Just another WordPress.com weblog


Een reactie plaatsen

“Onbetwistbare feiten”

In de discussie tussen voor en tegenstanders van het huidige vaccinatie beleid wordt doorgaans geput uit verschillende referentiekaders. Wat zijn nu eigenlijk ‘onbetwistbare feiten’?

Om e.e.a. in een wat ander licht te plaatsen wil ik u attenderen op één van de beste boeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen: “De Zwarte Zwaan – de impact van het hoogst onwaarschijnlijke” geschreven door Nassim Nicholas Taleb, filosoof, essayist en hoogleer onzekerheidskunde aan de Universiteit van Massachusetts. Ja, u leest het goed, hoogleraar “Onzekerheidskunde”.

ISBN9789057122675, Uitgeverij Nieuwezijds.

Ik wil een klein stukje citeren uit zijn Inleiding:

“Voor de ontdekking van Australië waren de mensen in de Oude Wereld er van overtuigd dat alle zwanen wit waren. In hun ogen was dit een onbetwistbaar feit aangezien het geheel bevestigd werd door empirische bewijzen. De waarneming van de eerste zwarte zwaan was voor ornithologen (en anderen met grote belangstelling voor de kleur van vogels) wellicht een interessante verrassing, maar daarin ligt niet het belang van dit verhaal. Het illustreert hoe beperkt en fragiel onze op observaties en ervaring gestoelde kennis is. Een algemeen aanvaarde bewering op basis van duizenden jaren van bevestigende waarnemingen van miljoenen witte zwanen kan namelijk door één enkele waarneming ontkracht worden. Het enige wat daarvoor nodig is, is één enkele (en, zo is mij verteld, vrij lelijke) zwarte vogel.”

Dit boek is een absolute aanrader. Ik wil deze blog afsluiten met een citaat uit het slot van de Inleiding. Misschien prikkelt het u om in de december maand dit boek op uw verlanglijstje te zetten. Misschien kiest u er liever voor te blijven denken dat zwarte zwanen niet bestaan, in dat geval raad ik u aan het boek dicht te laten.

“Samengevat: in dit (persoonlijke) essay steek ik mijn nek uit door, tegen veel van onze denkgewoonten in, te beweren dat onze wereld wordt gedomineerd door het extreme, het onbekende en het zeer onwaarschijnlijke  (onwaarschijnlijk volgens onze huidige kennis), en dat we elkaar ondertussen loze praat verkopen door ons te fixeren op wat bekend is en vaak niet of wel gebeurt. Verder doe ik de boudere (en irritantere) bewering dat de toekomst in toenemende mate minder voorspelbaar zal zijn, ondanks onze vooruitgang en de groei in kennis, of misschien wel vanwege deze vooruitgang en groei, en dat de menselijke natuur en de ‘sociale’ wetenschappen lijken samen te spannen om dit idee voor ons verborgen te houden.”


6 reacties

Casuïstiek: vaccinatieschade

Verslag van een moeder:

Zomaar vaccineren? Denk effe na!!

Ruim 8 jaar geleden ben ik, als onervaren moeder, met mijn oudste dochter het vaccinatie programma begonnen zoals voorgeschoteld via het RIVM. Eigenlijk, heel naïef, dacht ik er goed aan te doen door haar alle benodigde vaccinaties op tijd en volgens het boekje te laten geven. Onze dochter was als baby gezond geboren en haar ontwikkeling verliep voorspoedig.

Maar toen Daphne 8 maanden was, zag ik dat ze licht schokkende beweginkjes maakte. Haar ogen rolden weg en haar armpjes bewogen heen en weer. Toen ze eenmaal goed kon zitten viel ze, tijdens een aanval, met haar hoofdje voorover op de grond. Via het consultatiebureau, huisarts en kinderarts zijn we uiteindelijk terecht gekomen bij de kinderneuroloog in het VU van Amsterdam.

De uitslagen van de eerste  EEG’s gaven aan dat het om epileptische aanvallen ging. In haar hersenen  vertoonden zich epileptische activiteiten. Al snel werd er door de kinderneuroloog diazepam voorgeschreven. Een middel wat op Daphne een apathische uitwerking had. Ze ondernam geen enkel activiteit meer en werd erg suf. Haar ontwikkeling stond stil. Er kwam geen verbetering en de aanvallen werden steeds heftiger.

Ondertussen werden wij benaderd door Wim Gelderblom, klassiek homeopaat. Hij startte een behandeling waarbij de eerder verkregen vaccinaties werden ontstoord. Met name op de ontstoring van de K-vaccinatie (kinkhoest) reageerde Daphne positief middels koorts. Echter de aanvallen hielden aan. Onder intensieve begeleiding van Wim zijn wij gestart met een ander homeopathisch medicijn. Een aantal weken later kreeg Daphne ineens hele hoge koorts en de aanvallen volgden elkaar op. Een dag lang heb ik met haar op schoot gezeten. Onzeker en bang. ’s Avonds kreeg ze zwarte ontlasting en de koorts verdween. Vanaf dat moment zijn de epileptische aanvallen tot op de dag van vandaag weggebleven.

Het is nu acht jaar later. Omdat haar ontwikkeling gedurende een half jaar heeft stilgestaaan, heeft deze gebeurtenis wel een stempel gedrukt op haar gehele welzijn. Nu zoveel jaar later kunnen we vaststellen dat haar ontwikkeling het niveau heeft bereikt adequaat voor haar leeftijd. Het gaat nu erg goed met haar.

De vaccinatie voor de kinkhoest is nooit meer gegeven. De overige vaccinaties worden niet meer tegelijkertijd gegeven (zogenoemde cocktails). Bovendien worden de benodigde vaccinaties homeopatisch voorbereid middels een profylaxe (korreltjes onder de tong). Het lichaam en het afweersysteem wordt voorbereid op de vaccinatie en hierdoor zijn de bijwerkingen nihil.

Voor onze jongste dochter (bijna 2 jaar) stonden wij opnieuw voor de keuze voor het wel of niet vaccineren tegen de Mexicaanse griep. Persoonlijk vind ik de door de overheid gegeven informatie erg summier, de samenstelling van het vaccin verontrustend en daardoor de risico’s voor het kind te groot. In overleg met Wim zijn wij een alternatieve behandeling gestart wat preventief werkt en bescherming biedt tegen de Mexicaanse griep. Al onze 4 kinderen zijn nu gestart met deze behandeling.

Op dag 2 van de profylaxe kreeg Daphne ineens hele hoge koorts, +40 graden.  Ook de volgende dag bleef de hoge koorts aanhouden, haar hals was gezwollen en klaagde ze over pijn in haar keel. We hebben direct contact opgenomen met Wim. Volgens Wim kon dat niet komen van de profylaxe, er zou mogelijk sprake kunnen zijn van griep. Hij adviseerde ons om haar elke twee uur te laten stomen met fulvinezuur en een paar druppels eucalyptus. We hebben dit middel direct bij hem opgehaald en haar laten stomen. De volgende ochtend, nauwelijks 12 uur later, was de koorts gezakt en was de pijn in haar keel verdwenen. Gedurende twee dagen hebben we Daphne nog laten stomen. Na drie dagen is de koorts weggebleven en voelde ze zich weer helemaal beter.

Met mijn verhaal heb ik willen neerzetten dat er méér is dan zomaar vaccineren. Met de juiste middelen en goede alternatieven kan onder intensieve, deskundige begeleiding, het juiste doel worden bereikt: De gezondheid van je kind!!

Dus…..zomaar vaccineren? Denke effe na!!

Sonja Gelderblom-van de Ven