Hieronder volgt het verhaal van de ouders van een 7 jarige patiënt:

Onze zoon is inmiddels 7 jaar oud. Hij is zijn leven lang heel vaak en snel ziek. Ongeveer iedere maand is hij een week ziek en dan heeft hij flinke koorts tot wel 41 graden, vervolgens moet hij flink spugen, heeft hij buikpijn, maar ook zijn benen/knieën doen erg pijn. Na veel onderzoeken in het regionaal ziekenhuis zijn we doorgestuurd voor een second opinion in het WKZ in Utrecht. Daar kwam men al snel tot de conclusie dat hij een genetische afwijking heeft waardoor hij zijn leven lang het koortssyndroom zal houden. Dat is niet te genezen en de koortsaanvallen zijn enkel te stoppen met prednison. Nadat hij in 2 maand tijd 5 koortsaanvallen kreeg, die iedere keer weer werden behandeld met een stootkuur van prednison, kreeg hij een door zijn lage weerstand een longontsteking eroverheen. De prednison leek de koorts te stoppen maar zijn weerstand kreeg elke keer weer een flinke deuk. Nadat hij voor de longontsteking zijn zoveelste antibioticakuur kreeg, waren we als ouders helemaal klaar met deze behandeling: het koortssyndroom was niet genetisch bevestigd, de prednison leek meer kwaad dan goed te doen en onze zoon raakte steeds verder achterop. School, sporten en spelen met vriendjes kwamen steeds verder naar de achtergrond.

In januari zijn we bij CCG terechtgekomen en daar werd na de intake vrij snel duidelijk dat onze zoon zijn vaccinaties 2 maand na zijn geboorte heeft gehad, terwijl hij 3 weken te vroeg geboren was: dat bleek veel te snel. Hij was vanaf de uitgerekende datum nog maar 5 weken oud voordat hij zijn eerste vaccin kreeg. Blijkbaar heeft dat zoveel ontregeld in zijn lichaam dat hij telkens aanvallen kreeg en zijn afweer dusdanig ontregeld was, dat hij niet meer normaal functioneerde. Hij heeft naast een aantal supplementen, een poly kindervaccin nosode gekregen (een homeopatisch middel gemaakt van de kindervaccins). Hij is in de afgelopen 2 maand 2 keer ziek geweest, de eerste keer was na 2 dagen de koorts weg (terwijl dat in het verleden minimaal 1 week aanhield). De 2e aanval was binnen een dag verdwenen. Beiden keren zonder gebruik van Prednison of andere reguliere koorts onderdrukkers. Heel voorzichtig beginnen we te geloven dat deze behandeling zijn effect heeft. Onze zoon gaat inmiddels voor het eerst hele dagen naar school, speelt net als zijn leeftijdsgenootjes weer lekker buiten met vriendjes, heeft met zijn buurjongens judo opgepakt en is heerlijk energiek. We kennen hem niet weer, ook sociaal gezien begint hij zich ineens versneld te ontwikkelen nu hij meer energie heeft. We zijn heel dankbaar voor zijn gezondheid. Het is erg jammer dat in de reguliere geneeskunde het Post Vaccinaal Syndroom niet erkend wordt/is. En voor ons als ouders een wijze les om naast de reguliere geneeskunde ook de waarde in te schatten van andere geneeswijzen.

Commentaar Wim:

De ervaring leert dat deze jongen binnen afzienbare tijd geheel hersteld zal zijn. De kans op het Post Vaccinaal Syndroom neemt toe bij het volgens de RIVM planning vaccineren van te vroeg geboren kinderen.