Just another WordPress.com weblog

Maandelijks archief: december 2009


door 2 reacties

Bewijs Tamiflu is wetenschappelijke fraude

In korte tijd kent de hele wereld het anti-virale middel Tamiflu. Dankzij de Mexicaanse griep pandemie zijn astronomische aantallen van dit medicijn wereldwijd ingekocht. Onze overheid kocht met belastinggeld een enorme voorraad van dit ‘geneesmiddel’ voor het geval dat. Er waren vanaf het begin twijfels over de werkzaamheid van Tamiflu maar de woordvoerders van de overheid en het RIVM stelden de bevolking gerust met het advies om vooral geen geloof te hechten aan ‘indianenverhalen’. Tamiflu was wetenschappelijk bewezen effectief.

Nu de werkelijkheid.

In een baanbrekend artikel onlangs verschenen in The British Medical Journal wordt de producent Roche beschuldigd van wetenschappelijke fraude en van het misleiden van regeringen en artsen. Van de 10 studies die door Roche werden aangehaald om de effectiviteit te bewijzen blijken er slechts twee ooit gepubliceerd in wetenschappelijke tijdschriften. En waar zijn de originele gegevens van deze studie? Verloren. Ja, je gelooft je ogen niet, maar het is waar. De data is verdwenen, bestanden werden weggegooid.

De al eerder op deze weblog genoemde Cochrane Collaboration werd belast met onderzoek naar de gegevens achter Tamiflu. Na herhaalde verzoeken aan Roche om de oorspronkelijke gegevens ter beschikking te stellen bleek dat ze tegen een muur liepen. De enige volledige reeks gegevens ontvingen zij van een studie die niet gepubliceerd was. Het betrof een studie van 1447 volwassenen en daaruit bleek dat Tamiflu niet beter werkte dan een placebo.

In feite is het zogenaamde bewijs dat de Farmaceutische onderneming vele miljarden opleverden gewoon door Roche in scène gezet. Leugens, in alledaags taalgebruik.

Voormalige werknemers van Adis International (een PR bedrijf voor de Farmaceutische Industrie) schokte de medische wereld door te onthullen dat ze werden ingehuurd om zogenaamde spook-studies te schrijven. Onderzoeksrapporten die niet waren voortgekomen uit grondig wetenschappelijk onderzoek maar die waren bedacht door de mensen van Roche. Het schrijven van deze verhalen stond onder de regie van de marketingafdeling van Roche. Het had en heeft niets met wetenschap te maken. Ook dit is niet anders dan ordinaire hebzucht.

Ondertussen zijn er miljarden dollars gespendeerd aan dit onwerkzame ‘medicijn’. Regeringen, overheidsinstanties en zelfs een internationale organisatie als de WHO hebben zich laten misleiden. Hun beslissingen om Tamiflu aan te bevelen als hét middel tegen de Mexicaanse griep was gebasseerd op studies die onafhankelijk leken maar in feite gefinancierd werden door het bedrijf dat de studies ook nog eens zelf liet schrijven.

Ik ben benieuwd of dit ook het acht uur journaal en de voorpagina’s van de kranten gaat halen. Of is het gezichtsverlies te groot en wordt het voor het grote publiek verzwegen?

Er is een wijs Bijbels gezegde: “Aan de vruchten herken je de boom”.


door 1 reactie

Mexicaanse griep vaccin: één of twee prikken?

Het Mexicaanse griep vaccinatie verhaal is nog niet ten einde, het kent nog een vervolg. Een vervolg overigens dat volstrekt voorspelbaar was. Er zijn groepen mensen die de eerste prik hebben gehad en nu twijfelen of ze de tweede prik alsnog moeten halen. Een terechte vraag. Immers de griep is op z’n retour en twee prikken geeft twee keer kans op ongewenste bijeffecten.

Maar ook hier zie je de strategie van de overheid markant naar voren komen. Er wordt gespeeld op het gemoed, er wordt wederom getracht de angst weer wat aan te wakkeren.

Ik moet bij de hele campagne denken aan het boek van Dan Gardner (The science and politics of fear), een geweldige analyse van hoe de mens risico’s beoordeelt. Van de vele beslissingen die je deze week hebt genomen over gezondheid, veiligheid en het algemeen welzijn, zul je waarschijnlijk denken dat de overgrote meerderheid rationeel en goed doordacht waren. Dat waren ze vrijwel zeker niet! Zoals Dan Gardner aantoont is de meeste van onze besluitvorming beheerst door emotie. Af en toe pakt dit goed voor ons uit, maar vaak ook niet. Gardner stimuleert ons om na te denken over hoe we ons leven leiden en zijn inzichten, mits breed toegepast, maken het moeilijker voor politici, de media en adverteerders om ons te misleiden. Vooralsnog is het boek niet in het Nederlands beschikbaar en het grote publiek zal de moeite niet willen nemen om zich erin te verdiepen. En daarom blijft Gardner voorlopig een ‘roepende in de woestijn’ en kunnen overheden en ‘machthebbers’ doorgaan met hun strategie van beïnvloeding. Ergens las ik dat de mens de overheid krijgt die hij verdiend. Het zal zo wel zijn.

De marketing van de massale vaccinatie tegen de Mexicaanse griep is een recent en uiterst actuele illustratie van waar Dan Gardner ons voor waarschuwt.



door 3 reacties

Zoetstoffen en kinderen

Volgens de Nederlandse VWA (Voedings en Waren Autoriteit) krijgen Nederlandse kinderen niet teveel zoetstoffen binnen. Interessante stelling. Heeft de VWA dat onderzocht en hoe hebben ze dat onderzocht? Of is ook hier weer sprake van het veelvuldig vertoonde ‘bevestigen van het eigen gelijk’. De argumentatie is dat de aanbevolen dagelijkse normen (AD) niet worden overschreden. Een bekend trucje.

Er is allesbehalve reden voor geruststellende woorden over het gebruik van kunstmatige zoetstoffen in onze Westerse cultuur. Integendeel. Het veelvuldig gebruikte Aspartaam behoort net zoals het MSG (=E 621) tot de neurologische excitotoxines. Stofjes die bewezen schadelijk zijn voor de hersenen. De Nederlandstalige website www.smaakversterkers.eu geeft een goed overzicht van de enorme bezwaren van het gebruik van deze excitotoxines. Het boek “Excitotoxins – the taste that kills” [Excitotoxines – de smaak die dood] van de Amerikaanse neuroloog Dr. R.L. Blaylock is een schokkend relaas van de enorm schadelijke effecten van deze kunstmatige toevoegingen in de voeding. Ex-ci-to-toxins = zijn toevoegingen aan de voeding en aan dranken die letterlijk neuronen (=hersencellen) stimuleren totdat ze dood gaan, en zo veroorzaken ze hersenbeschadiging in verschillende graden van ernst. Doordat deze effecten geleidelijk aan optreden kunnen ze eenvoudig worden ontkend en genegeerd. Het is een teken aan de wand dat een overheidsinstelling als het VWA de overtuigende wetenschappelijke informatie die Blaylock aandraagt, negeert.

In de praktijk komen we in toenemende mate patienten, waaronder veel kinderen, tegen die o.a. ziek geworden zijn door het gebruik van dit soort toevoegingen aan de voeding. Ook de enorme toename aan AD(H)D, PDD-NOS, Autisme etc. is voor een deel aan deze stoffen te wijten.


door Een reactie plaatsen

Overgewicht: wat verzwegen wordt.

Onderzoek naar Obesitas (=Overgewicht) wordt ook uitgevoerd op muizen. Muizen met overgewicht wel te verstaan. Heeft u in de vrije natuur ooit dieren gezien met overgewicht? Nee dus. Zelfs wanneer een muis een overvloed aan eten heeft zal hij zich niet zodanig vol eten keer op keer dat er overgewicht ontstaat. Voor de natuur geldt namelijk: ‘genoeg is genoeg’. Hoe komen de onderzoekers dan in vredesnaam aan muizen die te dik zijn? De oplossing is heel simpel maar ook verbijsterend. Om muizen te kweken die te dik zijn wordt het voer gemengd met de smaakversterker MSG (=Mono-natriumglutamaat = E 621). Deze smaakversterker heeft heel veel invloed op de hersenen, schadelijke invloed wel te verstaan. Eén van de korte termijn effecten van MSG is dat het ‘smaakt naar meer’. Het heeft invloed op het verzadigingsgevoel en mensen eten daardoor meer dan ze van nature zouden doen. O.a. de Fastfood restaurants maken dankbaar gebruik van deze stof. Maar zeker niet als enige, de voedingsindustrie gebruikt onvoorstelbaar grote hoeveelheden van deze voor de mens schadelijke stof. Niet verwonderlijk, want  je kunt smakeloos ‘voedsel’ aangenaam laten smaken door E621 toe te voegen. Er zijn veel aanwijzingen dat E621 ook een belangrijke rol speelt bij het huidige overgewicht bij mensen. Vele duizenden tonnen van dit spul zijn er al gemaakt en vinden probleemloos hun weg naar de mens.

Ik zal de komende tijd wat meer aandacht besteden aan de uiterst zorgwekkende gevolgen van het gebruik van deze smaakmaker. Kijkt u ondertussen maar eens op de verpakkingen van levensmiddelen die u in huis hebt en ontdek in hoeveel verpakte producten MSG (E621) is toegevoegd.

Wordt vervolgd.


door Een reactie plaatsen

Casuïstiek: eczeem baby door medicijngebruik moeder

Verhaal van een moeder:

Mijn zoon Swen, van 2½ jaar oud, had over zijn gehele lichaam ernstig eczeem. Na velen bezoeken aan de huisarts en steeds maar weer een andere hormoonzalf knapte hij maar niet op. Ook een doorverwijzing naar een dermatoloog leverde enkel nog meer hormoonzalfjes op en de woorden: ‘Leer er maar mee leven. Het zal nooit overgaan of u moet het geluk hebben dat hij erover heen zal groeien’. Maar in plaats van minder werd het steeds erger. Als ik hem uit zijn bedje haalde was zijn beddengoed bebloed door het schuren tegen de jeuk. Zijn huid was open en daarop moest ik de hormoonzalf smeren. Dat voelde voor mij niet goed.

Via, via kwam ik 6 maanden geleden in contact met Wim Gelderblom. ‘Baat het niet, schaad het ook niet’, dacht ik. Nu is Swen van de hormoonzalfjes af en eczeem vrij! Dat is toch geweldig en in 6 maanden tijd!

Opmerking van behandelaar:

Swen is een illustratief voorbeeld van wat de gevolgen kunnen zijn van blokkades, veroorzaakt door (in dit geval) regulier medicijngebruik van de moeder. De moeder had een verhoogde bloeddruk vanaf de 20e week van de zwangerschap, in de 35e week nam de bloeddruk tot verontrustende hoogte toe (onderdruk van 110). Er werd vervolgens Methyldopa ingezet, een voor dit soort situaties tijdens de zwangerschap toegestane bloeddrukverlagend medicijn. Hiermee is de moeder op advies van de arts doorgegaan tot zeker 3 à 4 weken na de bevalling. Swen heeft borstvoeding gehad gedurende 4 weken. Na het stoppen met de borstvoeding is het eczeem begonnen.

Moeder had tijdens de zwangerschap enorm last van spierkrampen en veel hoofdpijn.  In combinatie met de hoge bloeddruk duidt dit op een te hoge koperspiegel. Wanneer de moeder een te hoge koperspiegel heeft geldt dit als regel ook voor de baby na de geboorte. Om die reden is Swen o.a. behandeld met een homeopatische bereiding van koper (Cuprum metallicum) en een Isopathische bereiding van Methyldopa.

De reactie op de Methyldopa nosode bewees overduidelijk dat er inderdaad sprake was van een serieuze Methyldopa blokkade. Met behulp van de nosode is deze blokkade opgeruimd en naarmate dit vorderde verdwenen de klachten van Swen en kwam hij letterlijk en figuurlijk steeds beter in zijn vel te zitten.

Hoewel Methyldopa dus farmacologisch is goedgekeurd voor gebruik tijdens de zwangerschap dient u er alert op te zijn dat het mogelijke blokkades kan geven bij de baby. Wanneer deze blokkade niet heel specifiek wordt opgeruimd blijft dat een bron van storing in het organisme.


door Een reactie plaatsen

Casuïstiek: “… een ander kind.”

Verhaal van een moeder:

Medio mei 2008 kwamen wij in contact met CCG voor onze zoon.

Aan de buitenkant gezien een “gezonde” knul van 8 jaar maar van binnen ongelukkig. Sam kon moeilijk met zijn emoties omgaan. Werd boos……heel erg boos en bleef in zijn emoties hangen. In onze ogen misschien kleine tegenslagen, tegenspraak, als het niet ging zoals hij het in zijn hoofd had etc. maar dit waren voor Sam aanleidingen voor een woede-aanval. Na een woede-aanval werd Sam zich bewust van zijn gedrag en ging zijn woede over in verdriet. Verdrietig omdat hij zijn emoties niet in bedwang kon houden. Zijn gedrag had invloed op zijn hele omgeving. Thuis draaide het alleen om Sam. Op school waren de leerkrachten hoofdzakelijk zijn sociale gedrag aan het corrigeren. Als moeder had ik sterk het gevoel dat zijn gedrag geen onwil was, maar dat er meer aan de hand was. Op 2,5 jarige leeftijd heeft Sam Meningokokken sepsis gehad. Heeft dat misschien invloed gehad op zijn gedrag? Allerlei vragen, twijfels waar je geen antwoord op kunt krijgen. Na het lezen van een persbericht over neurofeedback zijn wij in contact gekomen met CCG.

Voor ons was het een gevoel van thuiskomen. Wij werden begrepen en serieus genomen. Tijdens het kennismakingsgesprek gaf Wim Gelderblom aan dat wanneer wij zouden kiezen voor Neurofeedback in combinatie met vitaminenpreparaten en homeopatische medicatie, wij met 3 maanden een ander kind in huis zouden hebben. Die uitdaging zijn wij met z’n allen aangegaan. Al heel snel zagen wij positieve resultaten. Sam gaf aan dat hij lekkerder in zijn vel zat en dat hij niet meer zo vaak die steen op zijn buik voelde (zo noemde hij dat als hij een woedeaanval kreeg). Het neurofeedback programma is vrij intensief, maar omdat wij zo snel resultaat zagen bij Sam hebben we doorgezet. Twee maal in de week ging Sam, met veel plezier, naar de neurofeedbacksessie. Hij voelde zich helemaal daar op zijn gemak.

Wim heeft gelijk gekregen. Met 3 maanden hadden we inderdaad een ander kind in huis. Een gezonde knul van 8 jaar, die je met de dag gelukkiger zag worden. Dat was ons doel.