Onder deze kop doet het ND verslag van een drukbezochte bijeenkomst van de Algemene landelijke vereniging voor Hechtingsstoornissen in Amersfoort. Op deze bijeenkomst sprak de Vlaamse babypsychotherapeut Rien Verdult. Hij stelt dat de klassieke hechtingstheorie, als zou hechting pas beginnen als het kind 6-8 maanden oud is, onjuist is. Overtuigende waarnemingen ondersteunen zijn stelling dat de hechting zich prenataal (=voor de geboorte) ontwikkelt. “Hechtingspatronen worden in de baarmoeder in aanleg geprogrammeerd op grond van concrete ervaringen met het lichaam en de psyche van de moeder.” Hij beweert zelfs dat de conceptie een “eerste en zeer fundamentele stap” is in het proces van hechting. Ook de bevalling is een kritisch moment in het hechtingsproces.

De visie van Verdult is ons uit het hart gegrepen. Binnen onze praktijk en binnen onze vakgroep zien we deze patronen al vele jaren. De ervaring leert, alle scepticisme ten spijt, dat correct toegepaste homeopathie zich bijzonder goed leent om dit soort hechtingsproblematiek op te lossen. Dit is des te overtuigender aangezien baby’s en zeer jonge kinderen niet gehinderd worden door auto-suggestie en dus het effect op het mentaal-emotionele functioneren van het kind als een objectieve reactie op de medicatie kan worden gezien, maar dit terzijde.

Er zijn zeer veel en markante behandelresultaten bereikt door de toestand van de moeder tijdens de zwangerschap en/of de bevalling als uitgangspunt te nemen voor de homeopathische beeldvorming. Homeopaten zijn gewend te denken in termen van patronen, en doorgaans is het voor hen niet moeilijk om parallellen te zien tussen het patroon dat de zijnstoestand van de moeder tijdens de zwangerschap typeert en het patroon dat herkenbaar is in het functioneren van de baby of het (kleine) kind.

Zo behandelde ik jaren geleden een jongen van 17 met zeer ernstige slaapstoornissen. Volgens zijn zeggen zou hij dat al vanaf z’n geboorte hebben. Voor ons is het dan normaal om de eerste 9 maanden van het leven (in de baarmoeder) bij de beeldvorming te betrekken. Navraag bij de moeder gaf aan dat ze in de 3e maand van de zwangerschap ernstig geschrokken was omdat haar man toen voor het eerst een epileptische aanval kreeg in de nacht. Ze zei zich ‘doodgeschroken’ te zijn, wat voorstelbaar is wanneer je eens een ‘Grand Mal’ epileptische aanval hebt meegemaakt. Dagenlang was ze van slag, zo vertelde ze later. Ik heb de jongen toen het homeopathisch middel (Opium) voorgeschreven, omdat ik dat middel gegeven zou hebben aan de moeder als ze destijds bij mij gekomen was. Z’n slaapprobleem was in no time over.

Dit is een extreem voorbeeld, maar er zijn talloze die deze ervaringen bevestigen. Ook allerlei vormen van hechtingsstoornissen zijn op een vergelijkbare manier uitstekend vroegtijdig op te lossen.

Dit onderstreept ook het belang van een rustige en emotioneel stabiele zwangerschap, indien mogelijk. Natuurlijk kunnen er ingrijpende dingen gebeuren in het leven van de a.s. ouders waardoor heftige emoties niet te vermijden zijn. In dat geval getuigt het van verantwoordelijkheidsgevoel en inzicht als de jonge ouders gewapend met deze kennis bij de eerste tekenen van disfunctioneren van hun baby deskundige hulp inroepen. Zo zouden onder andere contact- en angststoornissen, depressiviteit en ADHD voorkomen kunnen worden.