Just another WordPress.com weblog


Een reactie plaatsen

“Computervirussen” in het kind

We leven in een tijd waarin we in sterk toenemende mate bloot worden gesteld aan een onafzienbare stroom van onnatuurlijke prikkels en stoffen. We realiseren het ons doorgaans onvoldoende, maar sinds de 2e Wereldoorlog zijn er een enorme hoeveelheid nieuwe stoffen gemaakt. Stoffen die van nature niet bestaan. Stoffen die via allerlei industriële processen en allerlei kanalen uiteindelijk bij de mens en niet zelden ook ín de mens terecht komen. U dient hierbij te denken aan o.a. de volgende groepen stoffen:
•    Kunstmatige toevoegingen (conserveer-, smaak-, kleur- en geurstoffen) in onze voeding.
•    Reguliere medicijnen, ook veel zogenaamde zelfzorgmedicijnen die gewoon bij de drogist te koop zijn.
•    Allerlei stoffen die worden toegepast in en om huis (vinyl, vloerbedekking, verf, kunststoffen, etc).
•    Verpakkingsmaterialen (berucht zijn bijvoorbeeld de plastic-weekmakers. Het gebruik van plastics in de voedingsmiddelenindustrie neemt hand over hand toe).
•    Synthetische kleding.
•    Gewasbeschermingsmiddelen.
•    Stoffen die worden gebruikt om de cosmetische eigenschappen van voedingswaren te verbeteren (verfstoffen voor sinaasappels bv. etc.)

En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Inmiddels is o.a. door het baanbrekend werk van Dr. Tinus Smits aangetoond dat heel veel stoornissen en aandoeningen bij kinderen mede veroorzaakt worden (soms zelfs hoofdzakelijk veroorzaakt worden) door contact met deze stoffen. Dit begint al tijdens de zwangerschap en neemt toe zodra het kind geboren is. Om een veel voorkomende voorbeeld te noemen: de meeste mensen gebruiken deodorant, vrouwen ook tijdens de zwangerschap. Meestal bevat deodorant aluminiumverbindingen. Dit blijft niet alleen maar op de huid zitten, het wordt door de huid opgenomen en kan zo in het organisme van de vrouw en ook bij het ongeboren leven terecht komen.

De gevolgen van deze onnatuurlijke invloeden kunnen zijn dat er blokkades in het kind ontstaan. Blokkades die zowel kunnen bestaan uit restanten van de synthetische stoffen of uit verstoringen in de ‘informatieprocessen’ in het organisme. Dit laatste kunt u vergelijken met een computervirus. Een computervirus is een ‘stukje’ foute informatie die de aansturing (lees: software) van de computer verstoort waardoor de computer niet meer goed kan functioneren. Terwijl de hardware op dat moment niet is veranderd. Dit probleem komt ook bij mensen in toenemende mate voor. De vaccinaties zijn daarom berucht. Vaccinaties kunnen zo’n informatieblokkade veroorzaken waardoor er een verstoring ontstaat in de functie van het organisme. Hoe meer blokkades er zijn hoe ernstiger doorgaans de verstoring van het ‘systeem’ (lees: uw kind).
Op dit moment is er maar één manier om deze blokkades aan te tonen en op te ruimen: isopathie. Isopathie betekent dat wanneer er een vermoeden van een blokkade bestaat de veroorzaker daarvan (bv. het vaccin) in homeopatische vorm (nosode genoemd) wordt toegediend in wekelijks stijgende potentie, gedurende 4 weken. Wanneer een kind op deze kuur geen enkele reactie vertoont is er zeer waarschijnlijk geen blokkade die door deze stof is ontstaan. Wanneer er wel een duidelijke reactie is betekent dit dat de blokkade er echt zit (=diagnose), door de herhaling van de nosode wordt deze blokkade weggewerkt (=behandeling). Het computervirus wordt als het ware geëlimineerd.

U kunt hierover meer lezen op de website van Dr. Tinus Smits.


Een reactie plaatsen

Opgezette amandelen

De natuur doet niet aan verspilling en dat betekent dat ons lichaam niet is uitgerust met ‘onderdelen’ als die geen nadrukkelijke functie hebben. Zo ook de amandelen (tonsillen), waarvan we er drie hebben: twee keelamandelen en 1 neusamandel, tesamen de ‘Ring van Waldeyer’ genoemd. Niet voor niets hebben we deze lymfe (beklangrijk onderdeel van het immuunsysteem) structuren daar waar alles het lichaam binnenkomt. Beschouw ze maar als vooruitgeschoven posten van het immuunsysteem. Het zijn als het ware verkenners die in het voorland signaleren als er bedreigende factoren (lees: schinnels, bacteriën en virussen) het lichaam dreigen binnen te komen. Hierdoor kan het defensiesysteem (Immuunsysteem in de darmen) zich voorbereiden om adequaat te reageren.

Wetenschappers onderscheiden tegenwoordig een samenhangend huid-slijmvlies-immuun systeem, ook wel het (CMIS) genoemd. Dit moet als één samenhangend systeem worden gezien. Klachten op de ene plek in dat systeem kunnen een compensatie zijn van een probleem elders in dat systeem. De totale conditie van het CMIS wordt hoofdzakelijk geprogrammeerd vanuit de darmen. Veelal betekent het dat klachten, waar dan ook in het CMIS ( denk aan: KNO klachten, huid klachten, hardnekkige urineweg problemen, luchtwegproblemen en uiteraard verteringsklachten) geheel of ten delen zijn terug te voeren op een onderliggend darmprobleem. Wanneer het Immuunsysteem op darmnivo in een verminderd goede conditie is, kan een overactieviteit van het lymfatische weefsel in de neus-keel holte (de amandelen) als een logische reactie daarop worden beschouwd. Dat die overactiviteit van de amandelen op zich ook weer tot complicaties kan leiden moge duidelijk zijn. Maar de amandelen zijn niet het eerste en zelfs niet het belangrijkste probleem wanneer ze opgezet of chronisch ontstoken zijn. Het weghalen van opgezette of geïnfecteerde amandelen, wat vroeger bijna aan de lopende band gebeurde en tegenwoordig gelukkig met meer terughoudendheid wordt toegepast, is in feite niets anders als oppervlakkige symptoomonderdrukking en een wezenlijke verminking van het complexe afweersysteem. Dat kinderen door zo’n ingreep desondanks op lijken te knappen is logisch, omdat de complicaties niet meer kunnen optreden. Amputeer een pijnlijk been en het been zal geen pijn meer geven. Maar een oorzakelijke oplossing is het niet, dat moge duidelijk zijn.

Daarom moeten klachten altijd benaderd en behandeld worden binnen de totale context. Bedenkt u zich daarom voordat u zich al te gemakkelijk laat overhalen om de amandelen van uw kleine kinderen te laten verwijderen. Ook amandelen hebben we bepaald niet voor niets.


2 reacties

‘Verkwikkende’ zoetstof ziekmakend!

Het al eerder onder uw aandacht gebrachte tijdschrift Medisch Dossier komt deze maand met een geruchtmakend en schokkend artikel over het gegeven dat een veelvuldig gebruikte zoetstof HFCS (glucose-fructosestroop, High Fructose Corn Syrup), ook wel maisstroop met een hoog fructose gehalte genoemd een belangrijke bron van kwik is. Daarmee is het wellicht nog riskanter om er gebruik van te maken dan het eten van vis uit onze sterk vervuilde zeeën en oceanen.

Schokkend, als we bedenken hoe schadelijk kwik is voor de gezondheid van de mens én hoe wijdverbreid het gebruik van deze zoetstof is door de voedingsmiddelen industrie. U bent gewaarschuwd!

Neem zelf kennis van wat het blad erover schrijft.


136 reacties

Blaasontsteking bij vrouwen

Chronische blaasontsteking bij vrouwen (recidiverende cystitis) is een veel voorkomende en hardnekkige klacht. Veelal krijgen vrouwen deze lastige en vaak pijnlijke aandoening maar moeilijk onder controle ondanks alle antibiotica die ervoor wordt gegeven. Er zijn zelfs vrouwen die er incontinentieklachten door ontwikkelen of omgekeerd, vrouwen die moeten gaan katheteriseren om de blaas goed te kunnen legen. Veel vrouwen nemen de toevlucht tot het gebruik van extra vitamine C en cranberry, omdat ze gehoord of gelezen hebben dat deze zelfmedicatie middelen tegen blaasontsteking zouden helpen.

Het probleem is dat in 90% van de gevallen dit soort blaasontstekingen worden veroorzaakt door een bacterie die E-coli wordt genoemd. Deze bacteriestam komt van nature voor in onze darmen, daar geeft hij geen problemen, maar in de urinewegen des te meer. Deze bacterie is resistent tegen de meeste antibiotica’s en verdraagt ook een zuur milieu (vitamine C gebruik) uitstekend omdat ook in de darm doorgaans een zuur milieu heerst. Dat maakt dat deze bacteriële infectie met genoemde middelen nooit uit te roeien is en zo wordt het probleem chronisch.

Eigenlijk is er maar één oplossing: D-Mannose. D-Mannose is een suiker (afkomstig uit hout) die niet door het lichaam gebruikt wordt. Met andere woorden, de suiker wordt in de darmen gewoon opgenomen en vervolgens direct via nieren en blaas uitgescheiden. D-Mannose blijkt zo’n grote aantrekkingskracht op de E-coli bacterie te hebben dat hij de wand van de urinewegen graag verruild door zich aan de D-Mannose te hechten. Vervolgens wordt de D-Mannose samen met de E-coli uitgeplast en wassen de urinewegen letterlijk schoon van deze akelige bacterie. Zeer effectief en het kan zowel in chronische gevallen (onderhoudsdosering) als ook in acute gevallen (bij een optredende blaasontsteking) gebruikt worden. Als daarnaast de weerstand van de slijmvliezen in algemene zin verhoogt wordt door het gebruik van probiotica dan is de kans van slagen nog groter. Als u vragen hebt, dan horen we het graag.