Het natuurtijdschrift Grasduinen, waarvan ik een vaste lezer ben, heeft een ware metamorfose ondergaan. Het nieuwe tijdschrift gaat nu als “Roots” door het leven en het ziet er prachtig uit. Deze week ontving ik het eerste exemplaar in deze nieuwe vorm. Wat mij betreft een compliment aan de redactie. Een aanrader dus.
Maar dat is niet de reden dat ik dit bericht schrijf. Er stond een artikel in van de hand van Lucienne van Ek dat alleen al de aanschaf van dit nummer de moeite waard maakt.
De titel van het artikel luidt: “Het nut van niksen”.
Op een boeiende manier beschrijft de auteur de rol die ‘niksen’ of ‘luieren’ speelt in het dierenrijk. Waar in onze Westerse cultuur ‘niksen’ als nutteloos en dús verwerpelijk wordt beschouwd, neemt het in het dierenrijk een niet onaanzienlijke plek in bij tal van dieren. Prachtig om te zien dat in het dierenrijk, waar economische wetmatigheden en principes volstrekt onbekend zijn en zullen blijven, een natuurlijke balans is tussen inspanning en ontspanning. We leven maar al te vaak vanuit de oude gedachte dat ‘rust roest’ en we jagen onszelf en elkaar op tot ziekmakende tempo’s. We kunnen nog veel van de dieren leren. Om te beginnen zou u dit artikel eens moeten lezen en uzelf een spiegel voorhouden.
Iedereen begrijpt dat een antilope die nagenoeg zonder onderbreking voortdurend als een dolle over de Afrikaanse savanne rent geen lang leven is beschoren. Waarom doen we dan zelf zo dom?