Verhaal van een patiënt:
Al maanden liep ik rond met keelklachten en heb daar 2 x een antibiotica kuur voor gekregen wat op dat moment wel even effect had. Maar in mei 2009 werden de klachten erger en kreeg ik tot mijn schrik ook last van gezwollen klieren in de hals. Weer naar de huisarts en deze stuurde mij direct door naar het ziekenhuis.
Tijdens dat eerste bezoek werd er in mijn keel gekeken en werd er verteld dat ik keelkanker had met waarschijnlijk uitzaaiing naar de hals. De wereld zakte onder mijn voeten weg. Ik werd daarop doorgestuurd naar het Erasmusziekenhuis in Rotterdam waar ik vele onderzoeken onderging, en een week later kwam de uiteindelijke uitslag: strottenhoofdkanker met uitzaaiing naar de halsklieren.
Daarna moest er overlegd worden welke behandeling er voor mij het beste zou zijn, er moest groot overleg komen, alleen bestralen of bestralen gecombineerd met chemotherapie. De uiteindelijke conclusie was bestralen, maar voor het zover was moest ik toch nog door een scan, het was inmiddels een week of 6 later. En daar zagen ze dat er ook aan de andere kant van de hals uitzaaiingen waren. Uiteindelijk kreeg ik van de radioloog het definitieve behandelingstraject te horen, ik moest breed bestraald worden, dat hield in dat allebei de kanten van de hals en het strottenhoofd bestraald zouden gaan worden, dit zou met 35 bestralingen gebeuren. Er moest een masker aangemeten worden waarmee ik op de bestralingstafel kon worden vast gemaakt. Er werd ook verteld wat de gevolgen van die bestralingen zouden zijn, en die waren niet mis te verstaan.
Ik zou verbrandingsverschijnselen krijgen op de plaatsen waar bestraald zou worden, geen speeksel meer hebben en dat zou hoogstwaarschijnlijk ook nooit meer terugkomen. Geen stem meer, ernstige slikklachten zo erg dat mijn vrouw er rekening mee moest houden dat zij zorgverlof op moest gaan nemen op haar werk. Ik zou zeker een sonde moeten omdat ik niet meer kon slikken. Gepaard met ernstige vermoeidheid. Er werd ook verteld dat dit met zekerheid zou gaan gebeuren en dat wij een zeer zware tijd in zouden gaan.
Daar sta je dan overgeleverd aan een genezingswijze die je misschien wel geneest maar waarvan je weet dat het ook heel veel kapot gaat maken in je lichaam.
En toen hebben wij contact opgenomen met Wim, waar wij in het verleden ook wel kwamen met de kinderen, en goede resultaten bij geboekt hadden. Maar ja dit was wel iets heel anders. Maar Wim was er van overtuigd dat hij de periode van bestralen op een goede manier kon ondersteunen. En heeft voor ons met spoed een afspraak ingepland. Wij hebben een consult gehad en gingen naar huis met veel vitamine’s en homeopatische korrels om het proces te ondersteunen. Al na een paar weken merkte ik dat wat mij voorspeld was over de gevolgen van de bestralingen nog steeds niet was begonnen. En dat ik er in verhouding met de andere patiënten eigenlijk wel heel goed doorkwam, soms leek het erop dat ik toch wat keelpijn e.d kreeg maar raar maar waar de volgende dag was het dan weer weg. Twee weken voor de laatste bestraling zou het op zijn ergst moeten zijn maar ook dat was niet het geval, in ieder geval niet op de manier die ons verteld was, ja ik raakte mijn smaak kwijt en mijn huid verbrande behoorlijk maar het viel nog steeds mee. Mijn speeksel ben ik nooit helemaal kwijtgeraakt.
En toen kwam de volgende klap een week voor de laatste bestraling heeft de radioloog in mijn keel gekeken en volgens hem was het niet helemaal weg! Maar die week erop zou hij een K&O arts erbij halen om mee te kijken, en dat gebeurde ook en deze zag niets. Maar dat was geen echte troost want er werd mij te verstaan gegeven dat de radioloog professor was en al 20 jaar dit werk deed en hij wist het zeker. Er was maar 1 manier om er achter te komen en dat was een biopt laten doen. Het erge was, ik moest nog een week bestraald worden en de bestralingen werken nog 2 weken door en dan word je dit al verteld. Ik ben toen nog naar een andere K&O arts gegaan en ook die zag niets meer maar ook hij had veel vertrouwen in de radioloog doordat hij al zo lang ervaring had. Wel was het zo dat mijn hals nog steeds niet helemaal glad was, dat voelde ik zelf ook.
Weer contact met Wim gehad en gevraagd of hij niet iets wist wat de laatste power kon geven om te genezen. Dit ook omdat de optie die over bleef als het niet weg zou zijn een operatie zou zijn waarbij mijn strottenhoofd verwijderd zou worden en ik dat op dat moment absoluut niet zag zitten. Wim heeft andere vitamine’s e.d. toegestuurd wat al de bedoeling was voor als de bestralingen achter de rug waren, en ik heb de biopt een paar weken verschoven. Volgens Wim was het ook van heel groot belang om het lichaam goed te reinigen, daarvoor had ik al Fulvinzuur gekregen dit moest ik verdund over de dag verdeeld drinken. Dit omdat het afval van de bestralingen zo snel mogelijk het lichaam weer uit moesten, omdat het een te grote belasting vormde.
Binnen een paar dagen knapte ik enorm op, ik kreeg een energie en voelde me zo goed, zo had ik mij in een jaar niet gevoeld. En dat terwijl ik op dat moment doodziek moest zijn volgens de voorspellingen.
En ja toen kwam de onvermijdelijke dag van de biopt, vrijdag 20 november om kwart over 8 in de morgen werd ik geholpen, er zou een kijkoperatie plaatsvinden met een biopt. Toen ik mijn ogen open deed stond de arts voor mij en stak zijn duim omhoog en vertelde dat hij geen kanker had gevonden, dus ook geen biopt had gedaan omdat er niets meer zat. Hij heeft tussen de operatie’s mijn vrouw opgezocht om ook haar dit te vertellen omdat hij niet zeker wist of ik het begrepen had daar ik aan het bijkomen was. De arts was er zelf ook heel blij mee.
Ook de hals is inmiddels glad, de tumor die toch vrij lang voelbaar was is ook weg. Natuurlijk ben ik er nog niet, in januari volgen er nog onderzoeken en dat zal voorlopig wel zo blijven. Maar dit zie ik als een absoluut geschenk waar ik niet meer op had durven hopen. Al de mensen om mij heen zijn er ook van overtuigd dat ik er zonder de behandeling van Wim er niet zo doorheen had gerold.
Ik schrijf dit omdat ik hoop dat ik er andere kankerpatiënten die dit lezen kan laten zien dat je ontzettend goede ondersteuning kan hebben met goede natuurlijke middelen bij bestralingen en chemo’s die zoveel kapot maken dat je er in sommige gevallen levenslang last van kan houden.
FW Andriessen
februari 27, 2010 om 7:43 pm
geef min het adres van Wim, voor fulvine zuur
maart 17, 2010 om 7:02 am
U kunt contact opnemen via info@ccgonline.eu
Mvg.
Wim
juni 24, 2010 om 8:33 pm
Hallo Wim,
Mijn vader Alfons (74j) ondergaat momenteel dezelfde soort bestraling aan zijn strottenhoofd en moet dit nog 3 weken volhouden. Hij krijgt geen echte chemo, maar een antistoffenpreparaat, en de kanker is primair .Aangezien zijn gezondheid sowieso zwak is (40% longcapaciteit) denk ik dat alle middelen die de bijwerkingen kunnen beperken, mooi meegenomen zijn. Graag uw reactie hierontrent en eventueel te volgen pistes ? Bedankt & grtn, Danny Nelis , Zoersel, Belgie.
augustus 11, 2010 om 6:42 am
Beste Danny,
Door omstandigheden zie ik nu pas je reactie. Het begeleiden van mensen die een reguliere kankertherapie ondergaan is maatwerk en zal zorgvuldig per geval bekeken moeten worden. Desgewenst kun je contact opnemen voor overleg (wim@ccgonline.eu).
Mvg. Wim
maart 1, 2010 om 3:23 pm
Geachte heer Andriessen,
Heb je nog andere middelen gehad als fulvinezuur? b.v. iets homeopatisch?
Gr Herman