Op 4 mei jl. schreef ik en Column over “Overdaad”. De tekst van deze column is ook op deze blog terug te vinden.

De ‘alomtegenwoordigheid’ van voedsel, of datgene wat er voor door gaat, is een groot gezondheidsprobleem in de westerse wereld.

 

 

 

 

En veel van die voeding is een wanproduct van de voedingsindustrie en één ding is zeker, die industrie heeft niet het welzijn van de eindgebruikers op het oog. Er is veel te verbeteren aan de keuzes die we maken als het gaat om voeding. Maar zelfs als we daar in meer of mindere mate bewust mee om gaan houdt het niet automatisch in dat we de overtollige kilogrammen kwijt raken.

De Engelse arts en programmamaker bij de BBC Michael Mosley heeft een monumentaal werk verricht tijdens zijn voorbereidingen voor een documentaire met de titel “Eat, Fast en Live longer” (Eet, vast & leef langer). Zijn aansprekend uitgangspunt was: eten moet wel  een plezierige bezigheid blijven.

Er zijn twee elementen uit de methode van Michael Mosley die ik wil aanstippen in deze serie blogs.

1. Het belang van een gezond (d.w.z. vooral niet te hoge) concentratie IGF-1 in het lichaam.
2. Het belang van ‘intermitterend vasten’ of anders gezegd beperkte voedselinname op basis van een interval.

Tenslotte zal ik dan de persoonlijke ervaringen met de methode 2.5 Fasting Diet (2.5 Vasten Dieet) beschrijven en de oplossing die ik heb voor een lastig praktisch aspect van de overigens geniale methode.

Daarover meer in de volgende blog.