The Journal of Nutrition maakt melding van een interessante studie inzake het terugdringen van het risico van Metabool Syndroom. Onder Metabool Syndroom, vroeger wel aangeduid als Syndroom X, worden overgewicht, diabetes type II, verhoogde cholesterol en hart- en vaatziekten verstaan. Al deze ziekten hebben een verstoring van de Glucose-Insuline als gemeenschappelijke noemer.
De studie toont aan dat een verhoogde inname van carotenoïdenen met name Lycopeen, het risico op het ontwikkelen van Metabool Syndroom met ongeveer 50% kan reduceren. Belangrijk nieuws in een tijd waarin het Metabool Syndroom hand over hand terrein wint. Naar verwachting zullen 15% van de volwassenen in Europa met het Metabool Syndroom te maken krijgen. In de US ligt dat percentage zelfs al op 32%. Overgewicht wordt als één van de belangrijke risicofactoren voor Metabool Syndroom gezien.
De onderzoekers schreven:
“Tot slot, een hogere totaal inname van carotenoïden, vooral die van bèta-caroteen en lycopeen, werden geassocieerd met een lager voorkomen van het metabool syndroom en met een lagere aantal vetcellen en triglyceriden concentraties in het bloed bij mannen van middelbare leeftijd en oudere mannen.”
De bovengenoemde Vereniging die in den lande algemene bekendheid geniet vanwege de niet aflatende kruistocht tegen alles wat niet-regulier is in de geneeskunde, heeft voor de tweede maal nul op request gekregen. Lees hierover meer op de uitstekende website van het IOCOB.
Het is goed nieuws dat deze vereniging nu eindelijk eens op z’n nummer wordt gezet. Het is goed dat we kritisch zijn en dat moet ook, maar dan naar beide zijden. Die genuanceerdheid ontbreekt volledig bij genoemde vereniging. Met een fundamentalistisch aandoend fanatisme bestrijd ze alle niet-reguliere geneeskunde met een inzet die zelfs Don Quichote zou doen verbleken.
Een recent gepubliceerde studie in Acta Paediatrica toont aan dat een combinatie van bovengenoemde nutriënten astma bij kinderen kan verbeteren. Er trad o.a. een verbetering van de longfunctie op en er was een afname van ontstekingsfactoren in de longen. Het betrof een zogenaamde dubbelblind placebo gecontroleerde studie, wat betekent dat de studie was opgezet volgens de strenge criteria die daarvoor in de wetenschap momenteel gangbaar zijn.
Gezien het uiterst gunstige effect dat Omega-3 vetzuren hebben op de structuur van lichaamscellen (celwand) en de conditie van huid en slijmvliezen hoeft de uitkomst ons allerminst te verbazen. Verder heeft Omega-3 evenals zink een ontstekingswerend effect. Zink is (zie weblog over zink) onontbeerlijk voor een goede functie van het immuunsysteem en de conditie van huid en slijmvliezen. Vitamine C is een belangrijke antioxidant. Antioxidanten zijn stoffen die de schadelijke werking van vrije radicalen tegen gaan.
De behoefte aan vitamine C is tegenwoordig aanzienlijk hoger dan vroeger, gezien de grote hoeveelheid schadelijke prikkels die het lichaam krijgt te verwerken in deze moderne tijd. Tegenwoordig dienen zelfs gezonden personen al te streven naar een gemiddelde inname aan vitamine C van 30 mg/kg lichaamsgewicht/dag. Een kind van 25 kg heeft derhalve al een behoefte aan 750 mg vitamine C. Bij gezondheidsproblemen stijgft die behoefte al naar minimaal 50 mg/kg lichaamsgewicht/dag, in dit voorbeeld 1250 mg/dag. Ook de behoefte aan zink is een veelvoud van wat het was o.a. door de onnatuurlijk hoge suikerconsumptie waar de gemiddelde Nederlander, vaak onbewust, aan bloot staat.
Al decennia lang wordt ons op het hart gedrukt dat we vooral niet teveel zout moeten gebruiken want dit zou slecht zijn voor hart- en bloedvaten. Het zou bloeddrukverhogend werken en dat is een bekende risicofactor voor hart- en vaatziekten. Het is effectief gebleken in die zin dat mensen gemiddeld gesproken minder zout zijn gaan consumeren. Toch zijn de ‘deskundigen’ van mening dat we nog steeds te veel zout eten en is er een actief regeringsbeleid gericht op het terugdringen van de zoutconsumptie in Nederland.
Hoe terecht is nu deze zorg omtrent de zoutconsumptie? Misschien is het vooraf goed om duidelijkheid te hebben waar we het over hebben als we spreken over ‘zout’. Of is zout altijd zout? Nee, in het geheel niet. Wanneer we in dit verband over zout spreken gaat het altijd over keukenzout. Keukenzout is geraffineerd (=gezuiverd) zout waardoor het vrijwel alleen nog bestaat uit Natriumchloride (NaCl), en in geval van JOZO zout is dat aangevuld met Jodium. Zuivere natriumchloride komt in de vrije natuur niet voor. Alle zout komt oorspronkelijk uit de zee, ook als het zoutlagen betreft die ondergronds worden gevonden (zoals in Winschoten). Zeezout in z’n oorspronkelijke vorm bestaat uit een grote variatie aan mineralen (tot wel 80 verschillende soorten). Deze mineralen worden door de zoutindustrie als ‘onzuiverheden’ met behulp van chemicaliën verwijderd. Daardoor ontstaat geraffineerd zout dat we keukenzout noemen.
In feite gebruiken de meeste mensen te weinig zout, alleen áls ze zout eten gebruiken ze de verkeerde vorm: keukenzout. Mineralen zijn voor het gezond functioneren van het lichaam bijzonder belangrijk. Het opmerkelijke is dat hoogwaardig zeezout (ongeraffineerd), dat uit een breed spectrum aan mineralen bestaat, in veel opzichten een volstrekt tegengesteld effect heeft op het lichaam in vergelijking met geraffineerd zout (keukenzout). Zo geeft keukenzout dat het lichaam meer vocht vasthoudt en de bloeddruk verhoogt, bij mensen met een normale nierfunctie zorgt ongeraffineerd keukenzout voor het omgekeerde, het geeft herstel van een natuurlijke vochtbalans en bloeddruk daling.
De zuurgraad van een vloeistof wordt wel uitgedrukt als de pH. U kent vast wel de opmerking op zeepproducten ‘pH neutraal’. Dan is de pH van het product 7, het is niet zuur en niet basisch. De totale lichaams pH is van heel veel; belang voor de gezondheid. Een verzuring van het lichaam is altijd een teken van ontsporing van de gezondheid. Verzuring van het bloed is zelfs maar binnen zeer geringe marges mogelijk, anders ontstaat een levensbedrijgende situatie. De mineralen in onze voeding zijn de belangrijkste factoren die er voor moeten zorgen dat het lichaam niet verzuurd. de pH van een keukenzout oplossing is zuur en die van ongeraffineerd zeezout is basisch, bepaald een interessant gegeven.
De hoevbeelheid zout die we gebruiken is direct gerelateerd aan de hoeveelheid water die we dagelijks consumeren. Hoe meer water we drinken, hoe meer ongeraffineerd zout je dient te gebruiken. De richtlijn is dat je ongeveer 1/4 theelepel ongeraffineerd zeezout nodig hebt op iedere liter water.
Een tekort aan mineralen in de voeding leidt o.a. tot een verstoring van de bijnierfunctie. Deze op de nieren gelegen kliertjes zijn zeer belangrijk voor de productie van tal van hormonen, zoals o.a. de stress hormonen. Het kan uiteindelijk leiden tot een zogenaamde ‘bijnieruitputting’. Dit probleem komt in onze stressvolle tijd epidemisch voor vanwege de grote rol die stress in mensenlevens speelt. Mensen met een bijnieruitputting produceren te weinig cortisol, ons chronsiche stresshormoon bij uitstek. Het maakt dat de mensen o.a. veel minder stressbestendig zijn en bijna altijd hebben ze een energie tekort. Cafeïne is een bekende stimulans van cortisol. Wanneer u mensen in uw omgeving kent die ’s morgens echt koffie nodig hebben om goed van start te kunnen gaan, dan hebben ze vrijwel zeker een cortisol tekort. De cortisolproductie is onder normale omstandigheden ’s morgens vroeg het hoogst. Het is de hormonale prikkel die zorgt dat je wakker wordt en zin hebt om aan de slag te gaan. Bij de behandeling van bijnieruitputting is het gebruik van zeezout een belangrijke factor.
Waarschuwing: mensen met nierproblemen moet niet zonder deskundige begeleiding meer zout gaan gebruiken, ook niet als het zeezout betreft. Het gebruik van ongeraffineerd zeezout vraagt wel om extra inname van jodium, omdat hiervan anders zéker een tekort ontstaat.
Er zijn veel soorten zeezout. De term is niet beschermd, dus let op, niet alles wat ‘zeezout’ heet is ook daadwerkelijk ‘ongeraffineerd zeezout’. Het zeezout met de breedste samenstelling aan mineralen is het diepzee zeezout uit Hawaii. Behalve dat het erg gezond is, heeft het een bijzonder aangename smaak. Het zout is in Nederland via CCG verkrijgbaar.
Volgens het CBS is er een duidelijke afname van het aantal vrouwen dat de anticonceptiepil gebruikt. Bijna 7 van de 10 vrouwen tussen 18 en 45 jaar gebruikten in 2008 een voorbehoedmiddel. Van de vrouwen in deze leeftijdscategorie slikte 40 procent de pil. In 1998 was dat nog bijna 50 procent. Op zich is dat goed nieuws, want slechts weinigen realiseren zich dat de pil een allesbehalve onschuldig goedje is. Het voorschrijfgedrag van huisartsen doet overigens anders vermoeden. Hoeveel jonge tienermeisjes krijgen niet zonder blikken of blozen de pil voorgeschreven. Is het niet vanwege de anticonceptie, dan wel vanwege acné of menstruatieklachten.
Afgezien van de onnatuurlijke en ingrijpende consequenties die pilgebruik heeft op de hormale balans van de meisjes en vrouwen, is er een ander nadeel dat doorgaans niet of nauwelijks wordt gecommuniceerd. Om dat te begrijpen is het van belang om iets meer te weten over ‘bijwerkingen’ van reguliere geneesmiddelen.
Er zijn feitelijk twee soorten bijwerkingen. De ene soort staat doorgaans goed beschreven in de bijsluiter. Het zijn effecten die als regel kort na het begin van het gebruik van het geneesmiddel optreden. Daardoor wordt de link meestal vrij snel gelegd, is het niet door de gebruiker zelf, dan wel door de huisarts. Juist daarom is dit de minst gevaarlijke groep van bijwerkingen. Er is een andere groep bijwerkingen die we ook wel aanduiden als ‘depletie effecten’. Depletie effecten zijn tekorten van bepaalde nutriënten (voedingsstoffen) die in het lichaam tal van belangrijke functies vervullen. Doordat reguliere geneesmiddelen meestal zijn samengesteld uit onnatuurlijke stoffen (die in de vrije natuur niet voorkomen), want alleen díe zijn namelijk te patenteren, hebben ze ook een onnatuurlijk effect op het lichaam. Dit onnatuurlijk effect kost het lichaam wat, en soms veel. Het betekent een verstoring van een natuurlijk evenwicht en dit kan er toe leiden dat allerlei stoffen in een ‘tekort’ belanden. Het betekent dat de natuurlijke processen die van deze stoffen afhankelijk zijn steeds meer in de problemen komen. Hierdoor kunnen allerlei andere kwalen en klachten ontstaan. Echter, doorgaans ontstaan die tekorten niet van de één op andere dag, het kan soms wel een paar jaar duren voordat de tekorten dusdanig zijn opgelopen dat er klachten of zelfs ziekten door ontstaan. Het is niet waarschijnlijk dat na zoveel tijd het verband nog wordt gelegd met een geneesmiddel dat al enkele jaren, schijnbaar zonder problemen, wordt gebruikt.
Hoewel je niet kunt spreken van ‘De Pil’ want er is onder die noemer tegenwoordig een heel scala aan verschillende medicijnen op de markt, zijn er wel sterk overeenkomstige depletie effecten van deze groep geneesmiddelen.
De belangrijkste depletie effecten zijn:
Foliumzuur
Magnesium
Tyrosine
Vitamine B2
Vitamine B3
Vitamine B6
Vitamine B12
Vitamine C
Zink
Er is over elk van deze stoffen veel te schrijven, want het betreffen allemaal voor de gezondheid essentiële nutriënten.
Voor dit moment wil ik ‘zink’ er even uitlichten. Zink is één van de zeer belangrijke sporenelementen, betrokken bij een groot aantal processen. Zie elders op de weblog. Zink is een antagonist van koper. Dat betekent dat zink nodig is om koper onder controle te houden. Wanneer er teveel koper is kan dit door de inname van extra zink worden uitgescheiden. En omgekeerd wanneer de zink inname te laag is en de koper inname te hoog dan gaat dit ten koste van de functie die zink heeft in het lichaam.
De zink-koper balans is van uitzonderlijk groot belang voor de gezondheid. Wanneer er te hoge koperspiegels zijn kan dat leiden tot kanker, schizofrenie, (manische) depressie, extreme angsten, paranoia, hallucinaties, epilepsie e.a. De zink inname in Nederland is al niet hoog maar het verbruik daarentegen wel. Vanwege de enorme suikerconsumptie alleen al is het zinkverbruik bij de westerse mens enorm gestegen. Daarnaast krijgen mensen veel te veel koper binnen o.a. via het drinkwater, aangezien we in alle woningen tegenwoordig gebruik maken van koperen leidingen voor het drinkwater. Ook vitamine C tekort en vitamine B3 tekort geven een verdere toename van de koper concentratie in het lichaam. Het is een goed gedocumenteerd feit dat vrouwen die de pil gebruiken te hoge koperspiegels hebben. Deels door de depletie van vitamine C, vitamine B3 en zink, deels doordat ceruloplasmine, een koperbevattend eiwit, sneller wordt geproduceerd o.i.v. de vrouwelijke oestrogenen.
Vanuit het oogpunt van gezondheidsbevordering en ziektepreventie zal het u niet verbazen, dat we tegen de achtegrond van het voorgaande, een afname van pilgebruik onder Nederlandse vrouwen van harte toejuichen.
Het risico dat de gevolgen van pil gebruik leiden tot ongewenste kinderloosheid, is zeer reëel. In die gevallen zal de gynaecoloog geen oorzaak voor de uitblijvende kinderwens kunnen vinden, maar op fysiologisch vlak is die oorzaak er wel.
Het belang van het mineraal Zink:
Zink is een van de meest belangrijke sporenelementen die nodig zijn door de lichaamscellen. Het helpt je immuunsysteem, helpt bij de eiwitsynthese, cel-reproductie en wondgenezing, en speelt o.a. een belangrijke rol bij de vruchtbaarheid en de bevruchting.
Het belang van zink kan niet genoeg benadrukt worden. Zink is van nature aanwezig in verschillende voedingsmiddelen en voedselbronnen zoals vlees, gevogelte, zuivel, bonen, volle granen en noten zijn rijk aan zink. Echter, het lichaam kan zink slechts voor ongeveer 30% absorberen. Doordat zink ook betrokken is bij de suikerstofwisseling en de gemiddelde inname van (witte)suiker in onze tijd extreem hoog is (gemiddeld 70 kg per hoofd van de bevolking per jaar) is ons verbruik aan zink ook extreem. Hierdoor komt zinktekort veel voor. Zinktekort is een belangrijke factor bij kinderen met leer- en gedragsproblemen (inclusief autisme). Tekenen van Zink tekort:
De symptomen van zink deficiëntie verschillen sterk per persoon. Hier is een lijst van symptomen van zinktekort.:
gedrags- en slaapstoornissen
roos
vertraging in de wondgenezing
diarree
verschillende soorten huidaandoeningen zoals eczeem, psoriasis en acne
groeistoornissen
haaruitval
hyperactiviteit
allergische klachten
ontsteking van de nagelriem
darmontstekingen
verlies van eetlust
verlies van de smaak of geur
verlies van libido (seksuele energie)
een lichte bloedarmoede
zwangerschapsvergiftiging en post-natale depressie
pre-menstrueel syndroom, verstoring van de menstruele cyclus
verminderde vruchtbaarheid
droge huid en huiduitslag
witte vlekken op de vingernagels
Eenvoudige test:
Op een eenvoudige manier kan met behulp van een ‘smaaktest’ een eerste indicatie verkregen worden over het al of niet aanwezig zijn van een zinktekort. Om het precies te bepalen kan een urineonderzoek plaats vinden in het lab.
ccgforum.com 