Al op de peuterspeelzaal kregen we te horen dat er iets was met onze 7-jarige Pien. Ze deed niet als andere kinderen, ze zei ook nooit wat en het leek alsof alles langs haar heen ging. 

Moeder Carolien: ‘Thuis merkten wij eigenlijk niet echt problemen. Ze is een lief, gevoelig, perfectionistisch meisje, maar wel erg gevoelig en af en toe zo was er niks met haar te beginnen. Ik merkte wel dat ze niet meedeed als er een groepje kinderen was. Toen Pien op de basisschool kwam, kregen we dezelfde opmerkingen. Alles ging langs haar heen en ze begreep dingen niet goed. Ze praatte ook nooit in de kring, thuis vertelde ze ook nooit wat er gebeurde op school.‘

Serieus

‘We merkten dat ze meervoudige opdrachten moeilijker begreep. Ook vond ze puzzels moeilijk. Ze wil alles gelijk kunnen en blokkeert als ze merkt dat iets niet lukt. Ze had ook moeite met oriëntatie. Ook merkten we dat haar korte termijn geheugen erg zwak is. Daarnaast begon ik ook te zien dat ze zich vaak niet veilig voelde, zeker niet in groepen. Ik denk dat haar overweldigde als er teveel informatie op haar afkomt. Soms werd ze daar boos over. Gelukkig heeft ze altijd vriendinnen gehad en is ze verder een blij kind.’

Vertraagd

Uit onderzoek bleek dat informatie vertraagd bij haar binnenkomt, waardoor ze niet altijd direct reageert. Een therapie heeft geen wezenlijk verschil gemaakt. Het is lastig om een therapeut te vinden zonder dat ze direct een etiket opgeplakt krijgt en daaruit allerlei conclusies getrokken worden. Ik ben bij Wim (Gelderblom, red.) terecht gekomen via een vriendin. De behandeling die hij mij gaf heeft mijn klacht, een depressie, opgelost. Ik vroeg hem of hij ook wat kon met Pien. Ik had er vertrouwen in, omdat hij ongelofelijk veel kennis heeft van de fysiologie en pathologie. Daarnaast gelooft hij in mogelijkheden.

Hij gaf Pien een multivitamine, een capsule met Choline preparaat (die ook vaak wordt ingezet bij dementerende mensen) en drie soorten homeopathische korreltjes. Het gaat nu heel goed met haar. Ze heeft voor het eerst grote sprongen gemaakt en we zijn nog maar een paar maanden verder. Ze is gaan praten op school en stelt voor het eerst vragen over de wereld om haar heen. Ze reageert sneller en legt sneller verbanden en past dat direct toe. Ook is ze binnen een maand gaan lezen terwijl ze nog maar in groep twee zit. Wat nog wel lastig is, is haar faalangst en het dichtklappen bij mensen waarbij ze zich niet veilig voelt. Daar gaan we nog naar kijken. Wim denkt dat ze een verminderde gevoeligheid voor het hormoon oxytocine heeft.’

Commentaar Wim:

De klachten van Pien passen bij een verminderde neurotransmitter functie. De korrels die ik heb voorgeschreven hebben tot doel om de gevoeligheid voor verschillende neurotransmitters weer te optimaliseren. Bij Pien speelde vooral de neurotransmitter Acetylcholine een erg belangrijke rol. En het behandelen op die functie is met name de reden van haar verbetering.

(Deze tekst is eerder gepubliceerd geweest in “Blik op Zeewolde” maart 2015)