Verslag van een patiënt:

Ik ben een vrouw van 46 jaar en kreeg vanaf mijn 40^ste al last van overgangsverschijnselen. Mijn menstruatie’s werden steeds onregelmatiger en ik sloeg ook steeds meer maanden over. Bij de gynaecoloog heb ik dit laten testen en daaruit bleek dat ik in de overgang zat. Hiernaast had ik een drukke partime baan in het onderwijs en twee jonge kinderen. In deze jaren begonnen ook mijn ouders te kwakkelen met hun gezondheid. Mijn vader kreeg Alzheimer in een versneld tempo en opname in een verpleegtehuis liet niet lang op zich wachten. Binnen een half jaar herkende hij niemand meer. Hier had ik het erg moeilijk mee. Mijn moeder was hierdoor ook erg eenzaam. Ze werd steeds depressiever. Dit bracht enorm veel zorg van mijn kant met zich mee.

Ik had dus niet alleen gewone stress maar ook veel emotionele stress.

In april 2009 kwam mijn vader te overlijden. En nog datzelfde jaar maakte mijn moeder een einde aan haar leven. Dit was een enorme klap.

Mijn lichaam leek toen volkomen op de kop te staan. Voelde me vreselijk. Maar ik dacht gewoon door gaan.

Maar dit bleek niet zo te werken.

In jan. 2010 kreeg ik van de ene op de andere dag last van slapeloosheid. Dit varieerde van heel laat inslapen tot hele nachten wakker zijn. Dit kon soms wel 3 dagen achter elkaar aanhouden. Ook werden mijn overgangsklachten steeds erger. Ik had heel veel opvliegers en vaak last van hoofdpijn. Ook deze verschijnselen hielden mij uit de slaap. Ook had ik erg veel last van mijn maag. Zin in eten had ik totaal niet en als ik wel had gegeten dan had ik hier veel last van. Ben in deze periode nog twee maanden doorgegaan maar toen kon ik ook niet meer. Ik was doodmoe en ben toen in de ziektewet gegaan. In deze maanden kwam ik wel wat tot rust en ben herhaaldelijk bij mijn huisarts geweest, want ik kwam maar niet van die slapeloosheid af. Mijn huisarts schreef antidepressiva en een slaapmiddel voor. En zei dat ik een burn-out had.  Die moest ik maar gaan gebruiken dan kwam alles goed. Maar hier wilde ik niet aan verslaafd raken.  Mijn ouders hadden deze medicijnen ook veel te veel gebruikt en ik wist wat dit voor effect op hun leven had gehad. Ik bleef dus zoeken naar een andere oplossing. Heb toen een psycholoog bezocht. Maar die had niet het gevoel dat het geestelijk was. Ben toen maar naar het slaapcentrum in Zwolle geweest voor onderzoek. Toen ik daar kwam zei de neuroloog dat ze iedereen konden helpen met slaapproblemen. Nou dit heb ik niet gemerkt. Na 3 dagen onderzoek was de enige conclusie die zij konden stellen  dat ik niet in de diepe slaap kwam en dat ik toch maar weer naar een andere psycholoog moest en aan een kuur antidepressiva moest beginnen. Dit was een enorme teleurstelling. Ik ging mij steeds meer afvragen;” Wie gaat mij nu nog helpen?” Inmiddels leed ik aan chronische slapeloosheid.

In deze periode ben ik ook een paar keer bij een acupuncturist geweest. Als ik daar was geweest voelde ik mij wel wat beter maar het was niet voldoende om weer goed te kunnen slapen.

Op het internet kwam ik toen een artikel tegen over neurofeedback. En zo ging ik informeren bij het CCG. En zo kwam ik bij Wim Gelderblom terecht. (Ben overigens nooit begonnen met neurofeedback. Dit was in mijn geval niet nodig)

Totaal uitgeput zat ik bij Wim op het speekuur. Het was inmiddels bijna een jaar verder. Maar het voelde voor mij als thuiskomen. Wim had alle tijd en voor het eerst had ik het idee dat er echt naar me geluisterd werd en dat wat ik voelde wel degelijk op waarheid beruste.

Ik heb een haaranalyse laten doen en daaruit bleek dat mijn lichaam zich in de uitputtingsfase bevond. Hier stond ik niet echt van te kijken.

We zijn aan de behandeling begonnen. En ik merkte al snel dat het veel beter met mij ging. Ik kreeg weer wat energie en het slapen ging ook steeds beter. Ook ging ik weer naar mijn werk. Hier kreeg ik ook weer zin in.

Tijdens de behandeling mocht ik Wim altijd bellen als het even niet goed met mij ging.  Dit was heel erg fijn. Bij welke arts mag je tegenwoordig dag en nacht aankloppen.

Maar helaas kreeg ik in jan. 2011 weer een terugval. Het slapen ging weer heel slecht. Dit was echt balen. We waren toch zo goed op weg met mijn herstel.

Met mijn hormonale cyclus wilde het nog steeds niet vlotten. Had inmiddels al weer een half jaar niet gemenstrueerd. Had weer veel opvliegers zowel dag en nacht en had weer veel hoofdpijn. Begon toch weer het gevoel te krijgen dat dit ook met het niet kunnen slapen te maken had.

Wim kon dit wel bevestigen en is mij toen ook hiervoor gaan behandelen. En sinds ik daar natuurlijke medicatie voor gebruik gaat het slapen veel beter. Ik kreeg weer menstruatie en het slapen ging meteen veel beter.

Inmiddels ben ik een half jaar onder behandeling van Wim en in afwachting van mijn tweede haaranalyse en ben zeer hoopvol gestemd over de toekomst.

Ik zit nu weer goed in mijn vel en heb weer energie voor alles. Geniet weer van het leven en slaap momenteel weer zoals ik gewend was.

Ben heel blij dat ik bij het CCG terecht ben gekomen en ben Wim in het bijzonder erg dankbaar voor deze voor mij zeer positieve behandeling.

Anoniem