De natuur doet niet aan verspilling en dat betekent dat ons lichaam niet is uitgerust met ‘onderdelen’ als die geen nadrukkelijke functie hebben. Zo ook de amandelen (tonsillen), waarvan we er drie hebben: twee keelamandelen en 1 neusamandel, tesamen de ‘Ring van Waldeyer’ genoemd. Niet voor niets hebben we deze lymfe (beklangrijk onderdeel van het immuunsysteem) structuren daar waar alles het lichaam binnenkomt. Beschouw ze maar als vooruitgeschoven posten van het immuunsysteem. Het zijn als het ware verkenners die in het voorland signaleren als er bedreigende factoren (lees: schinnels, bacteriën en virussen) het lichaam dreigen binnen te komen. Hierdoor kan het defensiesysteem (Immuunsysteem in de darmen) zich voorbereiden om adequaat te reageren.

Wetenschappers onderscheiden tegenwoordig een samenhangend huid-slijmvlies-immuun systeem, ook wel het (CMIS) genoemd. Dit moet als één samenhangend systeem worden gezien. Klachten op de ene plek in dat systeem kunnen een compensatie zijn van een probleem elders in dat systeem. De totale conditie van het CMIS wordt hoofdzakelijk geprogrammeerd vanuit de darmen. Veelal betekent het dat klachten, waar dan ook in het CMIS ( denk aan: KNO klachten, huid klachten, hardnekkige urineweg problemen, luchtwegproblemen en uiteraard verteringsklachten) geheel of ten delen zijn terug te voeren op een onderliggend darmprobleem. Wanneer het Immuunsysteem op darmnivo in een verminderd goede conditie is, kan een overactieviteit van het lymfatische weefsel in de neus-keel holte (de amandelen) als een logische reactie daarop worden beschouwd. Dat die overactiviteit van de amandelen op zich ook weer tot complicaties kan leiden moge duidelijk zijn. Maar de amandelen zijn niet het eerste en zelfs niet het belangrijkste probleem wanneer ze opgezet of chronisch ontstoken zijn. Het weghalen van opgezette of geïnfecteerde amandelen, wat vroeger bijna aan de lopende band gebeurde en tegenwoordig gelukkig met meer terughoudendheid wordt toegepast, is in feite niets anders als oppervlakkige symptoomonderdrukking en een wezenlijke verminking van het complexe afweersysteem. Dat kinderen door zo’n ingreep desondanks op lijken te knappen is logisch, omdat de complicaties niet meer kunnen optreden. Amputeer een pijnlijk been en het been zal geen pijn meer geven. Maar een oorzakelijke oplossing is het niet, dat moge duidelijk zijn.

Daarom moeten klachten altijd benaderd en behandeld worden binnen de totale context. Bedenkt u zich daarom voordat u zich al te gemakkelijk laat overhalen om de amandelen van uw kleine kinderen te laten verwijderen. Ook amandelen hebben we bepaald niet voor niets.