Just another WordPress.com weblog


Een reactie plaatsen

Casuïstiek: eczeem baby door medicijngebruik moeder

Verhaal van een moeder:

Mijn zoon Swen, van 2½ jaar oud, had over zijn gehele lichaam ernstig eczeem. Na velen bezoeken aan de huisarts en steeds maar weer een andere hormoonzalf knapte hij maar niet op. Ook een doorverwijzing naar een dermatoloog leverde enkel nog meer hormoonzalfjes op en de woorden: ‘Leer er maar mee leven. Het zal nooit overgaan of u moet het geluk hebben dat hij erover heen zal groeien’. Maar in plaats van minder werd het steeds erger. Als ik hem uit zijn bedje haalde was zijn beddengoed bebloed door het schuren tegen de jeuk. Zijn huid was open en daarop moest ik de hormoonzalf smeren. Dat voelde voor mij niet goed.

Via, via kwam ik 6 maanden geleden in contact met Wim Gelderblom. ‘Baat het niet, schaad het ook niet’, dacht ik. Nu is Swen van de hormoonzalfjes af en eczeem vrij! Dat is toch geweldig en in 6 maanden tijd!

Opmerking van behandelaar:

Swen is een illustratief voorbeeld van wat de gevolgen kunnen zijn van blokkades, veroorzaakt door (in dit geval) regulier medicijngebruik van de moeder. De moeder had een verhoogde bloeddruk vanaf de 20e week van de zwangerschap, in de 35e week nam de bloeddruk tot verontrustende hoogte toe (onderdruk van 110). Er werd vervolgens Methyldopa ingezet, een voor dit soort situaties tijdens de zwangerschap toegestane bloeddrukverlagend medicijn. Hiermee is de moeder op advies van de arts doorgegaan tot zeker 3 à 4 weken na de bevalling. Swen heeft borstvoeding gehad gedurende 4 weken. Na het stoppen met de borstvoeding is het eczeem begonnen.

Moeder had tijdens de zwangerschap enorm last van spierkrampen en veel hoofdpijn.  In combinatie met de hoge bloeddruk duidt dit op een te hoge koperspiegel. Wanneer de moeder een te hoge koperspiegel heeft geldt dit als regel ook voor de baby na de geboorte. Om die reden is Swen o.a. behandeld met een homeopatische bereiding van koper (Cuprum metallicum) en een Isopathische bereiding van Methyldopa.

De reactie op de Methyldopa nosode bewees overduidelijk dat er inderdaad sprake was van een serieuze Methyldopa blokkade. Met behulp van de nosode is deze blokkade opgeruimd en naarmate dit vorderde verdwenen de klachten van Swen en kwam hij letterlijk en figuurlijk steeds beter in zijn vel te zitten.

Hoewel Methyldopa dus farmacologisch is goedgekeurd voor gebruik tijdens de zwangerschap dient u er alert op te zijn dat het mogelijke blokkades kan geven bij de baby. Wanneer deze blokkade niet heel specifiek wordt opgeruimd blijft dat een bron van storing in het organisme.


Een reactie plaatsen

Casuïstiek: “… een ander kind.”

Verhaal van een moeder:

Medio mei 2008 kwamen wij in contact met CCG voor onze zoon.

Aan de buitenkant gezien een “gezonde” knul van 8 jaar maar van binnen ongelukkig. Sam kon moeilijk met zijn emoties omgaan. Werd boos……heel erg boos en bleef in zijn emoties hangen. In onze ogen misschien kleine tegenslagen, tegenspraak, als het niet ging zoals hij het in zijn hoofd had etc. maar dit waren voor Sam aanleidingen voor een woede-aanval. Na een woede-aanval werd Sam zich bewust van zijn gedrag en ging zijn woede over in verdriet. Verdrietig omdat hij zijn emoties niet in bedwang kon houden. Zijn gedrag had invloed op zijn hele omgeving. Thuis draaide het alleen om Sam. Op school waren de leerkrachten hoofdzakelijk zijn sociale gedrag aan het corrigeren. Als moeder had ik sterk het gevoel dat zijn gedrag geen onwil was, maar dat er meer aan de hand was. Op 2,5 jarige leeftijd heeft Sam Meningokokken sepsis gehad. Heeft dat misschien invloed gehad op zijn gedrag? Allerlei vragen, twijfels waar je geen antwoord op kunt krijgen. Na het lezen van een persbericht over neurofeedback zijn wij in contact gekomen met CCG.

Voor ons was het een gevoel van thuiskomen. Wij werden begrepen en serieus genomen. Tijdens het kennismakingsgesprek gaf Wim Gelderblom aan dat wanneer wij zouden kiezen voor Neurofeedback in combinatie met vitaminenpreparaten en homeopatische medicatie, wij met 3 maanden een ander kind in huis zouden hebben. Die uitdaging zijn wij met z’n allen aangegaan. Al heel snel zagen wij positieve resultaten. Sam gaf aan dat hij lekkerder in zijn vel zat en dat hij niet meer zo vaak die steen op zijn buik voelde (zo noemde hij dat als hij een woedeaanval kreeg). Het neurofeedback programma is vrij intensief, maar omdat wij zo snel resultaat zagen bij Sam hebben we doorgezet. Twee maal in de week ging Sam, met veel plezier, naar de neurofeedbacksessie. Hij voelde zich helemaal daar op zijn gemak.

Wim heeft gelijk gekregen. Met 3 maanden hadden we inderdaad een ander kind in huis. Een gezonde knul van 8 jaar, die je met de dag gelukkiger zag worden. Dat was ons doel.