leven geroepen “Medisch Dossier” (Nederlandse versie) dat wordt uitgegeven bij Uitgeverij Ode. Het is een Nederlandse vertaling van het Britse maandblad “What Doctors Don’t Tell You” (“Wat artsen je niet vertellen”), naar het gelijknamige boek dat Lynne een aantal jaren geleden heeft geschreven. Een reden om een abonnement op dit blad te nemen zou alleen al het artikel in het februari nummer van dit jaar moeten zijn onder de titel: “Risico’s van het baarmoederhalskanker vaccin”. Onthutsend en verhelderend tegelijkertijd. Niet gebaseerd op vooronderstellingen en theorieën maar op feiten. Lees het zelf, zou ik zeggen. Zéker wanneer u jonge dochters hebt en de intentie hebt om ze bloot te stellen aan deze risicovolle sponsoring van de Pharmaceutische industrie. Als u dan per se wilt sponsoren, stort het bedrag dan direct op hun rekening maar waag daar niet de gezondheid van uw dochter(s) aan.
ccgforum.com