Just another WordPress.com weblog


Een reactie plaatsen

Sophie Hilbrand in de mentale kreukels (npo3)

Tijdens de uitzending van 21 maart jl. besteedde BNN aandacht aan het thema Burn-out. Het programma is terug te zien op: http://wqd.nl/jMrx

Sophie Hilbrand, die het programma zelf presenteert en tevens hoofdpersoon is vanwege de zelf doorgemaakte burn-out, interviewt diverse deskundigen over de relatie stress en burn-out en ze ondergaat een HRV meting om haar stress reacties in beeld te brengen. De in het programma genoemde cijfers, 1 op de 7 Nederlanders zou met burn-out geconfronteerd zijn, schetsen een weinig opwekkend beeld.

Als een terechte rode draad loopt door alle gesprekken het gebrek aan voldoende rustpunten in het hectische bestaan van veel mensen, als een hoofdoorzaak voor burn-out.

Elders op de blog heb ik er meer over geschreven. Wat ik graag opnieuw onder de aandacht wil brengen, een beeld zegt nu eenmaal meer dan duizend woorden, is de metafoor die de bekende hoogleraar stressfysiologie Bruce McEwen in dit verband heeft geïntroduceerd: de trek van de zalm.

salmon-in-river-MAIN

Dit beeld blijft tot de verbeelding spreken omdat het alle ingrediënten bevat die met burn-out te maken hebben. Na een succesvolle trek naar het water waar de zalm ooit uit het ei is gekomen wordt er voor nageslacht gezorgd en daarna sterft de zalm.

Death by Cortisol” is de pakkende conclusie van McEwen. De zalm sterft als gevolg van de schade die ontstaan is door een langdurige overproductie van stresshormonen. Het illustratieve van deze metafoor is o.a. dat het laat zien dat het prestatieniveau kennelijk een bijzonder slechte graadmeter is voor vitaliteit en gezondheid.

Juist daarom is het registreren van de balans tussen stress (activiteiten!) en herstel, ook bij mensen die druk zijn en nog volop in de running, zo belangrijk.

bbf633_d0c4eb35b8b04b07a77af68e574debc5mv2-jpg_srz_694_268_85_22_0-50_1-20_0-00_jpg_srz

Ik zie dagelijks analyses langs komen van de Firstbeat HRV Assessment over periodes van ten minste 72 uur en het stemt niet tot optimisme. Ook tal van mensen die voor hun besef wel goed en voldoende slapen en zich energiek voelen kunnen desondanks een onvoldoende of zelfs slecht herstel hebben waardoor ze onwetend net als de zalm steeds meer reserves verbruiken en schade oplopen die vroeg of laat tot burn-out of ziekte zal leiden.

Een periodieke 72-96uurs HRV meting als APK is in deze hectische tijd, psychiater Dirk de Wachter noemde het in de TV uitzending een “ziekmakende wereld”, geen luxe voor een groep gezondheidsfanaten maar noodzaak voor iedereen die verder denkt dan de drukke agenda van vandaag. Ook hier is de steeds meer gebruikte term ‘Duurzame inzetbaarheid” een sleutelbegrip. Duurzaam inzetbaar blijf je pas als er gemiddeld gesproken een balans is tussen stress en herstel. Optimalisering van prestaties leidt tot duurzame inzetbaarheid, maximalisatie van prestaties tot uitputting en ziekte.

Onze maatschappij kent verontrustend veel ‘zalmen’.


Een reactie plaatsen

Het gaat niet om stress!!!

Het blijft een hardnekkig misverstand die eenzijdige focus op stress en de gevolgen van stress op onze prestaties en gezondheid. Ik kom het in gesprekken voortdurend weer tegen, het zit kennelijk erg ingebakken in onze over-actieve cultuur.

Daarom nogmaals, en vast niet voor het laatst, de aandacht gevraagd voor waar het dan wél om gaat. Graag verwijs ik nogmaals naar het fantastische artikel van Lucienne van Ek “Het nut van niksen” in Roots 2011.

Lucienne heeft het destijds op een zeer aansprekende en voor iedereen  herkenbare manier in beeld gebracht: het gaat niet om stress of de som van alle activiteiten, het gaat om rust, om herstel. We moeten weer leren rusten, ‘niksen’ zoals Lucienne het zo mooi omschrift. “Rust roest” níet, maar is een uiterst effectieve investering in prestatieniveau en gezondheid.

resting

Natuurlijk, er kan allerlei onnodige stressdruk zijn en daar zullen we zeker naar moeten kijken. Maar of iemand ‘onderuit’ gaat, om het zo maar even algemeen aan te duiden, heeft als regel niet zozeer primair met de hoeveelheid stress te maken maar met een tekort aan een evenredig herstel. Wanneer we focussen op het verminderen van stress brengt dat al snel meer stress met zich mee. Wanneer we focussen op herstel ontstaat er aandacht voor heel andere zaken.

Daarom is het betrouwbaar en op individueel niveau monitoren van de mate en de kwaliteit van het herstel en hoe zich dit verhoudt tot de stressdruk in deze moderne tijd geen luxe maar noodzaak. Ik verwijs naar de eerdere blog “Stressvolle beroepen & herstel“.


Een reactie plaatsen

Zwanger en roken

U heeft het vast gelezen, de Rijksoverheid start een campagne tegen roken tijdens de zwangerschap. De campagne heet “een rookvrije start voor alle kinderen”. Lovenswaardig initiatief, dat moet gezegd. Want de gevolgen van roken tijdens de zwangerschap zijn nog veel groter en ingrijpender dan doorgaans wordt voorgesteld. Laten we weer even de complexe biochemie van het lichaam bekijken. We beperken ons gemakshalve even tot nicotine, de andere talloze schadelijke stoffen als cadmium, arseen, e.a. parkeren we even. Nicotine is een zogenaamde neurotoxische stof, schadelijk voor het zenuwstelsel dus. Waarin zit die schadelijkheid? Wel, de mens heeft in het lichaam tal van belangrijke signaalstofjes, we hadden het daar al eens eerder over op deze plaats. In de hersenen zijn dat bijvoorbeeld de neurotransmitters. Het effect van deze stoffen is afhankelijk van bijpassende receptoren. Van belang is o.a. dat die receptoren de juiste gevoeligheid hebben. Nicotine hecht vast aan receptoren van Acetylcholine. Daarom werden die receptoren na ontdekking ook de acetylcholine-nicotine receptoren genoemd, ter onderscheiding van een andere soort. Nicotine wordt ook wel een acetylcholine agonist genoemd. Het bootst acetylcholine na qua effect. De gevolgen zijn complex. Laten we ons even beperken tot de gevolgen voor de ongeboren vrucht wanneer de aanstaande moeder rookt.

smoking-baby-990x530

Daarvoor moeten we weer naar de hier al eerder genoemde Hongaarse wetenschapper prof. György Csaba. Hij heeft gedurende decennialang onderzoek naar de eigenschappen van receptoren, samen met zijn team, aangetoond dat overprikkeling van receptoren, zéker als dit in een kwetsbare periode als de zwangerschap plaats vindt, leidt tot een blijvende afname van gevoeligheid. Blijvend, inderdaad, het herstelt zich niet meer spontaan gedurende de rest van het leven. De baby wordt dus geboren met een verlaagde gevoeligheid van bepaalde acetylcholine receptoren. Is dat erg? Ja dat is erg, als je bedenkt hoe vreselijk belangrijk een optimale acetylcholine functie is. Dit stofje is o.a. essentieel voor de werking van het geheugen en tal van cognitieve functies. Verminderde acetylcholine werking kan leiden tot leer- en gedragsstoornissen en autisme, om maar iets te noemen. Maar het stofje is bij heel veel processen betrokken en speelt een rol bij tal van ziekten o.a. van het zenuwstelsel. Dé acetylcholine ziekte van deze tijd is Alzheimer.

Dus ja, de overheid heeft alle reden om het ongeboren leven te willen beschermen tegen deze desastreuze invloeden.

Tegelijk is deze actie ook bijzonder hypocriet. Waarom? Wel, het aantal rokende zwangere vrouwen is beperkt. Er zijn andere factoren die een veel groter aantal ongeboren kinderen met vergelijkbare pre-natale schade opzadelen, met medeweten van onze overheid. Het zijn veel gebruikte pesticiden, die een vergelijkbaar of erger effect hebben op de receptoren van acetylcholine en andere neurotransmitters van ongeboren baby’s. Een groep heet zelfs de neo-nicoteïnen. Inderdaad, ze lijken op en zijn afgeleid van nicotine. Een Japanse studie heeft inzichtelijk gemaakt dat er verband is tussen de toename van deze aandoeningen en groeicijfers van de productie van deze pesticiden. U begrijpt de hypocrisie. Benieuwd of het in verkiezingstijd over écht wezenlijke zaken zal gaan.

Deze tekst is eerder gepubliceerd geweest in “Blik op Zeewolde”, maart 2017